Ben mi abarttım:(

Yine de oğlunuzu kendinize bağımlı yaşatmanız normal değil. Herkes böyle hissedecek olsa da normal değil bence yani
Neden birbirinize bağımlı olasınız ki? Doğurdunuz diye size ait bir eşya değil çocuklarınız..
 
Canım benim hiç de bana bağımlı değil. Kendi kararlarını verebilen biri. Benim ondan tek isteğim aldığı kararlardan bizi de haberdar etmesi.
Gençken bende aynı fikirlerdeydim ama bağımlılık falan insanın yapısıyla da alakalı.
İki çocuğum var ikisi de ergenliğe girişten itibaren kararlarını kendileri verirler, akıllarına gelirse arar gelmezse aramazlar. Ama ben ararım o başka.
Merak etme ben çocuklarıma eşyam gibi bakmadım bakmam da. Ama özlerim, merak ederim, ararım sorarım. Buna da çocuklarım dışında hiç bir Allahın kulu karışamaz. Karışan olursa da ağzının payını alır oturur yerine. Herkes yerini bilecek yani.
Ayrıca hani doğurduk diye bize ait bir eşya olmayan çocuklarımız, evlendi, nişanlandı veya sevgili oldular diye başkalarının da eşyaları değiller.
Yani ne demek, bu kişilerinde neden böyle diye onların hayatlara müdahale hakkı olamaz.
NOT: (Bu sözlerim asla konu sahibine değildir.)
 
Yani gözünu kırpmadan parlayıp bitirme noktasına getiriyorsa olayı
şahsen ben ilerde üzüleceğime şimdiden üzülür eyvallah derdim
çok anneci adam pek iyi olmuyor
hayırlısı ne diyeyim canım
 
Kimse kimseye müdahale etsin, araya girilsin denilmedi ki zaten. Anneler çocuklarını aramasın da denmiyor. Saatlerce telefonda konuşmak, gidilen her yeri rapor etmek, birbirinden uzakta yaşayamamak gibi abartı bir durumdan bahsediyoruz. Niye bu kadar üstünüze alındınız durumu anlayamadım.
 
Yazdıklarını okuyunca aynı benim durumum dedim :) üniversitedeyken bir erkek arkadaşım vardı uzun süreli bir ilişkiydi bizimkisi de.Bir evin bir oğluydu annesiyle beraber yaşıyordu.Nereye gitsek annesine haber verirdi.Bir gün sinemaya giriyoruz annesine haber verdi anne sinemaya giriyoruz açamazsam merak etme diye akşama eve gideceksin yahu.Kendimi tutamayıp napıyosun demiştim haber veriyorum dedi iyide şehir dışında olan ailesinden ayrı ve kız çocuğu olduğum halde bunu ben yapmıyorum tuhafsın yani dedim bizim ilişkimiz bu şekilde işine gelirse gibilerinden bir şeyler söylemişti.Bir günde sınavlarım bitti memleketime dönücem son günümüzü beraber geçirelim istedim biraz gezdik tozduk sonra demez mi annemi de alalım evde sıkılmıştır diye!Annesi de döneceğimi bildiği halde gayet rahat gelmişti.Sonraları beni ziyarete gelirdi tabi tek başına bir gün doğum günümü kutlamak içinde gelmişti ama sevgili annesini alıp gelmiş.Daha neleeer neler.Sonunda ne mi oldu : tahmin ettiğin gibi olmadıı olmadı inan bu böyle devam edecek değişiklik olur diye bekleme sakın kaçıp uzaklaş bir an önce
 
Ana kuzusu canım, sımdiden bitiriyorsa ileriyi düşünemiyorum
 
Neden üstüme alınmayayım ki. Ben de bir kız bir oğlan annesiyim. Bir anne olarak olaya yorum yaptım.
Siz benden alıntı yapıp yorum yaptınız bende cevapladım.
Benden alıntı yapmasaydınız üstüme alınmazdım tabi ki. Alıntı yapılan ben olunca üstüne bir başkası alınacak değil değil mi?
Ayrıca burada eşinin, sevgilisinin, nişanlısının nerede olduğunun raporunu isteyen eş, sevgili, nişanlı olsa sorun yok ama anne merak edip sorunca veya evlat arayıp söyleyince problem oluyor.
Ha bir şey daha eklemek istiyorum, ben sevgili de oldum, nişanlı da oldum, eş de oldum (hala aynı konumdayım) anne de oldum. Yani her duyguyu tatmış ve yaşamış biriyim. Bu yüzden her bir durumun farkındayım.
 
tek erkek olunca öyle olabiliyor. benim eşimde annesiyle uzun uzadıya konuşur ama evlenince ben yanındayken konuşmaz fazla. onun dışında konuştuğuna karışmam. annesi sonuçta. ana kuzusu durumu var mı ona bakın bence.
 
Aynen öyle yani evlenince zaten onlara yakın oturmamızı istiyor şimdiden beni aradığında bunu dile getirir hep


tıpkı benim ilişkim gibi bende yeni başladığımda hatta ilk 1 2 sene annesi çok sık arıyodu ...kız olan benim annem beni kadar arayıp bi saat konuşmaz biz buluştuğumuzda annesi devamlı arayp sevgilimle konuşuyodu bende neden bukadar sık arıyoki diyodum yanlış anlıyodu ama benimkisi bitirmeye getirmez lafı. orda bi sıkıntı var
 

Ayy yorumunuz iltifat gibi oldu

Beni de şimdinin gençlerine dahil ettiniz

Şaka bir yana 36 yaşındayım ama oğlum küçük büyüyünce belki ben de öyle hissederim

Lakin ben tek çocuğum herkes ayy sen annenden nasıl ayrıldın, farklı bir şehire nasıl gittin annen hastalanmadı mı bile dediler

Ben toplayıp çantamı 8 saat uzağa taşındım 11 yıldır buradayım ne annem hasta oldu ne ben hasret hissettim

Biz biraz ruhsuzuz galiba o nedenle bana her gün görüşmek, işte sabah kalkıp beni aramadı "ayy başına bir şey mi geldi" diye düşünmek ütopik geliyor
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…