Bana yapılan yanlışları hataları affedemiyorum unutamıyorum sürekli kafamda o kişilerle kavga ediyorum beni üzen şeyler artık sadece üzmüyor yıkıyor geçiyor daha yeni anne oldum tadını çıkaramıyorum her günüm ağlayarak geçiyor herkese çok kızgınım çok kırgınım, birine bişey diyince ben kabahatli oluyorum kimse burnundan kıl aldırmıyor, sinir krizleri geçiriyorum yapılan bu haksızlıkları çekecek takatim kalmadı, çocuğuma iyi bakmak istiyorum, daha sağlıklı daha mutlu... Ben bunu istedikçe beni aşağı çekiyorlar. Hamileliğim lohusalığım da hep yapayalnızdım aç yattığım günler oldu sürüne sürüne çocuğuma baktım bunları atlatamıyorum, şimdi herkese göre herşey yolunda evimin önünden geçmeyen insanlar gelip gidiyorlar evimde yiyip içiyorlar onlara göre herşey normal, ama ben onları boğmak istiyorum.