Merhabalar,
26 yaşında, kendi ayakları üzerinde duran(çalışan) ve yalnız yaşayan bir bayanım. Yaklaşık 3 yıllık bir ilişkim var. Erkek arkadaşım benden birkaç yaş büyük olmasına rağmen uzayan okul hayatı, okul bitmesine rağmen hala işe girmemesi, bizim hala öğrenci gibi takılmamız ve benden farklı ilde yaşaması benim son zamanlarda fazlasıyla sinirime dokunmaya başlamıştı. Üstelik ben bu kadar çalışmayı seven, tembelliğe tahammülü olmayan biriyken. Mesafeleri de sevmem ben...
Hala annesinden harçlık almalar, bu kısıtlar sebebiyle hiçbir aktivitemizin olmayışı, benim gezmek, eğlenmek gibi isteklerim hep kursağımda kalan şeyler oldu. Üstelik artık çevremden, ailemden de tepki görmeye başladım, 'siz ne olucaksınız böyle, çalışmayacak mı bu çocuk, daha askerlik yapmadı' tarzında.
Maalesef benimde sinirime dokunuyordu rahat tavırları. Üstelik çalışmak sadece para kazanmak değildir ki, aynı zamanda insanın duruşunu, kendine güvenenini arttırır. Bambaşka biri olursun kendinden emin...
Bu durum mu beni sürükledi, ben mi çok yanlışlardayım bilmiyorum ama şöyle bir durum var. İşyerinde tanıştığım benden 10 yaş büyük biri bana ilgisini belli etmeye başladı. Kariyer hayatının olması, düşünceli tavırları maalesef ki boşluğuma denk geldi ve kahve içme teklifini kabul etmiş bulundum. (yarın için)
Çok yanlış birşey olduğunu biliyorum, aldatmanın sadece bedensel bir durum olmadığı düşünen biri olarak ne yapacağımı inanın bilmiyorum. Kimse bunu haketmez. İşyerinde bambaşka departmanlardayız ve çok çok az tanıyorum. Belki konuşunca tavırları düşünceleri hoşuma gitmeyecek ve devamı zaten gelmeyecek. En kötüsü de bu olur ya etkilenirsem? Açıkçası sallantı da olsa böyle bir ilişkim olduğunu söylemeyi planlıyorum. Gururum ve vicdanım var çünkü. Fakat aklıma takılan diğer bir nokta ya bunu söylersem ve sevgilisi olduğunu halde benle de buluştu falan deyip kötü şeyler düşünürse, arkamdan konuşursa? Sonuçta aynı işyeri...
Lütfen bana bu konuda yardımcı olun. Bi yanım yeni insan yeni heyecanlar için cıvıl cıvıl bir yanım vicdan azabından ölüyor. Ne yapmalıyım? Belki de bir bahaneyle bi görüşmeyi iptal etmeliyim? Ama belki zaten 1 saat muhabbet edince hiç uyumlu olmadığımızı farkedip arkama bakmadan devam edicem. Üstelik bir de az buz olmayan bir yaş farkı var? Daha önce evlendi mi, çocuğu var mı? Hiçbir şey bilmiyorum.
Kötüyüm, düşüncelerinize ve yol göstermenize ihtiyacım var.
Şimdiden teşekkürler her birinizie...
26 yaşında, kendi ayakları üzerinde duran(çalışan) ve yalnız yaşayan bir bayanım. Yaklaşık 3 yıllık bir ilişkim var. Erkek arkadaşım benden birkaç yaş büyük olmasına rağmen uzayan okul hayatı, okul bitmesine rağmen hala işe girmemesi, bizim hala öğrenci gibi takılmamız ve benden farklı ilde yaşaması benim son zamanlarda fazlasıyla sinirime dokunmaya başlamıştı. Üstelik ben bu kadar çalışmayı seven, tembelliğe tahammülü olmayan biriyken. Mesafeleri de sevmem ben...
Hala annesinden harçlık almalar, bu kısıtlar sebebiyle hiçbir aktivitemizin olmayışı, benim gezmek, eğlenmek gibi isteklerim hep kursağımda kalan şeyler oldu. Üstelik artık çevremden, ailemden de tepki görmeye başladım, 'siz ne olucaksınız böyle, çalışmayacak mı bu çocuk, daha askerlik yapmadı' tarzında.
Maalesef benimde sinirime dokunuyordu rahat tavırları. Üstelik çalışmak sadece para kazanmak değildir ki, aynı zamanda insanın duruşunu, kendine güvenenini arttırır. Bambaşka biri olursun kendinden emin...
Bu durum mu beni sürükledi, ben mi çok yanlışlardayım bilmiyorum ama şöyle bir durum var. İşyerinde tanıştığım benden 10 yaş büyük biri bana ilgisini belli etmeye başladı. Kariyer hayatının olması, düşünceli tavırları maalesef ki boşluğuma denk geldi ve kahve içme teklifini kabul etmiş bulundum. (yarın için)
Çok yanlış birşey olduğunu biliyorum, aldatmanın sadece bedensel bir durum olmadığı düşünen biri olarak ne yapacağımı inanın bilmiyorum. Kimse bunu haketmez. İşyerinde bambaşka departmanlardayız ve çok çok az tanıyorum. Belki konuşunca tavırları düşünceleri hoşuma gitmeyecek ve devamı zaten gelmeyecek. En kötüsü de bu olur ya etkilenirsem? Açıkçası sallantı da olsa böyle bir ilişkim olduğunu söylemeyi planlıyorum. Gururum ve vicdanım var çünkü. Fakat aklıma takılan diğer bir nokta ya bunu söylersem ve sevgilisi olduğunu halde benle de buluştu falan deyip kötü şeyler düşünürse, arkamdan konuşursa? Sonuçta aynı işyeri...
Lütfen bana bu konuda yardımcı olun. Bi yanım yeni insan yeni heyecanlar için cıvıl cıvıl bir yanım vicdan azabından ölüyor. Ne yapmalıyım? Belki de bir bahaneyle bi görüşmeyi iptal etmeliyim? Ama belki zaten 1 saat muhabbet edince hiç uyumlu olmadığımızı farkedip arkama bakmadan devam edicem. Üstelik bir de az buz olmayan bir yaş farkı var? Daha önce evlendi mi, çocuğu var mı? Hiçbir şey bilmiyorum.
Kötüyüm, düşüncelerinize ve yol göstermenize ihtiyacım var.
Şimdiden teşekkürler her birinizie...
