Hanimlar, uzun suredir kafami kurcalayan bir konu var.etrafimda herkesle konustum bir de sizlere danisayim dedim.
Sorunum arkadas edinememek.yani insanlara soguk, ilgisiz davraniyor falan degilim.gayet nazik ve kibar davraniyorum, gonullerini hos tutmaya calisiyorum.fakat bir iki gun sonra inswnlar benden soguyor.acaba cok mu samimiyetsiz gorunuyorum? Cok bos muhabbetler mi yapiyorum?
Cok havada kaldigi icin soyle bir ornek vereyim, taa universite yillarindan beri dert ortagim olmus bir arkadasim var. 2 sene kadar gorusemedik, gecenlerde yine gorusmeye basladik.bu sure zarfinda nisanlanmis, nisanlisida yuzyuze gormesemde anlattigi kadariyla cok sirin bir kiz.mutlaka tanisalim diye israr ettim, o da nisanlisina benden bahsetmis, kiz ekledi beni facebookta sohbet ettik baya hersey cok iyiydi.
Gecenlerde ufak bir tartismalari oldu, bana akil danistilar.kiz dayanismasi adi altinda ben kizdan yana ciktim tabii ki:) ancak sunu belirteyim asla aralarini bozacak, gazlayacak bir cumle sarfetmedim.buna ozellikle dikkat ettim cunku, kiz beni henuz tanimiyor hakkimda kotu dusunebilirdi.bir de malum onlar barisir, ben kotu olurum dedim.gecer, dugun stresidir, bizde yasadik, vs hep yuvarlak seyler soyledim.
Kavga bitti, baristilar.allah yarabbi iki gun once ablacim, canim bilmem ne diye konusan kiz oldu duvar.nasilsin canim diyorum iyi, sagol diye cevap veriyor.
Simdi diyeceksiniz aman buna mi canin sikiliyor ama hemen hemen butun iliskilerim boyle oluyor.2 gun cok guzel 3. Gun insanlar benden kaciyor.dusunmekten kafayi yiyecegim.bazen cok dal duz konusurum,artik kelimelerimi 9 defa dusunup soyluyorum, yok hala ayni.
Esime soruyorum, ben sende bi sıkınti gormuyorum, insanlar seni anlamiyor bosver diyor ama bu cevap beni tatmin etmiyor.hep diger insanlar kusurlu olamaz degil mi?