-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Ben niye böyleyim ?
- Konu Sahibi naz111
- Başlangıç Tarihi
- Durum
Bu bitmek bilmeyen boşluğun bir sebebi olmalı.
Mesela anne baba sevgisi eksikliği var mı?
Annen baban ayrı mıydı ki sn sayfalarda okudum başın sağ olsun baban vefat etmiş.
Çok isteyip de yapamadığın birşey mi var? veyahut bu başarısızlığından dolayı insnalar laf dokunduruyor mu veya bu mesela muhtelif gündeme mi geliyor?
İçinde çok ukte kalan, içine dert olan bir durum mu var? Hep buna mı üzülüyorsun?
İnsanın hiç aklına gelmeyen şeyler genelde başını yastığa koyunca gelir böyle piranalar gibi gelir beynini kemirir, uyku muyku bırakmaz insanda.
Mesela birisiyle tartışırsın ama o anda ona birşey diyemezsin onun "öcünü" gece çıkartırsın, o anda söyleyemediklerini gece kendi kendine konuşarak, o anda sokamadığın laflaır sokarak kendni rahatlatmaya çalışırsın. Üstün Dökmen buna zihinsel geviş getirme adını vermiş.
Senin de başını yastığa koyduğunda uykunu kaçıran şeyler olur mu? Var mı böyle birşey. Veya kimseye anlatamayacğın, utanacağın ve bilinçaltının derinliklerine attığın sandığın bir kişiyi, ne bileyim bir olayı düşün?
Psikolog da bu yoldan işe başlayacaktır. Önce sorunu bulup sonra çözmeye çalışmak, çözülmese bile bzi kemirmesinin önüne geçmek için yapılacakları söyleyecektir.
Ve asla unutma biz sadece et parçası değiliz bizim bir ruhumuz var. Canlı capcanlı bu beden kadar canlı. Ve canlı olduğu için onun da gidaya ihtiyacı var :) Bunu unutup sadece bedeni sadece bedensel ihtiyaçları veya sadece nefsi beslersek ruh aç kalır ve işte o da sonsuz boşluk duygusu yaratır. Peki ruhun gıdası ne dersen maneviyat :) Maneviyatını güçlendir. Dua at, şükür et, senden kötüleri düşün, mesela görme engelli olup da ne kadar mutlu olan insanları görmeye bulmaya çalış, imkanın varsa onlarla sohbet et.
Mesela anne baba sevgisi eksikliği var mı?
Annen baban ayrı mıydı ki sn sayfalarda okudum başın sağ olsun baban vefat etmiş.
Çok isteyip de yapamadığın birşey mi var? veyahut bu başarısızlığından dolayı insnalar laf dokunduruyor mu veya bu mesela muhtelif gündeme mi geliyor?
İçinde çok ukte kalan, içine dert olan bir durum mu var? Hep buna mı üzülüyorsun?
İnsanın hiç aklına gelmeyen şeyler genelde başını yastığa koyunca gelir böyle piranalar gibi gelir beynini kemirir, uyku muyku bırakmaz insanda.
Mesela birisiyle tartışırsın ama o anda ona birşey diyemezsin onun "öcünü" gece çıkartırsın, o anda söyleyemediklerini gece kendi kendine konuşarak, o anda sokamadığın laflaır sokarak kendni rahatlatmaya çalışırsın. Üstün Dökmen buna zihinsel geviş getirme adını vermiş.
Senin de başını yastığa koyduğunda uykunu kaçıran şeyler olur mu? Var mı böyle birşey. Veya kimseye anlatamayacğın, utanacağın ve bilinçaltının derinliklerine attığın sandığın bir kişiyi, ne bileyim bir olayı düşün?
Psikolog da bu yoldan işe başlayacaktır. Önce sorunu bulup sonra çözmeye çalışmak, çözülmese bile bzi kemirmesinin önüne geçmek için yapılacakları söyleyecektir.
Ve asla unutma biz sadece et parçası değiliz bizim bir ruhumuz var. Canlı capcanlı bu beden kadar canlı. Ve canlı olduğu için onun da gidaya ihtiyacı var :) Bunu unutup sadece bedeni sadece bedensel ihtiyaçları veya sadece nefsi beslersek ruh aç kalır ve işte o da sonsuz boşluk duygusu yaratır. Peki ruhun gıdası ne dersen maneviyat :) Maneviyatını güçlendir. Dua at, şükür et, senden kötüleri düşün, mesela görme engelli olup da ne kadar mutlu olan insanları görmeye bulmaya çalış, imkanın varsa onlarla sohbet et.
Son düzenleme:
Zaten kendi hayatınızı kursanız Fiziksel özelliklerinizle uğraşmayı bırakır Eşimi nasıl mutlu ederim kocamla nereye gitsem bu gün ne yemek yapsam onu nasıl mutlu edbilirim diye birlik içinde olup eşinle aynı Yolda yürüyebilmeye çalışırsınız bu öyle bir İş yerinde Çalışıp Para kazanmaya Benzemez hayttaki en büyük başarı mutlu bir Yuvaya sahip olup onu yürütebilmektir e böyle oluncada hayatın vaktin nasıl geçtiğini siz bile anlayamassınız Çünkü Tek başına Mücadele vermek zordur üstelik omuzlarınızda sorumluluk Yok şu anda sevgiliyle gezip tozmaya benzemez bu işler gerçek hayatla tanışın Evet baba kaybı olmuş ufakken Başınız Sağolsun anlayabiliyorum Bende annemi kaybettim o yüzden anlarım bunu Yarın bir gün Annenizi kaybedince ne olcak ozaman Sorunlarınız 4 e yada 5 e mi Katlanacak ozaman Yandınız İşin içinden asla çıkamayacaksınız Öncelikle Hayat duruşunuza bir bakın Güçlü Olun siz gücünüzü kaybetmişsiniz ve Eminim Anneniz de bu durumunuza ne çok üzülüyordur varmı onu üzmeye hakkınız soruyorum size anayada günah durmadan evde yeni işler icatlar sorunlar yaratan bir kızınız olsa ne yapardınız soruyorum hayata bak sadece kendinizi düşünmeyin ne olur oyüzden Çare sizde anahtarda sizde hayatı Kaçırmayın Yakalyın ve Avucunuza alın...
Tatlim Buna Avrupali hastaligi diyebiliriz.Her turlu maddi imkanlari var ;genellikle fizikleri duzgun,cinsellige 14 yasinda adim atip her turlu hazzi zirvede yasamalarina ragmen ic dunyalarindaki boslugu dolduramayip,mutlu olamamakta ya alkole ya intihara ya da uyusturucuya kosmaktalar.Allah korusun sen bu sekilde degilsin.Simdi sosyologlari yana yakila bu konuya cozum aramaktadirlar.Bir insan bu dunyada neden var sizce???Akli neden var???Gecmisiyle gelecegiyle neden bu kadar ilgilenmekte???Anne karnindaki karanlik top gibi yuvarlak odada elleri ,ayaklari neden var,oksijene ihtiyac duyulmayan o karanlik mekanda neden akcigerleri olusmakta sebep-sonucsa eger top gibi yuvarlak bir yerde -top gibi yusyuvarlak bir canli olmaliydi,karanlikta goze ne ihtiyac vardiki ama eller,kollar,ayaklar,beyin,goz,burun vs. hersey olusmakta,olusturulmakta bizden habersiz!!!! Cunku:Insan Ruh-beden ikileminde olan bir canli. fiziksel hazlar, gecici mutluluklar vermekte insana ama ruhu,kalbi soyut kavramlardan haz almakta.Baglanmaktan ve baglandigini ebediyete kadar yaninda ister ama bu ne mumkun .Kendine en cok deger verdigini dusundugu sevgilisi bile baska bedenlerde baska hazlarin pesinde.Herkes kendi menfaatinin hesabindaysa burada karsiliksiz verene odaklanmak O'nu aramak ve O'nu arzulamak gecici sevdalarin degil; ebedi sevdalarin pesine takilmak gerekmektedir.Kendisini bir otobuse binmis bulan bir insan bile bu yolculugun nereye oldugunu,kac saat surdugunu,neden bu otobuse bindirildigini,kimler tarafindan bindirildigini merak etmez mi???Tabiki eder.O zama Kainat otobusune bindirilmis biz acaba nereye,kac saatte nicin gitmekteyiz diye bir kendimize sormakta fayda var diye dusunmekteyim be Guzelim.Sevgilerimle...
Önce Fikriniz icin tskler. Genede biraz farkli düsünüyorum kendi sorunlarimdan kurtulmak icin evlenim esimi mutlu edim diye düsünemem. Ne demek istediginizi anladim, baska bi ugras icinde olurum diyorsunuz, evt tabiki orasi öyle ama kendim mutlu olmadan esimi nasil mutlu edebilirim, cünkü benim mutlu olmadigimi gören bi es beni seviyorsaki eger zaten mutlu olamaz.
- Durum
