Bugün benim doğum günüm ve eşimle ilk doğum günüm. Sabah erkenden işe gitmesi gerekiyordu. Hiç bir şekilde kutlamadı erkenden kalktı gitti. Neyse bir şey demedim. Hatta gece saat 12 yi geçtiğinde hala uyumamıştık. o zaman da kutlamadı.Ertesi gün yani bu gün akşama kadar aramadım. Bana hediye alacaktı biliyorum söylemişti. İhtiyacın olan bir şey var mı demişti. Bende babet alıcam demiştim. Aradı beni. Ne renk babetin yok dedi. Bilmem dedim. Neyse kısacası babet almış bana. Akşam oldu. Bekledim ki arasın beni dışarı çıkarsın yemek yiyelim diye. O da sağolsun kayınvaldemi görümcemi annemi kardeşlerimi toplayıp gelmiş pasta almış bi de çiçek. Kapıyı açtım hepsi karşımda. Tabi sevgi gösterisi yapmak durumunda kaldım ama tabii gece boyunca çay servisi, meyve servisi, kahve servisi bulaşıklar derken ayakta kaldım ve çok yoruldum. Herkes sohbet etti benden başka. Bu arada annemler de bana uzak değil. Hatta iki üç akşamdır da bizdelerdi zaten. İstediğim zaman rahatlıkla görüyorum zaten. Yani kısacası hiç bir şey anlamadım bu doğum günümden. Hayallerimde çok farklı şeyler vardı. Ne bileyim. İlk doğum günüm. Daha özel şeyler yaşarız diye düşünmüşken yorgunluk ta cabası kaldı. Bide akşam tartıştık. Kısacası kötü geçti ilk doğum günüm. Sizce hata nerde??? Üzülmekte haklı değil miyim?? Böyle mi olmalıydı?
((
