Slm kizlar...zor bir çocukluğum oldu orta okuldan beri çalisiyorum hafta sonlari yazin hep çalişir aileme destek olurdum lise de buna ek olarak staj parami dahi aileme verirdim okula yürüyerek giderdim liseden mezun oldum atandim aileme tek başima ben baktim beş yil sonra evlenmek istedim eşim memur değil diye karşi çiktilar küçük gördüler neyse zorla bi şekil düğünüm oldu annem mecburiyetten geldiğini söyleyip en köşede surati asık agzini burnunu eşarbiyla kapatmiş şekilde oturdu neyse sonra konuşmadim ailemle bi süre sonra beni arayip onlar için kredi çekmemi istediler çektim artik konuşmaya başladmm sonra doğum yaptim kaynanam ve görümcem yok mecbur annemi çagirdim iki gün kalip gitmek istedi sezaryen liyim kalkamiyorum tecrübesiz im yeni doğmuş bebeğim ertesi gün zaten kardeşim kaza geçirdi mecburen gitti ama öncesinde gitmek istemesine çok bozuldum ayda yilda bir işim düşmüştü bebeğim 5 günlükken tek böbrekli olduğunu öğrendim ve yalniz kalmamak için eltimlere gittim o bi hafta bakti 8 aylik hamileydi bu arada...eşim en başindan beri böyle davranişlari olduğu için ailemi sevmez ailem eşimi zaten en başindan beri sevmiyor..ama annem eşimin niye kendini sevdirmiyor diye şikayetçi...en son 2 günlük lohusayken gitmek istemesine ve bebeğimin böbreği yokmuş dediğimde ne olmuş ne olmuş gibi bi tepki gösterip hiç şaşkinlik ifadesi kullanmayip üstünde durmamasina çok bozuldum...ben mi yanlişim..