Merhaba yine ben:))
Bir önceki konumdan bilen bilir canı isteyince bana geri dönen bir arkadaşım vardı, 2 gündür buraya gelmiş buluşalım diye msj atıyordu bende inada bağladım cevap yazmadım.
Bugün spontane bir şekilde kuzenimle bir kafeye uğradik, tam oturduk bu arkadaş ve kızkardeşi geldiler.
Neyse laf lafı açtı, yaklaşık 45dk sadece kızı hakkında konuştu diyebilirim. Kuzenimin bile dikkatini çekti. Kızı oğlumla yaşıt ikiside bir bucuk yaşında.
"Kızım yerde yaprak görünce sonbahar geldi dedi, kuşların alçak uçtugunu görünce bunu yağmur yağmasina yordu, şunu söylüyor bunu yapıyor oyun hamuruyla oynuyor hep onunla oynanami istiyor, bizde tv açık olmaz biliyorsun zararlı etkileniyorlar" bende hı hı diyebildim çünkü oğlum beni onun kızının tam tersine wcde bile rahat bırakmıyor ve ben mecburen tv açıyorum...
Bir iki defa bende sadece benim oğlanın öyle el işleriyle uğraşmadıgını legolari daha çok sevdiğini söyledim.
Açıkcası kendimi eksik hissettim ve sustum sadece maşallah filan dedim. Çünkü onun anlattıklarının yanında ben ve oğlum eksik ve özentisizmişiz gibime geldik. Neden bilmiyorum ama moralim çok bozuldu.
Oğlum tipik oğlan cocuğu ve benim gözümde nerdeyse bebek sayılacak yaşta. Biz bu kadar ilerlemediğimiz için kendimi eksik mi hissetmem lazım? Suç benim mi? Yeterince özverili bir anne olamadım mı?
Bir önceki konumdan bilen bilir canı isteyince bana geri dönen bir arkadaşım vardı, 2 gündür buraya gelmiş buluşalım diye msj atıyordu bende inada bağladım cevap yazmadım.
Bugün spontane bir şekilde kuzenimle bir kafeye uğradik, tam oturduk bu arkadaş ve kızkardeşi geldiler.
Neyse laf lafı açtı, yaklaşık 45dk sadece kızı hakkında konuştu diyebilirim. Kuzenimin bile dikkatini çekti. Kızı oğlumla yaşıt ikiside bir bucuk yaşında.
"Kızım yerde yaprak görünce sonbahar geldi dedi, kuşların alçak uçtugunu görünce bunu yağmur yağmasina yordu, şunu söylüyor bunu yapıyor oyun hamuruyla oynuyor hep onunla oynanami istiyor, bizde tv açık olmaz biliyorsun zararlı etkileniyorlar" bende hı hı diyebildim çünkü oğlum beni onun kızının tam tersine wcde bile rahat bırakmıyor ve ben mecburen tv açıyorum...
Bir iki defa bende sadece benim oğlanın öyle el işleriyle uğraşmadıgını legolari daha çok sevdiğini söyledim.
Açıkcası kendimi eksik hissettim ve sustum sadece maşallah filan dedim. Çünkü onun anlattıklarının yanında ben ve oğlum eksik ve özentisizmişiz gibime geldik. Neden bilmiyorum ama moralim çok bozuldu.
Oğlum tipik oğlan cocuğu ve benim gözümde nerdeyse bebek sayılacak yaşta. Biz bu kadar ilerlemediğimiz için kendimi eksik mi hissetmem lazım? Suç benim mi? Yeterince özverili bir anne olamadım mı?
bebek dedigin bebektir. 18 aylik bir bebek 2-3 kelime konusur. O da basit seylerle. Atiyorum sadece su der. Gel der git der. Boyle temel seviyededir. Sizin oglunuz normal iciniz rahat olsun.
