Merhaba arkadaşlar geçen arkadaşın evindeyken kitaplar hakkında konuşurken ara sıra kitap değiş dokuşu yapmaya karar verdik ben de o sırada kütüphanesinden bir kitabı çok beğendim utana sıkıla zar zor ödünç almak istediğimi söyleyebildim sonrasında en yakın zamanda kendisinin de benim kitaplarımdan beğenip alması için evime davet ettim. Ertesi gün beni aradı ve kitaplarımın hepsini istediğini okuyup vereceğini ama zamanı olmadığı için bana gelemeyeceğini iş yerime getirmemi yol üstü alacağını söyledi. Kitaplarım arasında okumadığım çok kitap var ve kitapsız da kalmamak için bir kısmını verebileceğimi söyleyince çabuk okuyup ulaştırırım sana vs. söyledi. Ben de aralarında bir tanesini kendime bırakıp onun kitabıyla birlikte kitapları kendisine ulaştırdım. 10 gün sonra elimdeki kitap bitince kendisini aradım bir iki tane bana ulaştırmasını söyledim bir tane gönderdi sayfa araları hep kıvrılmış ayraç kullanılmamış, kağıtlar yıpranmış.
Ben okuduğum kitapları sürekli sevdiğim arkadaşlarımla paylaştığım için kitap kıvırmaktan vs. nefret ederim arkadaşımın kitabını kıvırmayı bırakın ayraç bile kullanmadan kaldığım sayfa sayısını telefonuma not ederek okudum. Ve şimdi kitaplarımın neredeyse tamamı arkadaşımda ve diğer kitapların da bu şekli alacağı aşikar ve her şeyden önce konu kitaptan çok arkadaşımın rahatlığı, kendisine hayır diyemeyeceğimden emin olması, emanetlere karşı özensizliği, değersizliği... Arkadaşımla kibar bir dille konuşmalı mıyım yoksa çok mu abartıyorum dersiniz?
Okudugumu paylaşmak isterim oyle rafta beklemesine içim el vermiyordu ama şimdi emin olmadığım kimseye vermiyorum.
. Ya o kadar kitabı nasıl verdiniz. Ödünç dediğin bir olur iki olur. Üstüne ayağına kadar götürmüşsünüz. Sanmıyorum kitaplarınızı geri alabileceğinizi
