Evlendikten sonra mı sorguladınız? Öncesinde sorgulamalıydınız. Bunu bile bile evlediyseniz de gerçekten değişik.
Öküze bak ya büyük marifet.
Size güven de vermiyor. Peki neye tutunuyorsunuz da hala yanındasınız? Çocuğum için demeyin lütfen. Herkes çocuğuna annesiyle babasıyla sıcak bir yuva vermek ister tabi. Bunu verebiliyor musunuz peki? Veremiyorsanız, çocuğunuza şunu öğretebilirsiniz; hayatta hiçbir şeye mecbur değiliz, düzenler yıkılır, yenileri kurulur, o gücümüz var. Aile olmak için kan bağı şart değil ama sevgi şart. O sevgi hissiyatı yoksa, aynı çatı altında yaşamanın da bir anlamı yok. Yani eşiniz düzelme yoluna gidiyorsa, çabalıyorsa, tamam bir şans verin de... Adamda buna dair en ufak bir işaret yok gibi. O zaman çocuğunuz için bu evliliği devam ettirmeyin, tam tersi çocuğunuz ve kendiniz için boşanın.
Türkiye için doğru bu. Türk erkeği olarak doğmak kadar büyük bir şans yok. Her türünün bir alıcısı var ve ne kadar moktaan olursalar olsunlar, kadın kolay kolay vazgeçmiyor; şekil 1A daki gibi yüzümüze çarpan gerçeklere rağmen, hatayı hep kendinde arıyor.
özellikle bencilliği, her daim onun mağdur olması ve küsmesi..
Vallahi ilk karısının aldatma yalanını duymuştum da.
Sans isteyip durdu döndüm ama şu an yanımda değilim evden çıktım
Evet evi lojman olduğu için kendi çıkamıyor ben o eve ait hissetmedim çıktım
Hayırlısı olsun. Bu adam hayatınızda olmasa hiçbir şey kaybetmezsiniz bence.
Bu adam seni de boşar 4. 5. 6. Allah be verdiyse yürür gider. Sen ne demeye 3. Karısı olmayı kabul ettin. Senin gibi hiç evlenmemişlere kıran mı girdiSelamlar,3 yıllık evliliyim,16 aylık oğlumuz var.Esim 3. ben ilk evliliğimi yaptım.Esim çok cabuk alevlenir, ağır konuşur,kırar geçer ama ben ne yaptım diye dönüp bakmaz ben içeride üzülüp sorunları sorgularken o mısırını patlatır çayını içer filmini/maçını izler daha çok kirilirim ve gunlerce sürat eder trip atar.Bir ara evden ayrıldım,öncesinde davranışları daha kötüydü yatak da ayiriyordu en ufacık şeyde.kizdiysa yemeğimi de yemez-ki bunu normal zamanlarda da yapar çok kirilirim.
Evden ayrılma sebeplerim bu anlattiklarima ek olarak hamilelikte aldatılmış olma şüphelerim, hakaretleri,aşağılamalar,iğneleyici konuşmaları..ve en ufak şeyde defol demeleri,bana cinsel bir ilgi duymamasiydi...ha bir de masada çok nadir beraber yemek yeriz,hep ben sonra yiyeceğim der kenara çekilir içten içe kirilirim.
Neyse bunlara dayanamayıp oğlum 4 aylıkken evi ayırdım 8 ay sonra düzeleceğine ve pişman olduğuna dair söylemleri,ısrarları üzerine döndüm.Aldatmayi reddediyo kendi aklımdan şüphe ettiriyor! Neyse..
Döndükten sonra birçok konuda değişim oldu inkar edemem ama sivri dili saygısız konuşmalar begenmemeler yine devam ediyor.Bosanmak istediğimi kime soylesem fedakar olmsm gerektiğini söylüyorlar.Herkesin evliliğinin bu şekilde sorunlarla ilerlediği anlatılıyor.Ben mi tahammülsüzlük ediyorum sizce de ? Aile içinde buyumemis olması bu davranışlarında etken mıdır sabretsen belki ilerde düzelecek deniyor ama ben 40 yaşıma gormis biriyim çekmek istemiyorum bencil miyim yani ? Beklesem ugrassam cidden değişir miydi biseyler hanımlar ben mi beceremiyorum evli kalmayı ? Çocuğum ileride beni suçlar mi evet evet en korktuğum şey bu
Yorum ve tecrübelerinizi benimle paylaşırsanız çok sevinirim şimdiden teşekkürler ....
Böyle bir durumda muhakkak bir şekilde ilk eşlere ulaşıp her 2 kadınla ayrı ayrı konuşup neden ayrılık olduğunun sorulması lazım.. enine boyuna tartılması lazım.muhtemelen aynı sebeplerden sonlanmıştır ..!!
Kesinlikle.
2 kişinin deneyipte beğenmediğini neden sizde denemek istediniz ki?Selamlar,3 yıllık evliliyim,16 aylık oğlumuz var.Esim 3. ben ilk evliliğimi yaptım.Esim çok cabuk alevlenir, ağır konuşur,kırar geçer ama ben ne yaptım diye dönüp bakmaz ben içeride üzülüp sorunları sorgularken o mısırını patlatır çayını içer filmini/maçını izler daha çok kirilirim ve gunlerce sürat eder trip atar.Bir ara evden ayrıldım,öncesinde davranışları daha kötüydü yatak da ayiriyordu en ufacık şeyde.kizdiysa yemeğimi de yemez-ki bunu normal zamanlarda da yapar çok kirilirim.
Evden ayrılma sebeplerim bu anlattiklarima ek olarak hamilelikte aldatılmış olma şüphelerim, hakaretleri,aşağılamalar,iğneleyici konuşmaları..ve en ufak şeyde defol demeleri,bana cinsel bir ilgi duymamasiydi...ha bir de masada çok nadir beraber yemek yeriz,hep ben sonra yiyeceğim der kenara çekilir içten içe kirilirim.
Neyse bunlara dayanamayıp oğlum 4 aylıkken evi ayırdım 8 ay sonra düzeleceğine ve pişman olduğuna dair söylemleri,ısrarları üzerine döndüm.Aldatmayi reddediyo kendi aklımdan şüphe ettiriyor! Neyse..
Döndükten sonra birçok konuda değişim oldu inkar edemem ama sivri dili saygısız konuşmalar begenmemeler yine devam ediyor.Bosanmak istediğimi kime soylesem fedakar olmsm gerektiğini söylüyorlar.Herkesin evliliğinin bu şekilde sorunlarla ilerlediği anlatılıyor.Ben mi tahammülsüzlük ediyorum sizce de ? Aile içinde buyumemis olması bu davranışlarında etken mıdır sabretsen belki ilerde düzelecek deniyor ama ben 40 yaşıma gormis biriyim çekmek istemiyorum bencil miyim yani ? Beklesem ugrassam cidden değişir miydi biseyler hanımlar ben mi beceremiyorum evli kalmayı ? Çocuğum ileride beni suçlar mi evet evet en korktuğum şey bu
Yorum ve tecrübelerinizi benimle paylaşırsanız çok sevinirim şimdiden teşekkürler ....
İşte maalesef belirli bi yaşa gelmiş kadınların üzerinde ciddi bir çevre baskısı olduğu için sağlıklı düşünememiştir konu sahibi
