Herkese iyi akşamlar kızlar. Sorunum kendimi bildim bileli var annem çok iyi bir annedir Allah razı olsun . Ama bazı şeylerden çok bıktım sürekli beni birilerine karşı dolduruyor. Kendi hatalarına hiç bakmadan hep baban şöyle baban böyle diyor tamam babamın haksız yönü çok ama siz karı kocasınınız ben çocuğunuzum bunları niye yansıtıyorsunuz.bana şunu yaptı yirmi sene önce yok anası şunu dedi babası şunu yaptı oydu buydu bıktım ya madem bu kadar dertlisin görüşme çözülsün ama yokkk hem babam dahil herkese melek gibi davranıyor sonra arkalarindan bana ağlıyor . Ya tepkini koysana kadın sen izin veriyorsun sana öyle davranmalarına. Tepki ver deyince bana kızıyor birde akraba onlar olmaz diyor. Sen de onların akrabasının onlar sana niye yapıyor o zaman.En çok üzüldüğüm sırf bu anlattıkları yüzünden benim problemim olmamasına rağmen babama onun akrabalarına soğuk davranıyorum.hatta bazen annemin akrabalarına bile. Buradaki dertlerin yanında belki benim sorunun hiç ama ben çok üzülüyorum ve nefret ediyorum böyle dedikodudan da birilerini kötülemekten de telefonda böyle şeyler konuştuğunu duysam bile odaya kaçıp kulağıma tıkaç takıyorum duymamak için. Sonra anneme kızıyorum Ben etkileniyorum anlatma böyle şeyler diyorum o üzülüyor kızımla dertleşemem mi sen bu evin insanı değil misin diyor. Ama bende ki de kafa , aklıma takılıyor ders çalışamıyorum sonra. Anneme nasıl yaklaşmalıyım ki birşey deyince kırdım diye ben üzülüyorum sussam da olmuyor . Bütün gün dedikodu peşinde kim ne yapmış komşulara kim gelmiş camdan gözetliyor resmen biri birşey desin hemen şu da şöyle buda böyle ya kadın konuşma sevmiyorsan milletin ağzından laf almaya çalışır. Bütün kadınlar mı böyle ben mi anormalim hiç tahammülüm yok bu tarz şeylere. Yazıp içimi dökmek istedim okuduğunuz için teşekkür ederim.