• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Ben mi abartıyorum

İnanın çok üzüldüm durumunuza. Çooook yakın bi arkadaşım var. Aynı şeyleri yaşıyor. Hemde 6 sene oldu evleneli. En başından beri söylüyorduk sürekli. Yapma etme kartını al diye. Ama olmadı kaç kere boşanmaya kalktılar. Adam kartını falanda vermedi . Düşünün yanı okumuş çalışmış ama hiç bir karşılığını göremedi. En sonunda kartım kayboldu diye bankayı aradı iptal ettirdi. Yeni kartını aldı. Adamında para çekmeye gidince haberi oldu bu durumdan :KK49:. Kadının göreviymiş de evin tüm işleri falan filan. Madem öyle erkeğin görevide evi geçindirmek, ne yap et getir bende herşeyi gereğince yerine getiririm dedi. Sonunda ne oldu pes etti beyefendi :21::KK31:. Şimdi herşeyi ortak yapıyorlar. Yola geldi mi geldi ama geçen senelere oldu yani.
Demem o ki eğer evliliğinizi sürdürmek istiyorsanız bir yol bulmak zorundasınız. Bence pes etmeyin gerekirse ailenizden destek alın.
 
Kızlar 1,5 yıllık evliyim. şu an hamileyim karnım burnumda. Evlendiğimiz günden beri ( hatta öncesinde de) sürekli kavga ediyoruz. Hamileyken bile boşanmaya kalktık kavga ettik abimler engel oldu. Anlattığımızda da bize kızdılar bunlar çok küçük şeyler saçmalamayın diye. Küçük şeyler birikip dağ oluyo beni hayattan ve eşimden soğutuyor. dün yine kavga ettik, ben sinir krizi geçirdim. Normalde böyle davranmam ama hormonların etkisi mi bilmiyorum delirmiş gibiydim eşime saldırdım kendimi parçaladım basbas bağırdım komşular falan umrumda değildi. bunu 2. kez yaşıyorum ( her zaman böyle değilim tabiki) sabrım taşıyor galiba. Normalde eşim çok bağırır. Neyse gözüm döndü çok ağladım.
Olay şu eşim herşeyi benden bekliyor hiçbir şeye elini sürmüyor. Akşama kadar bende çalışıyorum o da çalışıyor yorgunum deyip yatıyor sürekli tv izliyor ( maça çağırdılar mı akşam 10 da gidiyor yorgun olmuyor ama). İşten gelip hiç dinlenmeden mutfağa giriyorum, yemek yapıyorum o kadar süre geçiyorum mutfakta, yoruluyorum yemeğe oturuyoruz 10 dk bile sürmüyo yiyip kalkıp tv ye gidiyor benim bitirmemi beklemiyo bile tek başıma yemek yiyorum hep. Ağrılarım var zor bir hamilelik geçiriyorum dün bulaşığı bile yıkayamadım gelmiş çay istedi yapamam kendin yap, isterken utanmıyor musun dedim, bu senin görevin sen ne biçim kadınsın bi dünya laf etti. Bu anlattığım sadece biri. İnsanlar eşlerini el üstünde tutar benim ki hamileyken bile herşeyi benden bekliyor. Daha neler neler yazasım var da uzun diye okunmaz diye yazmıyorum.
Çok mutsuzum kızlar en çok üzüldüğüm nokta da hamileliğim hep ağlayarak mutsuz stresli sinirli geçiyor çocuğum bundan illa ki etkileniyordur.

Esınızı bazı seylerı anlatmak ıcın kendınızı paralamayın bosuna, Kadının gorevı olarak gordugu ıcın kafatascı zıhnıyetı hıc degısmeyecek.. Aile terapıstıne gıtmeye ıkna edin.. Bosanma konusunda bu kadar cıddıysenız... Bi şeylere cozum olur kanaatındeyım.. Yada calısmayın bence evde oturun, Sizde evdeki kadına dusen gorevlerı yerıne getırırsınız sadece
 
Kızlar 1,5 yıllık evliyim. şu an hamileyim karnım burnumda. Evlendiğimiz günden beri ( hatta öncesinde de) sürekli kavga ediyoruz. Hamileyken bile boşanmaya kalktık kavga ettik abimler engel oldu. Anlattığımızda da bize kızdılar bunlar çok küçük şeyler saçmalamayın diye. Küçük şeyler birikip dağ oluyo beni hayattan ve eşimden soğutuyor. dün yine kavga ettik, ben sinir krizi geçirdim. Normalde böyle davranmam ama hormonların etkisi mi bilmiyorum delirmiş gibiydim eşime saldırdım kendimi parçaladım basbas bağırdım komşular falan umrumda değildi. bunu 2. kez yaşıyorum ( her zaman böyle değilim tabiki) sabrım taşıyor galiba. Normalde eşim çok bağırır. Neyse gözüm döndü çok ağladım.
Olay şu eşim herşeyi benden bekliyor hiçbir şeye elini sürmüyor. Akşama kadar bende çalışıyorum o da çalışıyor yorgunum deyip yatıyor sürekli tv izliyor ( maça çağırdılar mı akşam 10 da gidiyor yorgun olmuyor ama). İşten gelip hiç dinlenmeden mutfağa giriyorum, yemek yapıyorum o kadar süre geçiyorum mutfakta, yoruluyorum yemeğe oturuyoruz 10 dk bile sürmüyo yiyip kalkıp tv ye gidiyor benim bitirmemi beklemiyo bile tek başıma yemek yiyorum hep. Ağrılarım var zor bir hamilelik geçiriyorum dün bulaşığı bile yıkayamadım gelmiş çay istedi yapamam kendin yap, isterken utanmıyor musun dedim, bu senin görevin sen ne biçim kadınsın bi dünya laf etti. Bu anlattığım sadece biri. İnsanlar eşlerini el üstünde tutar benim ki hamileyken bile herşeyi benden bekliyor. Daha neler neler yazasım var da uzun diye okunmaz diye yazmıyorum.
Çok mutsuzum kızlar en çok üzüldüğüm nokta da hamileliğim hep ağlayarak mutsuz stresli sinirli geçiyor çocuğum bundan illa ki etkileniyordur.

Bencil ya adama bak !!!!
Sorun hamile olmanız değil olmasanızda size yardım etmek zorunda birkere
Sizde çalışıyorsunuz üstelik
Ayrıca 10 'da maça gitmeler yemek yiyip kalkmalar,yan gelip yatmalar az yesinde hizmetçi tutsun !!!!
Yemek yerken birkere size saygsı yok otur eşinle 2 kelam et günü değerlendir
Beraber kalk sofradan kaldırırkende yardımcı ol gerçekten ben sinirlendim
Haklısınız çok,
HAKSIZ olduğunuz tek konu evlenmeden önce de böyle iken evlendikten sonrada devam eden bu kabalığına adamı çocukla ödüllendirmeniz olmuş
 
Maas kartiniz niye esinizde!?
Hem de maasinizdan size cocuk gibi harclik veriyo!
Kusura bkmayin bicak zorylami kartinizi alip size harclik vermeyr ikna etti.
Siz butin herseyinizi onun eline vermissiniz adama da hava hos oh ne ala istedigimi yaparim cinsindenmis.
Onca oku onca emek ver maas kartinida odunun biri alsin
Asla musade etmem ben.
 
aynı durumları bende yasıyorum evlilik zor bir yük su an o konu ile ilgili güzel bir kitap okuyorum tavisye edebilirim.Beş sevgi dili-GARYNCHAPMAN bu kitabı aile danışmanı tavsiye etti
Okumaya çalışacağım inş.çok teşekkür ederim. Aslında bizim değil eşlerin okuması lazım da işte..
 
Maas kartiniz niye esinizde!?
Hem de maasinizdan size cocuk gibi harclik veriyo!
Kusura bkmayin bicak zorylami kartinizi alip size harclik vermeyr ikna etti.
Siz butin herseyinizi onun eline vermissiniz adama da hava hos oh ne ala istedigimi yaparim cinsindenmis.
Onca oku onca emek ver maas kartinida odunun biri alsin
Asla musade etmem ben.
Büyük konuşmayın bence benim başıma ne geldiyse büyük konuştuğum için geldi. Ben hep derdim ki bende çalışacam eşimde o zaman ev işlerinin hepsi yarı yarıya yapılacak. Gerekirse dolabın üstüne kağıt yapıştıracağım iş bölümüyle ilgili heriş eşit yapılcak diye.
 
Ben cok fedakar bi anneymisim yaa bu asla ovunme degil bende hamileyken kotu anlarim oldu sirf bebegim uzulmesin o mutlu olsun diye kavgalardan kactim mutlu olmaya calistim tamam sustum dedim uzatmadim simdi yedi aylik kizim surekli guluyor sakin huzurlu aglamalari yok hakkim yokki ona o stresi uzuntuyu yasatmaya hakkina da girerim bi arkadasimda hamimileyken cok sinir stres olmus cocuguda cook sinirli yikiyor ortaligi mutlu huzurlu anne mutlu bebek cocuk demek lutfen bidaha daha sakin huzurlu olun bebeginiz oldugundada boyle davranirsaniz yazik olur her bebek gulmeyi huzuru hakediyor.
O dediğinizi bende yapmaya çalıştım son 3 haftadır sonuç dün akşamki sinir krizim oldu. İçime öyle bi atmışım ki herşeyi çay meselesine patladım. Bebeğim üzülmesin diye çoğu şeye sesimi çıkarmadım sustum alttan aldım görmezden gelmeye çalıştım ama dolmuşum. şu an da belki bencilce gelcek ama uzatabildiğim kadar uzatacam küs kalacam sinirim geçmiyor taşmışım durup durup ağlıyorum. Az önce aklıma geldi şuna ağladım eşim beni çocuğa ikna etmek için çok uğraştı çocuk olsa ben değişirim sen hamile kalsan elini soğuk sudan sıcak suya sokmam her işi ben yaparım dedi tuvaleti bile temizlerim ütüyü de yaparım herşeyi yapmaya razıydı yani ve bunu söylerken o kadar samimi görünüyordu ki hamile olduğumu öğrendi ağladı uçtu havalara ilk günler hevesli falan. Sonra sonuç ortada aynı öküz. O laflarını hatırlatıyorum susuyo cevap vermiyor. Şimdi de bebeğe bakmada yardım edeceğini söylüyor ama asla inanmıyorum artık.
 
Canim uzme yine kendini benimki cokmu yapiyodu hamileyken calisiyordum az cok yapiyodu simdi evdeyim bi pazara gidiyo o kadar gerisini kendim yapiyom aman yapmasin huzur versin yeter . Cok beklentiye girme su aralar maksimum sakinligin olmali stres dogumun zamanini bebegin dogum ani stresini bile etkiler bebek dogunca daha iyi olur takma simdiden
 
İnanın çok üzüldüm durumunuza. Çooook yakın bi arkadaşım var. Aynı şeyleri yaşıyor. Hemde 6 sene oldu evleneli. En başından beri söylüyorduk sürekli. Yapma etme kartını al diye. Ama olmadı kaç kere boşanmaya kalktılar. Adam kartını falanda vermedi . Düşünün yanı okumuş çalışmış ama hiç bir karşılığını göremedi. En sonunda kartım kayboldu diye bankayı aradı iptal ettirdi. Yeni kartını aldı. Adamında para çekmeye gidince haberi oldu bu durumdan :KK49:. Kadının göreviymiş de evin tüm işleri falan filan. Madem öyle erkeğin görevide evi geçindirmek, ne yap et getir bende herşeyi gereğince yerine getiririm dedi. Sonunda ne oldu pes etti beyefendi :21::KK31:. Şimdi herşeyi ortak yapıyorlar. Yola geldi mi geldi ama geçen senelere oldu yani.
Demem o ki eğer evliliğinizi sürdürmek istiyorsanız bir yol bulmak zorundasınız. Bence pes etmeyin gerekirse ailenizden destek alın.
Boşanmaya kalkıştığımzda abimlere gittim bir hafta gelmedim bütün bu sorunları konuştuk, temizlikçiyede tamam dedi kartı vermeye de. Kartı verdi ama bir süre sonra geri aldı elimden. Niye verdiniz diyeceksiniz adam üstüme yürüyor, bas bas bağırıp kolumu sıkıyor tartaklıyor vermeyip de ne yapayım.
Bu arada ben eşimi böyle anlatıyorum ama eşim kavgalıyken böyle içinden canavar çıkıyor hayvan gibi davranıyor. Ama normalde özel günleri hiç unutmaz, cimri olmasına rağmen sürprizler hediyeler yapar. Gün içinde sürekli gelir öper, zorla sarılır, seni seviyorum der, iltifatlar eder, ama tabi öyle soğumuşum ki ruhsuz ruhsuz bakarım, surat asar otururum bende. O süslü laflar etkilemiyo beni. Ayinesi iştir kişinin lafa bakılmaz hesabı davranışlarıyla sözleri tutmuyor. Bana arkadaşlarını örnek gösteriyor x evde her işi yapıyor ama eşini aldatıyor bende mi öyle olayım diye.
Dünkü kavgadan sonra da bugün sürekli aradı durdu düzeltmek için mesajlar attı ama açmıyorum telefonu.
 
kızlar bi de dün ben o sinirle çok kötü bir sey dedim sanırım gözüm dönmüştü bağırıyordum sakin ol bebeğe bir şey olcak dedi bende senden olan bu bebek umrumda değil dedim. Sonra gece yine yanıma gelmişti bakmaya ağlıyordum sakin ol bak bebeğe bir şey olcak dedi bende olursa seni asla ama asla affetmem dedim o da bende senin o dediğini senden olan bebek umrumda değil dediğini asla unutmayacağım dedi. Gerçi biz alıştık artık kavgalarda hep böyle çok ağır konuşuyoruz birbirimize karşı ama şimdi de vicdan azabı yaptım sonuçta benim bebeğim tabiki umrumda. ama bazen işte çok sinirlendiğimde eşime, çocuğun babasının o olduğunu düşünüp çocuktan soğuyorum sonra vicdan azabı çekiyorum çok sahipleniyorum falan. Doğunca kucağıma alınca geçer inş. kendimi öyle teselli ediyorm.
 
Ben eşime senin görevin bu evi geçindirmek ben maaş kartını vermek zorunda değilim dediğimde, senin de kadınlık görevlerin var ( cinselliği kastediyo) sen onları yerine getiriyor musunda diyor (yorgun olduğumda, canım istemediğinde çoğu kez hayır diyorum) . Herşeye bir cevabı var yani.
Bir de onun maaşı kira ve geçinmeye zar zor yeteceği için beni kayınvalidemlerin oraya taşınmakla tehdit ediyo kira vermeyiz diye. alt katları boş işe çok uzak diye orda oturmak istemiyorum.
Çok dertliyim kimseyle paylaşamıyorum (utanıyorum ya) o yüzden herşeyi buraya döküyorum kızlar cevaplarınız için çok teşekkür ederim hepinize.
 
Büyük konuşmayın bence benim başıma ne geldiyse büyük konuştuğum için geldi. Ben hep derdim ki bende çalışacam eşimde o zaman ev işlerinin hepsi yarı yarıya yapılacak. Gerekirse dolabın üstüne kağıt yapıştıracağım iş bölümüyle ilgili heriş eşit yapılcak diye.[/QUOTE

Ben buyuk konusmuyorumki.
Sadece sizin durumunuza uzuldum ve cok sinirlendim.
Esinizden maas kartinizi biran once alin bence
 
Onu da denedim bas bas bağırdı bu senin görevin kim yapacak diye. Bıraktığım gibi kalıyo evi görseniz şu an pislik içinde kullanılacak bi tane tabak çanak kalmıyo en son o da yapmıyor en son ağlaya ağlaya yapıyorum mecburen dayanamıyorum çünkü evin pis olması mutsuz ediyo beni. Sadece bu da değil maaş kartım kredi kartım onda çocuğa para verir gibi harçlık veriyo elime bi de hesap soruyo. Aklınca benim çok para harcamamı engelliyo. Ben onun nerdeyse 2 katı maaş alıyorum, kariyer olarak da gayet saygın bir mesleğim var öyle zoruma gidiyor ki hazmedemiyorum annem beni koca eline bakma diye okuttu şu an ev hanımlarından daha beter durumdayım. 1,5 yıldır bu konuyu sürekli açıyorum boşanmaya kalkıyorum ama çözümü yok volkan gibi patlayıp beni bastırıyor.
Temizlik tabak canakkk.. bunlari birak sen. Ilk once en ufak bahaneyle kartlarini geri al. En acil olani bu. Yok evin giderleri ortakmis yok karikoca arasinda ayrimcilik olmazmis bos laf. Evin birikimini kadin yapar. Ben vermem kartimi.
 
Kızlar 1,5 yıllık evliyim. şu an hamileyim karnım burnumda. Evlendiğimiz günden beri ( hatta öncesinde de) sürekli kavga ediyoruz. Hamileyken bile boşanmaya kalktık kavga ettik abimler engel oldu. Anlattığımızda da bize kızdılar bunlar çok küçük şeyler saçmalamayın diye. Küçük şeyler birikip dağ oluyo beni hayattan ve eşimden soğutuyor. dün yine kavga ettik, ben sinir krizi geçirdim. Normalde böyle davranmam ama hormonların etkisi mi bilmiyorum delirmiş gibiydim eşime saldırdım kendimi parçaladım basbas bağırdım komşular falan umrumda değildi. bunu 2. kez yaşıyorum ( her zaman böyle değilim tabiki) sabrım taşıyor galiba. Normalde eşim çok bağırır. Neyse gözüm döndü çok ağladım.
Olay şu eşim herşeyi benden bekliyor hiçbir şeye elini sürmüyor. Akşama kadar bende çalışıyorum o da çalışıyor yorgunum deyip yatıyor sürekli tv izliyor ( maça çağırdılar mı akşam 10 da gidiyor yorgun olmuyor ama). İşten gelip hiç dinlenmeden mutfağa giriyorum, yemek yapıyorum o kadar süre geçiyorum mutfakta, yoruluyorum yemeğe oturuyoruz 10 dk bile sürmüyo yiyip kalkıp tv ye gidiyor benim bitirmemi beklemiyo bile tek başıma yemek yiyorum hep. Ağrılarım var zor bir hamilelik geçiriyorum dün bulaşığı bile yıkayamadım gelmiş çay istedi yapamam kendin yap, isterken utanmıyor musun dedim, bu senin görevin sen ne biçim kadınsın bi dünya laf etti. Bu anlattığım sadece biri. İnsanlar eşlerini el üstünde tutar benim ki hamileyken bile herşeyi benden bekliyor. Daha neler neler yazasım var da uzun diye okunmaz diye yazmıyorum.
Çok mutsuzum kızlar en çok üzüldüğüm nokta da hamileliğim hep ağlayarak mutsuz stresli sinirli geçiyor çocuğum bundan illa ki etkileniyordur.
bunun için ayrılınır mı yapmayın yahu.klasik odun örneği kocanız.maden ikinizde çalışıyorsanız alın eve arada sırada yardımcı olsun bitsin.
 
En büyük korkum da bu zaten çok yoğun çalışıyorum çocuğum sakin huzurlu olsun istiyorum. Şimdi bile baş edemiyorum bi de bebek olduğunda kafayı yerim herhalde. Kendi kendime diyorum ki takma, tamam görme sakin ol olmuyor yapamıyorum. Yapı olarak takmamayı beceremiyorum :KK43: :KK43:
Ayni seyleri yasadim bende kisilik olarak gormezden gelebilen umursamaz bir insan degilim...ama yapma hem sana hem evladina yazik.. sonra benim gibi ahh kafam keşke dersin..
 
Kızlar 1,5 yıllık evliyim. şu an hamileyim karnım burnumda. Evlendiğimiz günden beri ( hatta öncesinde de) sürekli kavga ediyoruz. Hamileyken bile boşanmaya kalktık kavga ettik abimler engel oldu. Anlattığımızda da bize kızdılar bunlar çok küçük şeyler saçmalamayın diye. Küçük şeyler birikip dağ oluyo beni hayattan ve eşimden soğutuyor. dün yine kavga ettik, ben sinir krizi geçirdim. Normalde böyle davranmam ama hormonların etkisi mi bilmiyorum delirmiş gibiydim eşime saldırdım kendimi parçaladım basbas bağırdım komşular falan umrumda değildi. bunu 2. kez yaşıyorum ( her zaman böyle değilim tabiki) sabrım taşıyor galiba. Normalde eşim çok bağırır. Neyse gözüm döndü çok ağladım.
Olay şu eşim herşeyi benden bekliyor hiçbir şeye elini sürmüyor. Akşama kadar bende çalışıyorum o da çalışıyor yorgunum deyip yatıyor sürekli tv izliyor ( maça çağırdılar mı akşam 10 da gidiyor yorgun olmuyor ama). İşten gelip hiç dinlenmeden mutfağa giriyorum, yemek yapıyorum o kadar süre geçiyorum mutfakta, yoruluyorum yemeğe oturuyoruz 10 dk bile sürmüyo yiyip kalkıp tv ye gidiyor benim bitirmemi beklemiyo bile tek başıma yemek yiyorum hep. Ağrılarım var zor bir hamilelik geçiriyorum dün bulaşığı bile yıkayamadım gelmiş çay istedi yapamam kendin yap, isterken utanmıyor musun dedim, bu senin görevin sen ne biçim kadınsın bi dünya laf etti. Bu anlattığım sadece biri. İnsanlar eşlerini el üstünde tutar benim ki hamileyken bile herşeyi benden bekliyor. Daha neler neler yazasım var da uzun diye okunmaz diye yazmıyorum.
Çok mutsuzum kızlar en çok üzüldüğüm nokta da hamileliğim hep ağlayarak mutsuz stresli sinirli geçiyor çocuğum bundan illa ki etkileniyordur.

Çok basit yapmayacaksın.Bin tane konu açıldı burada aynı derten,oku onları.

Ne kadar zekice. Aynı dertten muzdarip olanlar lütfen dertleşmesin.
Geçmişteki konuları açıp okuyun aydınlanın bir zahmet
Vay canına :KK53::KK53:


İyde evlenince sorumluluk sahibi olmak gerektiğini bilmiyormuydun
Evlenmeden önce temizliğini başkası mı yapıyordu senin
Sonuçta aynı evi paylasiyorsunuz senin üstüne düşen görev neyse yapacaksın
Çocuk doğunca ben bakmam sen bak mı diyeceksin

Hani bi fikra var sözüm meclisten dışarı inatlaşıp eşeğe bakmıyorlar en son eşek açlıktan ölüyordu

Sizinki de o hesap olmuş ben yapmam sen yap

Bazı yorumlar gerçekten enteresan. Alıntı yapmadan duramadım.
Çalışan kadına eşleri destek olmasın mümkünse köstek olsun :mad:
Yardımcı da hiç olmasın ..

:KK75::KK75::KK75::KK75::KK75:

Kadın milleti sus !! Dert yanma !
Kadının halinden kadın bile anlamazken erkeğe sitem etmek niye :KK59:
 
İyde evlenince sorumluluk sahibi olmak gerektiğini bilmiyormuydun
Evlenmeden önce temizliğini başkası mı yapıyordu senin
Sonuçta aynı evi paylasiyorsunuz senin üstüne düşen görev neyse yapacaksın
Çocuk doğunca ben bakmam sen bak mı diyeceksin

Hani bi fikra var sözüm meclisten dışarı inatlaşıp eşeğe bakmıyorlar en son eşek açlıktan ölüyordu

Sizinki de o hesap olmuş ben yapmam sen yap
dinen kadının ev işi gibi bi sorumluluğu yok yaparsa ihsan olur :) bunu biliyor muydunuz. ayrıca bebege ben bakamam sen bak mı diyeceksin demişsinya dinimizde kadın çcugu emzirmese eşi müdahale edemez ve çocuk bakmaktada erkek yardım etmek zorundadır bunuda biliyor muydunuz?
 
dinen kadının ev işi gibi bi sorumluluğu yok yaparsa ihsan olur :) bunu biliyor muydunuz. ayrıca bebege ben bakamam sen bak mı diyeceksin demişsinya dinimizde kadın çcugu emzirmese eşi müdahale edemez ve çocuk bakmaktada erkek yardım etmek zorundadır bunuda biliyor muydunuz?
Yok cahilim bilmiyordum sen aydinlatana kadar
Sayende bilgilendim saolasın :KK14:
 
Kızlar 1,5 yıllık evliyim. şu an hamileyim karnım burnumda. Evlendiğimiz günden beri ( hatta öncesinde de) sürekli kavga ediyoruz. Hamileyken bile boşanmaya kalktık kavga ettik abimler engel oldu. Anlattığımızda da bize kızdılar bunlar çok küçük şeyler saçmalamayın diye. Küçük şeyler birikip dağ oluyo beni hayattan ve eşimden soğutuyor. dün yine kavga ettik, ben sinir krizi geçirdim. Normalde böyle davranmam ama hormonların etkisi mi bilmiyorum delirmiş gibiydim eşime saldırdım kendimi parçaladım basbas bağırdım komşular falan umrumda değildi. bunu 2. kez yaşıyorum ( her zaman böyle değilim tabiki) sabrım taşıyor galiba. Normalde eşim çok bağırır. Neyse gözüm döndü çok ağladım.
Olay şu eşim herşeyi benden bekliyor hiçbir şeye elini sürmüyor. Akşama kadar bende çalışıyorum o da çalışıyor yorgunum deyip yatıyor sürekli tv izliyor ( maça çağırdılar mı akşam 10 da gidiyor yorgun olmuyor ama). İşten gelip hiç dinlenmeden mutfağa giriyorum, yemek yapıyorum o kadar süre geçiyorum mutfakta, yoruluyorum yemeğe oturuyoruz 10 dk bile sürmüyo yiyip kalkıp tv ye gidiyor benim bitirmemi beklemiyo bile tek başıma yemek yiyorum hep. Ağrılarım var zor bir hamilelik geçiriyorum dün bulaşığı bile yıkayamadım gelmiş çay istedi yapamam kendin yap, isterken utanmıyor musun dedim, bu senin görevin sen ne biçim kadınsın bi dünya laf etti. Bu anlattığım sadece biri. İnsanlar eşlerini el üstünde tutar benim ki hamileyken bile herşeyi benden bekliyor. Daha neler neler yazasım var da uzun diye okunmaz diye yazmıyorum.
Çok mutsuzum kızlar en çok üzüldüğüm nokta da hamileliğim hep ağlayarak mutsuz stresli sinirli geçiyor çocuğum bundan illa ki etkileniyordur.

Her zaman evlendigin an zırt diye çocuk yapmayın derler . Bu da sonucu . Biraz bekleseydiniz bi evliligi görseydiniz . Yaş 35 e kadar yolu var . 35 ten sonrası olsa anlayacam .....
 
estagfırullah. insanlar derdini paylaşıyor direk olumsuz yaklasacagına ıcını rahatlatmaya calıs senınde basına gelebılır bunlada aydınlanmıs olmussundur.
 
Back
X