• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Ben mi abartıyorum insan önce kendine bakmalıymış?

Bilmiyorum ben böyle patavatsızlık kimseye yapmadım. Üstelik karşıdaki ihmali yüzünden zaten per perişansa giden şey gelmeyecekse.
Ben de onun bişeyiyle bu şekilde konuşayım o zaman bakalım nasıl tepki verecek. Mesela evliliği kötü ben de diyeyimki senin gibi olmamak için evlenmedim hoş mu? Üstelik kaç kez söyledi aynı şeyi.
Tedavi sürecim yeni kolay şeyler yaşamıyorum sadece hastalık değil erkek arkadaşım da terketti komple hayatım hayallerim gitti.
Ya bu söylediğime de alınmayın lütfen kötü niyetle söylemiyorum sadece farkına varın diye söylüyorum ama çok zor birisiniz yahu. Patavatsızsa, hareketleri, söyledikleri size uymuyorsa verin cevabını susturun, hayatınızdan uzaklaştırın madem. İstemediğiniz insanlarla bu yaşınızda görüşmek zorunda değilsiniz. Size patavatsızlık yapana siz de yapın madem sizinle bir daha böyle konuşamasın.
Her şeyin çözümü varken durumu siz zorlaştırıyorsunuz ama bunun bile farkında değilsiniz.
 
Ya bu söylediğime de alınmayın lütfen kötü niyetle söylemiyorum sadece farkına varın diye söylüyorum ama çok zor birisiniz yahu. Patavatsızsa, hareketleri, söyledikleri size uymuyorsa verin cevabını susturun, hayatınızdan uzaklaştırın madem. İstemediğiniz insanlarla bu yaşınızda görüşmek zorunda değilsiniz. Size patavatsızlık yapana siz de yapın madem sizinle bir daha böyle konuşamasın.
Her şeyin çözümü varken durumu siz zorlaştırıyorsunuz ama bunun bile farkında değilsiniz.
Öyle yapıcam zaten 2 oldu sustum artık 3. de yapıştırıcam.
Sağolun desteğiniz için
 
Son düzenleme:
Çok geçmiş olsun Allah şifanızı versin.
Benim kendi ihmalimde var o yüzden kendime kızıyorım ve bu kadar depresifim.
İnsan sağlıklıyken vücudunun kıymetini bilmiyor lakin umutsuz olmamak lazım. 3 yıl önce bacaklarımda uyuşma şikayetiyle doktora gittim, yürüyemeyecek kadar bir uyuşmaydı. Mr çekildi, belinde ve kuyruk sokumunda kireçlenme var, omurilik kanalı daralmış sinirlerine bası yapıyor, bunun tek tedavisi ameliyat, fizik tedavi safhasını geçmiş dedi, ilaveten sırtımda kısmında da 4 tane fıtığım var. Ameliyat olmazsam ne olur dedim, 500 mt bile yürüyemeyecek duruma gelirsin en fazla iki yıl içinde dedi. Helak oldum ağlamaktan, beş doktora daha gittim hepsi aynı şeyi söyledi. Bu ameliyatı olanlarla konuştum araştırdım kimse sonuçlardan memnun değil. İlaveten iki omzumda da donuk omuz sendromu var onlara da ameliyat denildi. İlk bir yılım her şeyi kısıtlayarak geçti, yürümekten korkar oldum. Sonra evimin yakınlarında özel bir rehabilitasyon merkezine denk geldim, öylesine içeri girdim, adam bana boşuna ağlıyorsun ameliyat olmadan 80 yaşını görebilirsin dedi. 10 seans rehabilitasyon aldım, ağrılar uyuşmalar azaldı, omuzlarım biraz rahatladı ama bundan sonra hayat kalitemin kendi çabama bağlı olduğunu söylediler, bana yapacağım egzersizleri öğrettler. Sonra bu yıl kendime bir iyilik daha yapmaya karar verdim 15 kg verdim, online bir diyetisyenle çalıştım, egzersize ve yürümeye devam ediyorum, 3.000 adım atamazken artık 9.000 adımı hiç ağrısız atabiliyorum. Diyeceğim o ki gayret etmeli ve kendine alternatif yollar bulmalısın. Az evvel bir yürüyüş bandı sipariş verdim, çünkü havalar ısınıyor ve ben bu sıcakta dışarıda dolaşamıyorum ağır güneş alerjim de var, tamamen hareketsiz kalmamak için kendime bir hediye aldım. Kilo vermek ve egzersiz hayat kalitemi arttırdı. Ben bu hale kendime iyi bakmadığım için geldim ama şimdi buna ağlayamam, telafi etmek için çabalıyorum. Alerjilerim var, menapozum var, midem bozuk, belim hasta ama gayret etmek zorundayım, bunun benden başka ilacı yok. Hiç benden kötülere bakıp şükretmedim, çok büyük dertleri olan insanlar var etrafımda onlar için dua eder, şifa dilerim. Neren ağrıyorsa canın oradadır der eskiler ama düştüğüm yerde kalamam, sende toparlanmaya bak artık, umutsuzluk en büyük hastalık, alternatif tedavileri araştır, başka doktorlardan görüş al, kendine yatırım yap, umutlu ol, 36 yaş nedir ki daha çok güçlü bedenin, yapabilirsin, yapmak zorundasın🩷
 
İnsan sağlıklıyken vücudunun kıymetini bilmiyor lakin umutsuz olmamak lazım. 3 yıl önce bacaklarımda uyuşma şikayetiyle doktora gittim, yürüyemeyecek kadar bir uyuşmaydı. Mr çekildi, belinde ve kuyruk sokumunda kireçlenme var, omurilik kanalı daralmış sinirlerine bası yapıyor, bunun tek tedavisi ameliyat, fizik tedavi safhasını geçmiş dedi, ilaveten sırtımda kısmında da 4 tane fıtığım var. Ameliyat olmazsam ne olur dedim, 500 mt bile yürüyemeyecek duruma gelirsin en fazla iki yıl içinde dedi. Helak oldum ağlamaktan, beş doktora daha gittim hepsi aynı şeyi söyledi. Bu ameliyatı olanlarla konuştum araştırdım kimse sonuçlardan memnun değil. İlaveten iki omzumda da donuk omuz sendromu var onlara da ameliyat denildi. İlk bir yılım her şeyi kısıtlayarak geçti, yürümekten korkar oldum. Sonra evimin yakınlarında özel bir rehabilitasyon merkezine denk geldim, öylesine içeri girdim, adam bana boşuna ağlıyorsun ameliyat olmadan 80 yaşını görebilirsin dedi. 10 seans rehabilitasyon aldım, ağrılar uyuşmalar azaldı, omuzlarım biraz rahatladı ama bundan sonra hayat kalitemin kendi çabama bağlı olduğunu söylediler, bana yapacağım egzersizleri öğrettler. Sonra bu yıl kendime bir iyilik daha yapmaya karar verdim 15 kg verdim, online bir diyetisyenle çalıştım, egzersize ve yürümeye devam ediyorum, 3.000 adım atamazken artık 9.000 adımı hiç ağrısız atabiliyorum. Diyeceğim o ki gayret etmeli ve kendine alternatif yollar bulmalısın. Az evvel bir yürüyüş bandı sipariş verdim, çünkü havalar ısınıyor ve ben bu sıcakta dışarıda dolaşamıyorum ağır güneş alerjim de var, tamamen hareketsiz kalmamak için kendime bir hediye aldım. Kilo vermek ve egzersiz hayat kalitemi arttırdı. Ben bu hale kendime iyi bakmadığım için geldim ama şimdi buna ağlayamam, telafi etmek için çabalıyorum. Alerjilerim var, menapozum var, midem bozuk, belim hasta ama gayret etmek zorundayım, bunun benden başka ilacı yok. Hiç benden kötülere bakıp şükretmedim, çok büyük dertleri olan insanlar var etrafımda onlar için dua eder, şifa dilerim. Neren ağrıyorsa canın oradadır der eskiler ama düştüğüm yerde kalamam, sende toparlanmaya bak artık, umutsuzluk en büyük hastalık, alternatif tedavileri araştır, başka doktorlardan görüş al, kendine yatırım yap, umutlu ol, 36 yaş nedir ki daha çok güçlü bedenin, yapabilirsin, yapmak zorundasın🩷
Tebrik ediyorum sizi iyiki karşınıza çıkmış orası.
Çok teşekkürler❤️
 
Çok geçmiş olsun Allah şifanızı versin.
Benim kendi ihmalimde var o yüzden kendime kızıyorım ve bu kadar depresifim.
ben de benim hastalıklarımı liste yapıp zaten bozuk olan moralimin iyice içine mıçmak istemiyorum ama

36 yaşında dizleriniz için neyi ne kadar ihmal ettiniz de şimdi kendinizi suçluyorsunuz anlamadım
insanlar profesyonel sporcu değilken birden 40 yaşından sonra kilo vercem diye günde 10 bin 20 bin adım tempolu yürüyor, şehirde betonda kaldırımda, kimse sonra ortopedik bir sorunu çıkara "ah ihmal ettim" demiyor. siz ne yaptınız Evereste mi tırmandınız? yeraltı maden sahasında işçiliğe mi başladınız ? neyi ne kadar ihmal etmiş olabilirsiniz?

büyük bir trafik kazası geçirirsiniz
bir spor yaralanması geçirirsiniz
gidip düzgün tedavi olmazsınız

doktor şunu yapma der ısrarla yaparsınız, böyle şeyler mi yaptınız?

size şimdiye kadar 40 kere hastalığınız ne dendi sanki dünyada milyarda 1 görülen nadir bir hastalık bilinmedik bir sendrom gibi bu konuya kadar hastalık adını demediniz.
ihmal ne yapmış olabilirsiniz şüpheliyim o yüzden yani.

sizin hastalığınız %90 vücut yapınızla alakalıdır -tahminen -belki %10 sizin bakım ve beslenmenizdir
evet kötü şans
benim de kronik bir hastalığım var tamamen kötü şans, ailemde var. hiçbir şeyimi ihmal eksik etmesem de büyük ihtimalle yine çıkacaktı. daha az stresli bir hayat yaşsam belki az biraz düzelir ona da ülke ve yapım izin vermiyor maalesef.

evet zorlanıyorum
ben teşhis aldğımda 26-27 yaşındaydım
üstelik 3 sene teşhis de alamadım süründüm
geldim 41 yaşına, kolay mıydı? değildi.

zor mu
zor olduğu çok nokta var
çocuk da yapmadım, bu da sebeplerden biri (hayatımda mükemmel biri de olmadı, olsaydı yapabilirdim, bu da ayrı konu)

evet isyan ettiğim anlar var
ama an sadece

siz de lütfen kendinize gelin.
ben de yeri geliyor adım atamıyorum
yeri geliyor şişiyorum kımıldayamıyorum

yeri geliyor yataktan başımı zor kaldıryorum

da
napalım?
ölmediysek hayatımızı kimse de eziyet etmeden bi şekilde sürdürmek lazım.

kuzenlerimden (bazılarından, yoksa bende kuzen çok) duyduğum lafları yazsam burdan marsa çift gidiş otoban olur...
 
ben de benim hastalıklarımı liste yapıp zaten bozuk olan moralimin iyice içine mıçmak istemiyorum ama

36 yaşında dizleriniz için neyi ne kadar ihmal ettiniz de şimdi kendinizi suçluyorsunuz anlamadım
insanlar profesyonel sporcu değilken birden 40 yaşından sonra kilo vercem diye günde 10 bin 20 bin adım tempolu yürüyor, şehirde betonda kaldırımda, kimse sonra ortopedik bir sorunu çıkara "ah ihmal ettim" demiyor. siz ne yaptınız Evereste mi tırmandınız? yeraltı maden sahasında işçiliğe mi başladınız ? neyi ne kadar ihmal etmiş olabilirsiniz?

büyük bir trafik kazası geçirirsiniz
bir spor yaralanması geçirirsiniz
gidip düzgün tedavi olmazsınız

doktor şunu yapma der ısrarla yaparsınız, böyle şeyler mi yaptınız?

size şimdiye kadar 40 kere hastalığınız ne dendi sanki dünyada milyarda 1 görülen nadir bir hastalık bilinmedik bir sendrom gibi bu konuya kadar hastalık adını demediniz.
ihmal ne yapmış olabilirsiniz şüpheliyim o yüzden yani.

sizin hastalığınız %90 vücut yapınızla alakalıdır -tahminen -belki %10 sizin bakım ve beslenmenizdir
evet kötü şans
benim de kronik bir hastalığım var tamamen kötü şans, ailemde var. hiçbir şeyimi ihmal eksik etmesem de büyük ihtimalle yine çıkacaktı. daha az stresli bir hayat yaşsam belki az biraz düzelir ona da ülke ve yapım izin vermiyor maalesef.

evet zorlanıyorum
ben teşhis aldğımda 26-27 yaşındaydım
üstelik 3 sene teşhis de alamadım süründüm
geldim 41 yaşına, kolay mıydı? değildi.

zor mu
zor olduğu çok nokta var
çocuk da yapmadım, bu da sebeplerden biri (hayatımda mükemmel biri de olmadı, olsaydı yapabilirdim, bu da ayrı konu)

evet isyan ettiğim anlar var
ama an sadece

siz de lütfen kendinize gelin.
ben de yeri geliyor adım atamıyorum
yeri geliyor şişiyorum kımıldayamıyorum

yeri geliyor yataktan başımı zor kaldıryorum

da
napalım?
ölmediysek hayatımızı kimse de eziyet etmeden bi şekilde sürdürmek lazım.

kuzenlerimden (bazılarından, yoksa bende kuzen çok) duyduğum lafları yazsam burdan marsa çift gidiş otoban olur...
Şöyle yıllar önce başlamıştı bu hastalık o dönem korktum ama ağrılar geçince saldım. Maalesef ihmalim çok büyük:(
Sizin hastalığınız ne anlamadım ama ben de sevgilimden ayrıldım evlilik ülke değişikliği ve çocuk hayallerim gitti aptal kafam yüzünden.
Sizin de derdiniz varsa kuzenlerinizle ilgili açın dinleyelim.
 
Şöyle yıllar önce başlamıştı bu hastalık o dönem korktum ama ağrılar geçince saldım. Maalesef ihmalim çok büyük:(
Sizin hastalığınız ne anlamadım ama ben de sevgilimden ayrıldım evlilik ülke değişikliği ve çocuk hayallerim gitti aptal kafam yüzünden.
Sizin de derdiniz varsa kuzenlerinizle ilgili açın dinleyelim.
ben hasta olduğumda başka bir ülkede yaşıyordum
ben de ülkeyi işimi bırakıp tr'ye döndüm çünkü orada teşhis edemediler. benim tüm kariyer planım, tüm dünyam alt üst oldu . 3 kere sektör değiştirdim. kaç kere taşındım bu yüzden. çünkü ülkede olmayan bir iş yapıyordum.

otoimmün bir hastalık benimki (yani hastalıklarımdan birisi o) bir tedavisi yok, sadece bağışıklık sistemimi baskılıyorlar, kontrol altında tutmaya çalışıyorlar yani. tutamazsan atak geçiriyorum.

farkındaysanız ben 41 yaşındayım ve çocuk durumu zaten bitti.

yani bilmiyorum daha devam etmek istiyor musunuz bu sidik yarışına?

bir derdim yok benim kuzenlerimle çok şükür, böyle saçma sapan konuşan insanın lafını takıp da kendime dert etmeye tenezzül etmem.
 
Diziniz agriyorsa agriyordur yani yalan soylucek haliniz yok ne hissediyorsanız odur. Sizinle yaşıtım dizlerimde odem oldu annemin ev merdivenli gidip kalmiyorum onlarda cocuklarim var in cik iyice artiyor acisi sonrada ben çekiyorum. Mesela ben blok gidip kalmiyorum ama 1 gun ya da 2 gun gidiyorum dizimi bukmeden çıkıp iniyorum. Kendiniz belirliceksiniz bu sureyi gecmis olsun
 
ben hasta olduğumda başka bir ülkede yaşıyordum
ben de ülkeyi işimi bırakıp tr'ye döndüm çünkü orada teşhis edemediler. benim tüm kariyer planım, tüm dünyam alt üst oldu . 3 kere sektör değiştirdim. kaç kere taşındım bu yüzden. çünkü ülkede olmayan bir iş yapıyordum.

otoimmün bir hastalık benimki (yani hastalıklarımdan birisi o) bir tedavisi yok, sadece bağışıklık sistemimi baskılıyorlar, kontrol altında tutmaya çalışıyorlar yani. tutamazsan atak geçiriyorum.

farkındaysanız ben 41 yaşındayım ve çocuk durumu zaten bitti.

yani bilmiyorum daha devam etmek istiyor musunuz bu sidik yarışına?

bir derdim yok benim kuzenlerimle çok şükür, böyle saçma sapan konuşan insanın lafını takıp da kendime dert etmeye tenezzül etmem.
Siz benden gerginsiniz yarış yaptığım filan yok siz de bunları yaşayıp göbek atmadınız heralde
 
Dereceniz bahsettiğiniz kadar kötüyse, fizik tedavi değil, ameliyat olursunuz. Buradaki kimse sizin abartınıza inanmadı.
Kimse sizin hastalığınıza da bir şey demiyor. Sabahtan beri tek söylediğiniz ihmal ettiğiniz. Aynı şeyleri bin kere yazdınız. Eski sevgilinize de böyle yaptıysanız, kaçırmışsınız onu da. Ve hala kabullenmiyorsunuz.
Kimbilir anneniz ve o akrabanız ne dedi de abarttınız yine? Diz eklemleriniz aşındığı için kendinize yatalak muamelesi yapıp, annenizi de başınıza bağlamışsınız. Salı günü başka bir hastaneye gidip, bu kadar kötüyseniz, ameliyat vb seçenekleri değerlendirin derim.
 
Dereceniz bahsettiğiniz kadar kötüyse, fizik tedavi değil, ameliyat olursunuz. Buradaki kimse sizin abartınıza inanmadı.
Kimse sizin hastalığınıza da bir şey demiyor. Sabahtan beri tek söylediğiniz ihmal ettiğiniz. Aynı şeyleri bin kere yazdınız. Eski sevgilinize de böyle yaptıysanız, kaçırmışsınız onu da. Ve hala kabullenmiyorsunuz.
Kimbilir anneniz ve o akrabanız ne dedi de abarttınız yine? Diz eklemleriniz aşındığı için kendinize yatalak muamelesi yapıp, annenizi de başınıza bağlamışsınız. Salı günü başka bir hastaneye gidip, bu kadar kötüyseniz, ameliyat vb seçenekleri değerlendirin derim.
Doktor ameliyat edersem bitersin dedi. daha da ilerleyince protez oluyor.
Evet kaçırmışım demekki öyle yaptım evet siz de konumdan kaçın bir zahmet.
 
En yakın arkadaşlarımdan biri 31 yaşında kanser teşhisi aldı. Aylarca kemoterapi gördü, ameliyat oldu, bitti derken tekrar nüksetti, tekrar kemoterapi aldı. En sonunda kemik iliği nakli oldu. 3 sene gibi bir süreçte yaşadı bunları, ayrıca ms hastası. Bağışıklığı sıfıra düştüğü için haftalarca evden çıkamadı, ziyaretçi bile yasaktı.

İlk zamanlar o da aşırı negatifti. Hep yanında olmaya çalıştım ama gerçekten benim psikolojim bozulmaya başladı bir süre sonra. Evet zor bir süreçten geçiyorsunuz ama devamlı negatif olmak etrafınızı sizden uzaklaştırıyor.

Burada bile nickinizi gördüğüm an diziniz geliyor aklıma ki yorum yazdığım ilk konunuz bu. O kadar baskın bir özelliğiniz olmuş diziniz.

Etrafınızdakiler her zaman doğru ve düzgün yaklaşım göstermeyebilir ama siz devamlı devamlı bu moddaysanız maalesef insanları da itiyorsunuzdur.
 
En yakın arkadaşlarımdan biri 31 yaşında kanser teşhisi aldı. Aylarca kemoterapi gördü, ameliyat oldu, bitti derken tekrar nüksetti, tekrar kemoterapi aldı. En sonunda kemik iliği nakli oldu. 3 sene gibi bir süreçte yaşadı bunları, ayrıca ms hastası. Bağışıklığı sıfıra düştüğü için haftalarca evden çıkamadı, ziyaretçi bile yasaktı.

İlk zamanlar o da aşırı negatifti. Hep yanında olmaya çalıştım ama gerçekten benim psikolojim bozulmaya başladı bir süre sonra. Evet zor bir süreçten geçiyorsunuz ama devamlı negatif olmak etrafınızı sizden uzaklaştırıyor.

Burada bile nickinizi gördüğüm an diziniz geliyor aklıma ki yorum yazdığım ilk konunuz bu. O kadar baskın bir özelliğiniz olmuş diziniz.

Etrafınızdakiler her zaman doğru ve düzgün yaklaşım göstermeyebilir ama siz devamlı devamlı bu moddaysanız maalesef insanları da itiyorsunuzdur.
Şu an öyle maalesef bir de ihmalim olduğu için resmen kafaya aşırı taktım bu durumu ve de tabi ağrı çekiyorum
İtiyorsam keşke arayıp yanıma gelip dan dun konuşmasalar hiç gelmeseler daha iyi böyleleri
 
Şu an öyle maalesef bir de ihmalim olduğu için resmen kafaya aşırı taktım bu durumu ve de tabi ağrı çekiyorum
İtiyorsam keşke arayıp yanıma gelip dan dun konuşmasalar hiç gelmeseler daha iyi böyleleri
E tamam ihmaliniz varsa var. Bunu geriye döndüremezsiniz, kafaya aşırı taksanız da bir şey değişmeyecek.
"Evet ihmal ettim, vaktinde davransam böyle olmazdı ama olan oldu" deyip önünüze bakmanız lazım. Siz buna saplanıp kaldıkça kendinize yararınız olmayacak.

Siz kendinize çok acıyorsunuz.
 
E tamam ihmaliniz varsa var. Bunu geriye döndüremezsiniz, kafaya aşırı taksanız da bir şey değişmeyecek.
"Evet ihmal ettim, vaktinde davransam böyle olmazdı ama olan oldu" deyip önünüze bakmanız lazım. Siz buna saplanıp kaldıkça kendinize yararınız olmayacak.

Siz kendinize çok acıyorsunuz.
Nasıl acımam mahvetmişim kendimi maalesef:(
Daha kötüydüm şimdi baya toparladım daha da iyi olacak umarım
 
Nasıl acımam mahvetmişim kendimi maalesef:(
Daha kötüydüm şimdi baya toparladım daha da iyi olacak umarım
Kendinize acırsaniz gram yol alamazsiniz. Ama size kendinize acimak daha kolay geliyor.

Daha bir sey diyemiyorum maalesef. Kendisi duzelmek istemeyene kimse bir sey yapamaz.
 
Back
X