Ben kızarım ama bana kızılmaz

Karşınızdaki anneniz. Dediğini yapmasanız bile tamam anne hemen alıyorum deyin.Çözüm bu kadar basitken ne kendinizi ne de o 50 yaşındaki kadıncağızı üzmeyin bence.
Sonra soruyor; arada soruyor; bi şekilde öğreniyor sonra niye yalan söyledin diye kızıyor 😂 yoruldum artık ben de yalanlarla geçiştirmekten alışsın benim kararlarıma yahu ama alışmıyor ağlıyor ben daha çok üzülüyorum
 
Ben sizi cok iyi anladım. Bende de bunun bir versiyonu var. Kendi hep haklı her şeyi bilir ama biz bilmeyiz biz cocuguz o anne. Bazen ben de aşırı tepki veriyorum çünkü yaşım gereği artık bana çocuk gibi muamele etmesini aşırı koruyucu olmasını kaldıramıyorum. Antidepresanlar bir nebze işe yarıyor bizde. Umarım sizinki de öyle olur.
 
Konu annem. Hani bir hikaye vardır bir kadın suya düşmüş bir adam onun hayatını kurtarmış sonrasında da tecavüz etmiş simdi bu adam iyi midir kötü müdür? Diye. Işte annem de beni babama bırakmayarak yetiştirme yurduna bırakmayarak beni okutarak hayatımı kurtardı ama çocukluğumdan beri resmen psikolojime tecavüz ediyor.
O kadar şey var ki.... Bi anlayamadı o bana kızdıkça ben ondan uzaklaştım onun dediklerinin tersini yaptım. Kızma ya kızma!!! Koca kadınım artık kızma!
Daha az önce bile aradım (Ki hep ben ararım artık gocunmuyorum torununu bile sorsan çok sever özleyip aramaz) sesim kötüydü doktora da gittim grip ilacı sıradan şeyler verdi. İlk dedi ki annem antibiyotik içmezsen geçmez dedi ben de bi ilaçlarım bitsin bakarız anne dedim sonra diğer ilaçlar uzun sürede geçirir ayrıca insanı sağır gibi yapıyor salaklaştırıyor dedi ben de haklısın anne ama şimdi yoğunum tekrar gidemem hastaneye dedim sağlık ocağına git yazdır dedi anne gitmicem valla üşeniyorum ilaçlarım kafi dedim. Bi kızdı bu. Sesinden belli "gitme mıy mıy hasta hasta dolan dur etrafta" dedi. Ben de (güler bir ses tonu ile) anne valla yoruluyorum senden niye ısrar ediyorsun (çalışmak istiyor tarlada iş bulmuş günlük. 50 yaşında bu arada. Çalışma dedim. Ihtiyacın yok dedim. Hasta olursun dedim. Para ihtiyacın varsa ben göndereyim dedim. Bu kadar ; son karar annemin neticede. ) Ben senin kararlarına bu kadar ısrar ve kızma ile karışıyor muyum illa çalışma diye sana kızdın mı koca kadınsın sen niye bu kadar kızarak ısrar ediyorsun ben de koca kadınım dedim (hala gülümser ve alaysı bir ses tonum var yalnız) başladı ses tonu titremeye ; antibiyotik al dedik hemen kızdın kötü olduk; iyi sen bilirsin ; sen orda mutlu ol yeter; sonra teli suratıma kapattı
Ben yine gocunmadım geri aradım; anne niye ortamı geriyorsun ; sen bana kızdın asıl ben sana kızmadım. benimle derdin ne? başka bi üzüntün mü var dedim "yok Ne olabilir her şey çok iyi" diyor tavırla. (Uzaktan evlendim)
Antibiyotik iç dedik diye kötü olduk diyor ağlıyor. Fesübhanallah. Asıl kızan o.

Ya bu kadın hep böyle yeminle yoruldum. Lohusalığımda bile ağlaya ağlaya yapmadığını bırakmadı. Resmen o lohusaydı. Kendi kızar eder biz en ufak tepki verdik mi vay efendim kalbi kırılmış.

Bu huyları bana da geçmeye başladı. Ben de eşime karşı öyleyim. Kızarım ama o kızınca çok üzülüyorum. Çok pis bir huy. Ama ben kabullendim ve aşmaya çalışıyorum gerekirse özür diliyorum.
Geçenlerde diyor ki annem yine saçma sebeple ağladığı ve ben yine özür dilediğim vakit "hep yapıp özür dilemek kişiliksizliktir " diyor. Bence asıl yapıp yapıp özür dilememek kişiliksizliktir dedim.
Ne bileyim ya dünya kadar şey var böyle böyle.
Dünya kadar derdim var bir de annem yoruyor işte; rahatlatacağına.... antidepresana başlattı doktor hafif doz. Biraz vurdumduymaz yapacakmış. Hadi bakalım inşallah

Sadece içimi dökmek istedim okuyanlara teşekkürler.
benim annemde baskici hele kisn corap giy sacini kurut ceket al hirka cek ama hersey tek bir kapiya cikiyor annem beni dusunuyor oda seni dusunuyor ölüp gidince o cenesini dirdirini öyle özlüyorsunki haberin olsun kirma kadini seni dusunuyo abartan sensin
 
Ben böyle durumlarda evet alırım/yaparım diyorum, bir daha arayıp aldın mı yaptın mi dediğinde evet diyorum veya dün alamadım bugün iyiyim diyorum geciştiriyorum. Aynı şeyler benimde başıma geliyor
 
Konu annem. Hani bir hikaye vardır bir kadın suya düşmüş bir adam onun hayatını kurtarmış sonrasında da tecavüz etmiş simdi bu adam iyi midir kötü müdür? Diye. Işte annem de beni babama bırakmayarak yetiştirme yurduna bırakmayarak beni okutarak hayatımı kurtardı ama çocukluğumdan beri resmen psikolojime tecavüz ediyor.
O kadar şey var ki.... Bi anlayamadı o bana kızdıkça ben ondan uzaklaştım onun dediklerinin tersini yaptım. Kızma ya kızma!!! Koca kadınım artık kızma!
Daha az önce bile aradım (Ki hep ben ararım artık gocunmuyorum torununu bile sorsan çok sever özleyip aramaz) sesim kötüydü doktora da gittim grip ilacı sıradan şeyler verdi. İlk dedi ki annem antibiyotik içmezsen geçmez dedi ben de bi ilaçlarım bitsin bakarız anne dedim sonra diğer ilaçlar uzun sürede geçirir ayrıca insanı sağır gibi yapıyor salaklaştırıyor dedi ben de haklısın anne ama şimdi yoğunum tekrar gidemem hastaneye dedim sağlık ocağına git yazdır dedi anne gitmicem valla üşeniyorum ilaçlarım kafi dedim. Bi kızdı bu. Sesinden belli "gitme mıy mıy hasta hasta dolan dur etrafta" dedi. Ben de (güler bir ses tonu ile) anne valla yoruluyorum senden niye ısrar ediyorsun (çalışmak istiyor tarlada iş bulmuş günlük. 50 yaşında bu arada. Çalışma dedim. Ihtiyacın yok dedim. Hasta olursun dedim. Para ihtiyacın varsa ben göndereyim dedim. Bu kadar ; son karar annemin neticede. ) Ben senin kararlarına bu kadar ısrar ve kızma ile karışıyor muyum illa çalışma diye sana kızdın mı koca kadınsın sen niye bu kadar kızarak ısrar ediyorsun ben de koca kadınım dedim (hala gülümser ve alaysı bir ses tonum var yalnız) başladı ses tonu titremeye ; antibiyotik al dedik hemen kızdın kötü olduk; iyi sen bilirsin ; sen orda mutlu ol yeter; sonra teli suratıma kapattı
Ben yine gocunmadım geri aradım; anne niye ortamı geriyorsun ; sen bana kızdın asıl ben sana kızmadım. benimle derdin ne? başka bi üzüntün mü var dedim "yok Ne olabilir her şey çok iyi" diyor tavırla. (Uzaktan evlendim)
Antibiyotik iç dedik diye kötü olduk diyor ağlıyor. Fesübhanallah. Asıl kızan o.

Ya bu kadın hep böyle yeminle yoruldum. Lohusalığımda bile ağlaya ağlaya yapmadığını bırakmadı. Resmen o lohusaydı. Kendi kızar eder biz en ufak tepki verdik mi vay efendim kalbi kırılmış.

Bu huyları bana da geçmeye başladı. Ben de eşime karşı öyleyim. Kızarım ama o kızınca çok üzülüyorum. Çok pis bir huy. Ama ben kabullendim ve aşmaya çalışıyorum gerekirse özür diliyorum.
Geçenlerde diyor ki annem yine saçma sebeple ağladığı ve ben yine özür dilediğim vakit "hep yapıp özür dilemek kişiliksizliktir " diyor. Bence asıl yapıp yapıp özür dilememek kişiliksizliktir dedim.
Ne bileyim ya dünya kadar şey var böyle böyle.
Dünya kadar derdim var bir de annem yoruyor işte; rahatlatacağına.... antidepresana başlattı doktor hafif doz. Biraz vurdumduymaz yapacakmış. Hadi bakalım inşallah

Sadece içimi dökmek istedim okuyanlara teşekkürler.



İnatlaşma, benim annem de baskıcıdır. He he yaptım, gittim der geçerim. Kararlarıma saygı duyulmuyor çünkü basit şeylerde darlıyor. Huyuna gidiyorum rahatlıyorum ben baş kaldırırsam o kaldırırsa hayatta anlaşamayız hep kavga gürültü olur.
 
Anneler her zaman cocuari icin en iyisini ister kizacak tabiki koruyacak seni resmen oglumu gordum sizdr su anda her gun kavga edrriz ama canima sokarim kizarim cnku saygiyi sevgiyi ogrenmesi lazim o bana kizamaz ben anneyim arkadadi gibi davranamaz itaatten bahsetmiyorum. Onun iyiligi icin kizmak zorundayim egitimi bir yerden vermek zorundayim. Ama bilmez ki o da ben ona kizarkn benim cigerim yanar. Icim parcalanir . Buyuse de kizabilirm bn anneym annem dr bana kizat ama bunu dert etmem cnku basimin tacidir. Rabbim basimizdan eksik etmesin abartmayin anadir.
 
Ben diğer arkadaşların aksine sizi haklı buldum. Dediği yapılana kadar ısrar etmek, “gerekirse” ağlamak psikolojik şiddettir. Konu sahibi buraya konu açacak noktaya geldiyse bu olay sadece bir örnektir. Büyük ihtimalle çocukluğu, genç kızlığı da böyle veya daha şiddetli geçti. Süper bilimsel önerimse he diyip geçmek. Gerektiği kadar bilgi ver. Antibiyotik al diye ısrar ediyorsa tamam aldım de geç. Başka türlü sinirlerin yıpranır.
 
E anneler hep böyle zaten, benimki de böyle..
Birşeyi 40 kere söyler..
He tamam derim, anne of derim, ay anne anladım hele bir sus artik derim 😁😁
Ama hiç kızıp küsüp ağlayıp bitirmedik konuşmayı 😊
 
Back
X