• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Ben iyi bir anne degil miyim :(

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Aah bu minikler ah.. derler ya 40 günlük çocuk 40 yaşındaki kadını kandırırmış.. çocuğunuz sizi pes ettirmeye çalışıyor.. başıma geldi :) dr a dedim ee istediği oysa pes edeyim ne istiyorsa yapayım.. sakın dedi ! Çocuğuna bariyer koymazsan ya sağa gider ya sola , asla düz gitmez yani yoldan çıkar,anne babanın ilgisine hayır demesine izin vermemesinede ihtiyacı var bir çocuğun, bunun adına güven bariyeri diyoruz eğer o bariyerleri kaldırırsanız çocuğunuz boşlukta olur dedi.. bebeğimi çok kıskandı emzirmemi istemedi vs vs .. kardeşiyle ilgilenirken ondan yardım istedim ( bezini getir, hadi biberon hazırlayalım falan filan ) onun abla olduğunu ve ona ihtiyacım olduğunu hissettirmemi söyledi dr .. anne kız özel zamanlarınız olsun dedi, bebeği anneme bırakıp dondurma yemeye götürdüm mesela yada bişiler içmeye .. siz kötü anne deilsiniz asla ! Kolay gelsin
 
Bana yalan mı soylediler 5 yaşı heyecanla bekliyordum her sey süt liman olacak diye 3 yaş kabus malumunuz :işsiz:
 
zamanınız varsa iki kitap önereceğim. ben çok faydalandım. Aletha Solter'in Çocuğunuza Kulak Verin kitabı ve Isabelle Filliozat'ın Çocuğun Duygusal Dünyası kitapları.

genel olarak sabırla yaklaşılması gerektiğini söylüyorlar bu kitaplar. çocuklar bizi kızdırmak için değil gerçekten bir şeye ihtiyacı olduğu için yaramazlık gibi görünen şeyler yapıyorlarmış. mesela ilgiye ihtiyacı var ya da biraz huysuz o gün ve ağlamaya ihtiyacı var ve bahane yaratıyor vs.

bir de çocuk kendine ya da başkasına zarar vermediği sürece engellemeyin diyor. duygularını ifade etme hakkından bahsediyor. örneğin bir şey istedi, olmayacak ya da zararlı bişeyse hayır dediniz. tekrar istiyor. isteyebilir. çünkü çocuğun hissettiği duygu o. "evet annecim istemiyorum" dese yalan söylemiş olur zaten. isteyebilirsin anlıyorum diye anlayışla yaklaşmak gerekiyormuş. hatta Solter çocuğun bu tür durumlarda ağlamasını destekliyor. çocuğun ağlamasını sevgiyle destekleyin diyor. bağırıp, ağlayıp o çocuğun içinde biriken kızgınlığı, hayal kırıklığını atması gerek. içinde kalırsa tırnak yeme, parmak emme, tikler, gece altına ıslatma gibi şeyler oluşabilir diyor. tabi çocuk ağlarken kızmamak gerekiyor. sakince yanında olup sırtını sıvazlayın izin verirse çocuk gibi şeyler var. özellikle ağlama ile kısımlar bizde çok işe yaradı. bütün gün mızmız olup, çoğu istediğini yapıp akşama bağırıp patladığım çocuk şimdi çok daha sakin, sabahtan mızmızlanıp ağlayacak gibi olursa hiç engel olmaya çalışmıyorum. bunu yapamazsın şu sebepten canım, üzülüyorsun evet diyorum. bazen biraz ağlayıp sonra aynı kitapta yazdığı gibi hiç bir şey olmamış gibi güzelce iletişim kurmaya devam ediyor. mızmızlığı geçiyor.

yemek konusunda zaten diğer arkadaşlar baya bir şey yazmış. kardeş kavgaları konusunda da bir kaç tavsiye vardı galiba henüz kardeşi doğmadığından pek aklımda kalmamış.
 
çocuğunuz 5 yaşında tabiki sorular soracak
siz 2 küçük çocuk bakmaktan tükenmişsiniz sabrınız azalmış.
onlara etkinlikler bulmalısınız sürekli meşgul etmelisiniz.
yapmasını istediğiniz şeyleri oyuna çevirmelisiniz, oyuncak toplama yarışması vs. gibi.
kardeşini kıskanıyordur ki bu çok normal.
bu durumu düzeltecek, onlara örnek olacak yine sizsiniz.
eşinizden ve varsa başka aile büyüklerinden destek alın
 
Arkadaslar merhaba. Beni derinden yaralayan bir derdim var sürekli kalbimin ustunde bir agri hissediyorum bu problemden ötürü ve surekli mutsuzum. Konu 5 yasindaki kizim. Kizimla ben hic anlaşamıyoruz hemde hic bir konuda anlaşamıyoruz. Normalde benim cok sakin bir yapım vardır eskiden hayal kurardim ilerde bir kizim olursa arkadas gibi oluruz takar takistirir gezer tozariz diye. Ama hayallar ve hayatlar buolsa gerek surekli evde bi bağırış halindeyiz. Soyle bir kac ufak ornek vereyim. Yemek tabagini onune koyuyorum ama onunde tabak oldugunu unutuyor bir lokma yiyor basliyor sorular sormaya ben hatırlatıyorum 2.lokmayi. yine ben hatirlatiyorum 3. Lokmayi... sonra kiziyorum kizim nolur az konus diyorum yemegini bitir diyorum bağırıyorum sonra pisman oluyorum. Bir isinin yapmasini soyluyorim mesela ama illa 5 kere on kere soylicem o zaman yapicak. Ben bagirarak soylemeden hic bir sey yapmıyor da nalamiyor da. Bugun cikolata isedi bir tane verdim yedi sonra bidaha istiyor hayir kizim yedin zaten diyorum bir daha soyluyor hayir diyorum bir daha soyluyor ben bagirmadan bir seyi anlamiyor ya. Surekli sinirli gergin memnuniyetsiz sirekli tirnak yiyor. 2 yasinda bi oglum var onunla da iyi anlasamiyorlar surekli bikavga halindeler birbirlerine vuruyorlar sac cekiyorlar. Aksam olsunda kafa dinleyim diye iple cekiyorum aksami. . Babasi bana gore daha ilimli sakin yaklaşıyor. Bu problem beni cok üzüyor kizimla iyi anlasmayi cok isterdim ama cok zıttız. Bende kendimi torpulemeye calisiyorum daha sakin olayim diye . Aksam cocular uyuyunca vicdan azabi cekiyorum agliyorum ama gunduz olunca yine cileden cikiyorum. Arkadaslar benim gibi olaniniz varmi nasil ortak noktayi buluruz. Benim ak dedigime o kara diyor anlasamiyorum kizimla bir türlü. :KK43:(((
Yemek
- Saati gösterin , bu uzun olan şuraya gelince herşeyi kaldıracağım deyin.
İster konuşsun ister yesin , saat gelince kaldırın.
- Aralarda kesinlikle abur cubur vermeyin. Çikolata için de bir sınır koyun. Örneğin ; haftada 3 tane yiyoruz gibi.
- Kardeşini kıskandığını gösteriyor tırnak yemesi. Akşamları kızınıza hikaye anlatın. Kitaptan okur gibi yapması gereken davranışları işleyin. Masalları uydurun ama istediğiniz davranışları anlatın.
- Asla taviz vermeyin. Ağlayarak her istediği yapılan çocuklarla okulda uğraşmak da zor oluyor. Biz eğitimcilere yardımcı olun :)
 
Arkadaslar merhaba. Beni derinden yaralayan bir derdim var sürekli kalbimin ustunde bir agri hissediyorum bu problemden ötürü ve surekli mutsuzum. Konu 5 yasindaki kizim. Kizimla ben hic anlaşamıyoruz hemde hic bir konuda anlaşamıyoruz. Normalde benim cok sakin bir yapım vardır eskiden hayal kurardim ilerde bir kizim olursa arkadas gibi oluruz takar takistirir gezer tozariz diye. Ama hayallar ve hayatlar buolsa gerek surekli evde bi bağırış halindeyiz. Soyle bir kac ufak ornek vereyim. Yemek tabagini onune koyuyorum ama onunde tabak oldugunu unutuyor bir lokma yiyor basliyor sorular sormaya ben hatırlatıyorum 2.lokmayi. yine ben hatirlatiyorum 3. Lokmayi... sonra kiziyorum kizim nolur az konus diyorum yemegini bitir diyorum bağırıyorum sonra pisman oluyorum. Bir isinin yapmasini soyluyorim mesela ama illa 5 kere on kere soylicem o zaman yapicak. Ben bagirarak soylemeden hic bir sey yapmıyor da nalamiyor da. Bugun cikolata isedi bir tane verdim yedi sonra bidaha istiyor hayir kizim yedin zaten diyorum bir daha soyluyor hayir diyorum bir daha soyluyor ben bagirmadan bir seyi anlamiyor ya. Surekli sinirli gergin memnuniyetsiz sirekli tirnak yiyor. 2 yasinda bi oglum var onunla da iyi anlasamiyorlar surekli bikavga halindeler birbirlerine vuruyorlar sac cekiyorlar. Aksam olsunda kafa dinleyim diye iple cekiyorum aksami. . Babasi bana gore daha ilimli sakin yaklaşıyor. Bu problem beni cok üzüyor kizimla iyi anlasmayi cok isterdim ama cok zıttız. Bende kendimi torpulemeye calisiyorum daha sakin olayim diye . Aksam cocular uyuyunca vicdan azabi cekiyorum agliyorum ama gunduz olunca yine cileden cikiyorum. Arkadaslar benim gibi olaniniz varmi nasil ortak noktayi buluruz. Benim ak dedigime o kara diyor anlasamiyorum kizimla bir türlü. :((((
Adem güneşin çocukluk sırrı kitabını okuyun. Ama cidden okuyun napın edin bulun okuyun sabırla herşey düzelecektr...
 
Ikinci cocugu cok kisa surede yapip kizinizi da buyuk abla yerine koymussunuz bi anda
Kiziniz 5 yasinda kucuk bir cocuk , kesfetme , ogrenme cagi , kucuk kardes gelince buyuk olan ailenin gozunde bir anda cok buyuyor ama boyle birsey yok aslinda
Kendinize surekli onun daha cok kucuk oldugunu hatirlatin belki boylece sinirlenmeyi birakirsiniz
 
Bana yalan mı soylediler 5 yaşı heyecanla bekliyordum her sey süt liman olacak diye 3 yaş kabus malumunuz :işsiz:
Evet yalan demeyelim de oyalamislar:)
5 yaş ben merkezi
Şimdi 7 yaşındalar ve bildiğiniz ergenler
Ergen olduklarında sanırım huzurevine yollar bunlar beni diyorum :))
 
Amacım anneliğinizi eleştirmek değil fakat;
5 yaşındaki çocuğa sürekli bağırdıktan sonra sizi normal zamanlarda dinlemesini nasıl bekliyorsunuz?

Sadece anlattıklarıza bakınca; yemeyince, yapmayınca, kardeşiyle anlaşamayınca azarlanan minicik bir çocuk görüyorum ben. Tırnak yeme detayını çok uzaklarda aramayın lütfen.

Sürekli uyarı verdiğinizde zaten ona anlamsız gelecek bu uyarılar. Yemiyor mu? Zorlamayın, bağırmayın, kızmayın. Acıkacak, ne kadar direnebilir açlığa?

Iki çocuk sorumluluğu eminim zordur; belki size yazdıklarım hariçten gazel gibi görünüyor ama ben kızınızın farklı bir çocuk olduğunu görmüyorum aksine sizde bir sabır taşması var. Gerekirse birlikte destek alın ama bunu hem siz yasamayın hem de kızınız.
 
Esimde bazen 3,5 yasindaki ogluma oglum bi sus filan der sinir olurum. Ne var cocuk konussun soru sorsun iste.. hic konusmasa daha mi iyi derim
 
5 yasinda çocukla inatlasiyorsnz. Çocuklar o yaşlarda inanlmz meraklı oluyorlar aşırı konuşuyorlar akrabamzn oğlundan biliorm 10 yaşında girdihala aşırı konuşuyor. Dinleyip sabırla cevap vermenz gerekiyor. Babası daha ılımlı sabırlı diosunuz sizde öyle olmayı deneyin.
 
Daha dikkatli olun çocuk tırnak yemeye baslamıs. Bağırmayı da bırakın . Kıskanmayan çocuk yoktur elbette. Ne güzel soru soruyor öğrenme çağı.
 
çocuk niye zıtlaşsın... ebeveynlik stilinizin hatalı oldugu ortada.Kitaplar alın okuyun derim
 
Tırnak yemesi bi şeylerin yolunda olmadığının habercisi .Biraz sakinleşin bırakın canı sohbet etmek mi istiyor can kulağıyla dinleyin .Yemeği karnı acıkınca yer zaten baskı yapmak gereksiz .Rahatlayın biraz geniş olun kızınızı olduğu gibi kabul edin . İlla belli kalıplara göre yaşamak zorunda değilsiniz .Bağırmayın otorite sizde değil eşinizde olsun .Beraber oyunlar oynayın şarkı söyleyin kek yapın aranızdaki bağı güçlendirin .
 
Amacım anneliğinizi eleştirmek değil fakat;
5 yaşındaki çocuğa sürekli bağırdıktan sonra sizi normal zamanlarda dinlemesini nasıl bekliyorsunuz?

Sadece anlattıklarıza bakınca; yemeyince, yapmayınca, kardeşiyle anlaşamayınca azarlanan minicik bir çocuk görüyorum ben. Tırnak yeme detayını çok uzaklarda aramayın lütfen.

Sürekli uyarı verdiğinizde zaten ona anlamsız gelecek bu uyarılar. Yemiyor mu? Zorlamayın, bağırmayın, kızmayın. Acıkacak, ne kadar direnebilir açlığa?

Iki çocuk sorumluluğu eminim zordur; belki size yazdıklarım hariçten gazel gibi görünüyor ama ben kızınızın farklı bir çocuk olduğunu görmüyorum aksine sizde bir sabır taşması var. Gerekirse birlikte destek alın ama bunu hem siz yasamayın hem de kızınız.

Tam olarak aynı şeyleri söylemeye gelmiştim ki biri benim ağzımdan lafı almış bile :KK9:

Tabiki de kötü bir annesiniz diyemez kimse. Çocuğunuz için en iyi olanı istiyor ve yapmaya çalışıyorsunuz.

Bunun yanında çocuğunuza bişeyleri zorla yaptırmaya çalışıyorsunuz gibi geldi bana da. Bir çocuk birşeyi annesi bağırdıktan sonra yapıyorsa istediği için değil zorla yapıyordur. Bu da onu strese sokar, buna bağlı olarak da tırnak yeme davranışına iter.

Sinirlendiğinizde bir öncekinde çektiğiniz vicdan azabını hatırlayın.

Benim kızım 18 aylık. 6-12 ay arasında ben psikolojik olarak çok zor bir süreçten geçtim ve hem çalışıyordum hem de yalnızdım. Uyumuyordu, sürekli oyun oynuyorduk, iştahsız olduğu dönemler oluyordu kafayı yiyecek gibiydim. İstemeden kendimi ona bağırırken buluyordum sonra da oturup ağlıyordum saatlerce. Bu böyle 2-3 ay sürdü. Sonra her yorgunluğumda, her sinirlendiğimde "ya kızım olmasaydı" diye düşünürdüm ve çektiğim vicdan azabıyla sinirlerimi yatıştırırdım.

Bırakın yemiyorsa yemesin, acıktığında zaten kendi isteyecek. Neden çikolata vermediğinizi SAKİNCE anlatın, gerekirse tekrar tekrar anlatın.
 
Arkadaslar merhaba. Beni derinden yaralayan bir derdim var sürekli kalbimin ustunde bir agri hissediyorum bu problemden ötürü ve surekli mutsuzum. Konu 5 yasindaki kizim. Kizimla ben hic anlaşamıyoruz hemde hic bir konuda anlaşamıyoruz. Normalde benim cok sakin bir yapım vardır eskiden hayal kurardim ilerde bir kizim olursa arkadas gibi oluruz takar takistirir gezer tozariz diye. Ama hayallar ve hayatlar buolsa gerek surekli evde bi bağırış halindeyiz. Soyle bir kac ufak ornek vereyim. Yemek tabagini onune koyuyorum ama onunde tabak oldugunu unutuyor bir lokma yiyor basliyor sorular sormaya ben hatırlatıyorum 2.lokmayi. yine ben hatirlatiyorum 3. Lokmayi... sonra kiziyorum kizim nolur az konus diyorum yemegini bitir diyorum bağırıyorum sonra pisman oluyorum. Bir isinin yapmasini soyluyorim mesela ama illa 5 kere on kere soylicem o zaman yapicak. Ben bagirarak soylemeden hic bir sey yapmıyor da nalamiyor da. Bugun cikolata isedi bir tane verdim yedi sonra bidaha istiyor hayir kizim yedin zaten diyorum bir daha soyluyor hayir diyorum bir daha soyluyor ben bagirmadan bir seyi anlamiyor ya. Surekli sinirli gergin memnuniyetsiz sirekli tirnak yiyor. 2 yasinda bi oglum var onunla da iyi anlasamiyorlar surekli bikavga halindeler birbirlerine vuruyorlar sac cekiyorlar. Aksam olsunda kafa dinleyim diye iple cekiyorum aksami. . Babasi bana gore daha ilimli sakin yaklaşıyor. Bu problem beni cok üzüyor kizimla iyi anlasmayi cok isterdim ama cok zıttız. Bende kendimi torpulemeye calisiyorum daha sakin olayim diye . Aksam cocular uyuyunca vicdan azabi cekiyorum agliyorum ama gunduz olunca yine cileden cikiyorum. Arkadaslar benim gibi olaniniz varmi nasil ortak noktayi buluruz. Benim ak dedigime o kara diyor anlasamiyorum kizimla bir türlü. :KK43:(((
5 yaşında bir çocuk daha küçük kardeşi de var kolay değil. Şuan anlaşıp anlaşamadığınızı anlayabileceğiniz bir zaman değil. Bence biraz daha sabırlı olup defalarca anlatmakta fayda var. Bir de sadece tutturduğunda ilgileniyorsanız bu davranışlarını yineleyecektir. Sizin bağırmanızı bile ilgi olarak algılıyor olabilir.
 
Her çocuğun farklı zorlukları vardır siz ye diyince yiyecek, yap diyince yapacak, otur deyince oturup kalk deyince kalkacak çocuk yoktur. Benim oğlum da 5 yaşında genel olarak iyi anlaşırız ama birşeyi yapmak istemiyorsa o da hayır diyebiliyor. Biz herşeye evet diyip her isteneni yapıyor muyuz sanki? Ya da yemeğini uzun bu süre masada tutuyorum çünkü bazen biz yerken oyalanıp çene çalıp bizden sonra iştaha geliyor. Çocuk o otorite sağlayacağın bir asker değil ki. Biraz rahat olun çocuğu mukemmel yapıcam diye kendinize eziyet ediyorsunuz.
 
Kötü bir anne değilsiniz bunu bir kabul edin önce. Ayrıca bu şekilde vicdan yapmak yerine çözüm bulmaya çalışın.
Konuyu okuyunca sanki 5 yaşındaki değil de 15 yaşındaki bir kızdakmn bahsediyor hissi uyandı. Çocuğa benimle zıtlaşıyor derken siz mi zıtlaşıyorsunuz acaba?
Bağırmak yerine farklı şeyler bulmaya çalışın. Çünkü sürekli birşeyler bağırmayla sonuçlanıyorsa bu çocuk için normal bir süreç haline gelmiştir. Siz bağrına kadar kendi istediği yapma hakkına sahip olduğunu sanıyor olabilir mesela.
Bol bol sevgi gösterin. Bana biraz dikkat çekmeye çalışıyor gibi geldi .Kardeşini de kıskanıyor olabilir.
 
zamanınız varsa iki kitap önereceğim. ben çok faydalandım. Aletha Solter'in Çocuğunuza Kulak Verin kitabı ve Isabelle Filliozat'ın Çocuğun Duygusal Dünyası kitapları.

genel olarak sabırla yaklaşılması gerektiğini söylüyorlar bu kitaplar. çocuklar bizi kızdırmak için değil gerçekten bir şeye ihtiyacı olduğu için yaramazlık gibi görünen şeyler yapıyorlarmış. mesela ilgiye ihtiyacı var ya da biraz huysuz o gün ve ağlamaya ihtiyacı var ve bahane yaratıyor vs.

bir de çocuk kendine ya da başkasına zarar vermediği sürece engellemeyin diyor. duygularını ifade etme hakkından bahsediyor. örneğin bir şey istedi, olmayacak ya da zararlı bişeyse hayır dediniz. tekrar istiyor. isteyebilir. çünkü çocuğun hissettiği duygu o. "evet annecim istemiyorum" dese yalan söylemiş olur zaten. isteyebilirsin anlıyorum diye anlayışla yaklaşmak gerekiyormuş. hatta Solter çocuğun bu tür durumlarda ağlamasını destekliyor. çocuğun ağlamasını sevgiyle destekleyin diyor. bağırıp, ağlayıp o çocuğun içinde biriken kızgınlığı, hayal kırıklığını atması gerek. içinde kalırsa tırnak yeme, parmak emme, tikler, gece altına ıslatma gibi şeyler oluşabilir diyor. tabi çocuk ağlarken kızmamak gerekiyor. sakince yanında olup sırtını sıvazlayın izin verirse çocuk gibi şeyler var. özellikle ağlama ile kısımlar bizde çok işe yaradı. bütün gün mızmız olup, çoğu istediğini yapıp akşama bağırıp patladığım çocuk şimdi çok daha sakin, sabahtan mızmızlanıp ağlayacak gibi olursa hiç engel olmaya çalışmıyorum. bunu yapamazsın şu sebepten canım, üzülüyorsun evet diyorum. bazen biraz ağlayıp sonra aynı kitapta yazdığı gibi hiç bir şey olmamış gibi güzelce iletişim kurmaya devam ediyor. mızmızlığı geçiyor.

yemek konusunda zaten diğer arkadaşlar baya bir şey yazmış. kardeş kavgaları konusunda da bir kaç tavsiye vardı galiba henüz kardeşi doğmadığından pek aklımda kalmamış.
Ikisini de okuyacagim. Bende de hata var hemde cok var farkindayim ama bi turlu duzeltemiyorum kendimi. Belki ben kendimi duzeltirsem inaniyorum ki kizim da rahatlayacak bende
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X