ayse cim ben seni cok iyi anliyorum. su millet ne der diye yasamktan biktim artik. benim butun arkadaslarimin bir bebegi var. cok gucume gidiyo. cocuklarinin dogum gunu oluyo gidemiyorum, neden bilyomusun herkes kucaginda bebek ile gidiyo, ama ben, hem karnim bos hemde kucagim bos. istyorum ki aksam esim isten gelince cocugum acsin kapiyi, babaaaa diye bagirsin. babasi onu sirtina alsin, oynasinlar. ama ben bunlari yapamiyorum maalesef. disari ciktigimda hem kendimi hemde bebegimi hazirlayamiyorum, biri cagirdiginda gelemem diyemiyorum hemen gidiyorum, ama bebegim olsa gelemem derim, bebek uyuyo gelemem demek istiyorum. magazaya gittigimde bebk kiyafetlerinin yanindan gecemiyorum, hamile bir bayan gordugumde kafami ceviriyorum,evime cocuklu biri gelince, cocuk oyuncak istiyo ama ben veremiyorum, ne arsin benim evimde oyuncaklar benim bebegim yokki.mafoldumben
evimin onunde park var ama ben inemiyorum o parka, herkes cocunu goturuyo, ama ben butun yaz evde camdan bakiyorum. kimsenin bebegini sevemiyorum, bana bisey derler diye korkuyorum. cok zor allahim en yakin zamanda hayirlisiyla bizlere bir bebk nasip eyle eli ayagi duzgun.