Amacım anneliğinizi eleştirmek değil fakat;
5 yaşındaki çocuğa sürekli bağırdıktan sonra sizi normal zamanlarda dinlemesini nasıl bekliyorsunuz?
Sadece anlattıklarıza bakınca; yemeyince, yapmayınca, kardeşiyle anlaşamayınca azarlanan minicik bir çocuk görüyorum ben. Tırnak yeme detayını çok uzaklarda aramayın lütfen.
Sürekli uyarı verdiğinizde zaten ona anlamsız gelecek bu uyarılar. Yemiyor mu? Zorlamayın, bağırmayın, kızmayın. Acıkacak, ne kadar direnebilir açlığa?
Iki çocuk sorumluluğu eminim zordur; belki size yazdıklarım hariçten gazel gibi görünüyor ama ben kızınızın farklı bir çocuk olduğunu görmüyorum aksine sizde bir sabır taşması var. Gerekirse birlikte destek alın ama bunu hem siz yasamayın hem de kızınız.