- 9 Haziran 2009
- 8.682
- 3.212
- 448
- Konu Sahibi Dumadumadum
-
- #61
Konuşmaya kalksam lafı tıkardı ağzıma.
Sana öyle geliyor vs vs...
Bana öyle gelmiyor.Ayrımcılık yapıyorsun.Neden sevmyorsun derdim.
Kardeşime alınan neden bana alınmıyor?
Sen özel üniversite okuyorsun.Onun parasını neden görmüyorsun derdi.
Babam tercihlerim arasına özelleri de yazdırmıştı.Annem duyunca küplere binmişti.
Özele para mı verilir.Şunun kızı devletlerde okuyor vs vs...
Babam da sen karışma kazanacak olan ben okutacak olan ben derdi.
Oysaki kızkardeşim ortaokulu kolejde okumuştu.
Bunu da söylemiştim anneme.
Benim üniversitemin parasından bahsediyorsun ama kardeşimin kolejinin parasını es geçiyorsun demiştim birkere.
Umursamamıştı annem.
Gelin olan birine anne neler yapar ne gibi hazırlıklar çeyizler yapar hepimiz biliriz değil mi.
Havlular eşarplar oyalar daha neler neler.
Annem bunlardan hep azar azar verdi bana.Neymiş kardeşime ayırması lazımmış.
Bu yüzden ben çeyiz sermesi yapamadım.
Nevresim takımını yalvar yakar aldırdım hiç unutmam.
3Tane almıştı.Neymiş ona hak vermeliymişim çeyiz zor işmiş.
Kızkardeşim evlendi.Nevresimleri saymakla bitmez ve hepsi markaydı.
Onun çeyizleri o kadar çoktu ki çeyiz sermesi bile yaptı.
Yemek takımı istedim.Kendi kullandığını verdi.
Kaseleri yok.Yemek tabakları 6tane pasta tabağı 12 tane.Yarısı kırılan bir takım.
Kardeşimin 2 kahvaltı takımı ve3 yemek takımı vardı.Ve hepsini annem almıştı.
Bunları hep vurdum yüzüne.
Senin zamanında elim sıkışıktı derdi örtbas ederdi.
Buzlu camları sildim parmaklarim morardi demistinya... Geçen hafta ablamdaydim ve kar yagmisti ablamin oğlu disarda arkadaşıyla konuşurken benim oglumda 2 yaşında kapıyı açık görünce çıkmış kapinin önünde çıplak elle karla oynadı gördüğüm dakka firladim dışarı... Eve getirdim kısa bir süre sonra elleri acimaya başlayınca cigligi bastı... O halini görünce ellerini kalurufere yaklastirdim elleri isinincaya kadar hem ufledim hem ufaladim her annenin yuregi bir olmuyor... Dogurarak anne hiç olunmuyor...
Insan dün ne yedigini unutuyor ama küçüklüğündeki kötü anıları asla unutmuyor.... Beynin bir kosesinde kalınıyor....
OKuyunca şok geçiriyorum. Üvey olmadığına kesin emin misin peki ?
Yani çok değişik. Çok üzüldüm senin adına. Bence hiç konuşma da diyemem. Ne denir bilemedim.
Anlam veremedim..
Bir anne nasıl bu kadar duygusuz vicdansız olabilir?
Benim merak ettiğim aslında annenin kişiliği, etraftaki herkese karşı böyle miydi, nasıl bir yapıya sahipti sinirli mi sakin mi?
Babana karşı nasıldı mesela?
Üvey olmadığına emin misin ? Başka türlüsünü düşünemiyorum
Halamlar beni acayip çok sever üzerime titrerler.
Ve annemi pek sevmezler.
Eğer üvey olsaydım muhakkak halalarım söylerdi canım.
Ama en başta da dedim ya keşke üvey olsaydım canım bu denli yanmazdı.
Nasıl olsa üveyim ondan bu kadın beni sevmiyor derdim.
Bazı zamanlar açmıyorum annemin telefonunu.
Bazı zamanlar ise sesini duymak istiyorum.
Ona kıyamıyorum nedense...Onu seviyorum...Onun da beni sevmesini istiyorum...
Anne kız görsem gözlerim doluyor.
Yengemin gelininin annesi geliyor arada.Onların samimiliğini görünce deli gibi kıskanıyorum neden diye.
Ama bu nedenlerin cevabı olmadı ki hiç.
Hepsi askıda kaldı.
Doğum yaptım annem bir hafta kalıp gidecek.
Zaten doğum psikolojisi var üzerimde yoğun olarak.Durup durup ağlıyorum.
Anneme yalvarıyorum anne nolur gitme biraz kal çok ihtiyacım var nolur diye.
O da ağlıyor diyor ki geri gelicem ananeni bırakıp.İnanıyorum.Arıyorum hep ağlıyorum çocuk gibi anne nolur gel.
Ama gelmiyor ve gelmiyor...
Annelik kolay iş değildir, 9 ay karnında taşımakla, emzirmekle annelik olmuyor, anne ömür boyu annedir, evladı 1 yaşında da olsa 40 yaşında da olsa koruyup kollayandır. İstediğiniz zaman anne istemediğinize dış kapının mandalı olamazsınız.
Bazı arkadaşlarımız öz annenin nasıl olupta böyle davrandığına inanamamış, üvey olabilir mi denilmiş, malesef öyle anneler var ki keşke üvey olsa dedirten cinsten
Ben ne anneler biliyorum yok artık bu kadın kalp yerine taş mı taşıyor dedirtir insana
G-string_Giyen_Su_Aygiri,
Allah annenin çok görüp esirgediği sevgiyi eşinden ve evladından görmeyi nasip etsin İnşaAllah
Daha ne anılarım var polyanna diyorum ya yazsam roman olur inan...
Anne diyorum ama sadece dilim diyor yüreğim sessiz...
Bazen, bazı ebeveynler, en çok sevdikleri çocuklarına daha soğuk davranırlar.
Onları daha güçlü görürler vs ... Belki de annen seni kardeşinden daha çok seviyordur.
Ama bunun farkına varamamıştır. Farkında olmadan ihmal etmiştir seni.
ALLAH korusun canınla ilgili bir şey olsa o zaman ortaya çıkar sevgisi belki ...
Bazı ebeveynler , dediğim gibi istemeden katı olabiliyorlar
Keşke öyle olsaydı..
Kardeşime gösterdiği sevgi gün gibi ortadaydı.
Bana duyduğu sevgi artık nasıl birşeyse birtürlü çıkamadı gün yüzüne.
İyi geceler.Yazdıklarınızı okudum üzülerek.Ne denirki Allah yardımcınız olsun.Annenizide ıslah etsin.Bunca insan evlat sahibi olabilmek için maddi ,manevi tüm varlığını harcarken Allah'ın verdiği emanete kötü davranabilen insanlar olduğunu öğrenmek gerçekten çok acı.Allah size yuvanızda yavrunuzla eşinizle mutluluk,huzur nasip etsin.
Kaderimiz ne kadar benziyormuş. Ben de bugüne kadar annemle hiç anne kız olamadım. Çeyiz olayımız da benzer. Evlenmeme birkaç ay kala çeyiz sıfırken, şunu istiyorum çeyizime dedim de başlarım çeyizine dedi. Hatta daha komiği, boşver onu şurdan alırız dedi (mahalledeki market!) Bugüne kadar hiçbir şeyim umrunda olmadı. Ben üniversiteye başlayınca ağdaya bile kendim gittim. İlk südyenimi bile koca bir kız olduğumda kendim aldım. Annem bir gün olsun kızının geç kız olduğunu bile farketmedi. Adet gördüğümde bana bir pet bile almadı! Ortaokulda rehber öğretmenime annemle aramız bozuk dedim diye beni lanet çocuk ilan etti yapmadığını bırakmadı. Hep acılarından dem vurdu, bize bir gün huzurlu gün yüzü göstermedi. Hala eve eşimle gittiğimde dönmek için dakika sayarım. Eve gitmek için iki sebebim var. İkisi de annem değil. HER seferinde babamla kavga çıkarır, her seferinde kavga gürültü dinleriz. Beni anca babama kızgınlıklarını vs anlatmak için arar. Evlenene kadar hiçbir şeyim umrunda olmayan insan şimdi gitti mi terlik giy diyor. Neler hissettiğimi anlatamam. Bir daha gelmem hep kavga çıkarıyorsun dedim, verdiği cevap ama baban suçlu biliyorsun değil mi. Yahu ben bir daha gelmeyeceğim diyorum, o hala birşeyleri savunuyor. Bu bahsettiklerim en edepli olanlar. Bir de edepsiz boyutu var ki hiç girmek istemem. Orası bunların bin katı. Ama işte annem diye ilerde vicdan azabı çekmemek için görüşüyorum. Bir yandan hastaydı şöyleydi böyleydi diye kızgınlığımı dindirmek için sebeplere sığınıyorum. Yoksa içimdeki kızgınlığı anlatsam roman olur. Napalım bizim de kaderimiz buymuş. İnsan ailesini seçemiyor. Babam da hallice ama emeği büyük. Ben hep babasını seven bir kız olarak büyüdüm. Son yıllarda onu da pek sevmiyorum ama o da annem yüzünden böyle oldu diyorum. Annem için de babam yüzünden böyle oldu diyorum. İşin içinden çıkamıyorum. İçimde kızgınlığımla savaşan bir sevgim var. Hayatımın sonuna kadar bitmeyecek bir şey bu.
Ne diyim ... Hayırlısı her şeyin, Mune'min de dediği gibi, annenin veremediği sevgiyi eşinden ve çocuklarında kat kat,fazla fazla göresin canım....
Canım...
İlginden alakandan ötürü çok teşekkür ederim.
Yazan parmakların dert görmesin.
İyi dileğin için ayrıca teşekkür ediyorm.
Zar zor tuttuğum gözyaşlarım başladı akmaya engel olamadım...
Mune sende gizli bir şevkat hissediyorum herzaman.
Ve bh mesajın beni mahvetti şuan.
Buaralar iyice hassaslaştım galiba.
Evet arkadaşım her anne bir değil.
Ben oğlumun üzerine titrerim senin gibi.
Hasta olsa ben de olurum.
Bak bir anım daha geldi aklıma...
Doğum yaptım yanımda annem kalıyor.
Sezeryan olduğundan 2 gün kalıyorum.
Odaya getirildim.Hemşire oğlumu getirdi ve dediki yarın sabah erkenden gelip bebeği alacağız.Topuk kanı alınacak.
Anneme dedim ki anne uyanamazsam sen uyan ve sen de git hemşireyle.
Neyse o sabaha karşı uyandım.Annem horul horul...
Bebeğim uyuyor.
Canım yana yana kalktım tuvalete gittim.E sezeryanlı olanlar bilir.Tuvalete oturması kalkması işkence ilk 1 hafta.
Ben tuvaletten çıkana kadar hemşire gelmiş bebeği almış götürmüş.
Kapının sesini bile duymadım su sesinden.
Odaya geldim bi baktım beşik boş.
O an başım döndü çok fena oldum.
Hemşirenin gelip alacağını bilyordum ama ya başka biri gelseydi alsaydı oğlumu.
Annem hala uyuyor.
Apar topar çıktım odadan hemşireye seslendim bebek demeden o burda gel dedi.
O zaman anladım oğlumun benim için herşeyden de öte olduğunu...
Annemle evlat hakkında aynı hisleri duymamamız ne acı...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?