Benim de derdim canım köpeğim Barney..

meriana

Üye
Kayıtlı Üye
10 Ekim 2020
172
272
27
Herkese merhabalar..
Şuan o kadar üzgünüm ki içimi dökmek için yazıyorum. Belki cevap veren bile olmaz ama içimi dökmüş olurum.
Barney 8 ay önce girdi hayatımıza. Daha önce 8 yıl bir şivava bakmıştım evimde. Yaşlılıktan ötürü öldü. Evlenince eşim de hayvan sevgisini görsün diye bir yavru sahiplenmek istedik. Fakat yaşadığımız evin küçük olmasından dolayı yine küçük bir ırk almak istedik, ona geniş bir oyun alanı sunabilmek için.
Çünkü çalışan insanlar oldugumuz için her gün dışarı çıkaramayacaktık. Bari evin içinde özgürce koştursun dedik.
Ve sahiplendiğimiz kişinin "bu bebek en fazla 5 kg olacak, minik bir ırk" demesine güvenerek bebeğimi sahiplendik.
Kısa keseceğim : o bebek şuan 30 kg. Golden a benzer bir çocuk oldu. Onu her şeyden daha çok seviyoruz. Eğitimleri tam, her şeyden anlıyor, bizi çok seviyor. Ama ne yazık ki küçücük evimiz bu büyük bebeğe çok dar geliyor. Bize çok bağlı olsa da bu evde mutsuz oldugunu görebiliyoruz büyüdükçe ve ben de mahvoluyorum.
Şuan hamileyim, en büyük isteğim oğlumun barni ile büyümesi idi. Ama Barni nin bütün gün evde yeterli koşma alanı bulamayıp bir köşede camdan dışarı izlemesine dayanamıyorum.
Çok çok güvendiğimiz, çok yakın oldugumuz bir aile var. Güzel bahçeli güvenli büyük bir evleri var. Haftalardır barni yi istediklerini söylüyorlardı şaka ile karışık. Ve artık bu aklıma çok yattı. Dilediğim zaman görebileceğim ve en az bizim kadar iyi bakılacağına inandığım bir yer. Onun bahçede koşturduğunu görmeyi çok istiyorum.
Alışamazsa mutlu olmazsa zaten bir dakika bile tutmam, gözünden anlaşılır zaten bahçeli bir ev yerine bizimle yaşamayı tercih edeceği..
Ama şuan öyle büyük bir üzüntü içindeyim ki, evladımı veriyormuş gibi kalpsiz hissediyorum kendimi..
Bu sahiplendirmede ben eşim veya bebeğim adına hiçbir çıkar gözetmiyoruz, barni den hiç rahatsız değiliz çünkü çok hareketli olsa da çok akıllı bir kuzu. Bizi hiç üzmedi. Sahiplendirme amacı sadece onun mutluluğu.
Daha önce benim gibi bebeğini vermek zorunda kalan ve onun daha mutlu olduguna sahit olan oldu mu? Güzel örnekler duymaya çok ihtiyacım var :KK43:
 
Bu da benim oğlum Tosun. 8 yaşında melek oldu.
köpeğiniz bahçede daha rahat eder. Enerjisini atar. Köpekler yeni hayata kolay adapte olur. Yeni sahipleri de ona iyi bakacak insanlarda, vermeniz daha doğru.
 

Eklentiler

  • C1CE6F2B-68BB-4538-9EBB-BD044EF3253F.jpeg
    C1CE6F2B-68BB-4538-9EBB-BD044EF3253F.jpeg
    176,1 KB · Görüntüleme: 65
ben olsam veremezdim imkanlarımı zorlar daha büyük ya da bahçeli bir eve çıkardım
Keşke o kadar kolay olabilse bahçeli bir eve çıkmak ☺️
Evladınız da ergenliğe girip mutsuz olunca onu kime vereceksiniz? Neyse hamilesiniz sağlıcakla dogurun
Gerçekten bu aynı şey mi? Nasıl kıyas yapabildiniz? Ergenlik gelip geçici ama benim köpeğim ömrü boyunca ortalama 10 yıl daha bu küçücük alanda yaşayacak. Ve bu ne yazık ki ne benim ne de onun suçu, utanmadan "küçücük bir şey olacak" diyenlerin suçu.. Pozitif örnekler duymak istediğimi rica etmiştim, yeterince moralim bozuk negatifliğe hiç tahammülüm yok şuan inanın.. Hamilelik konusunda ise teşekkür ederim.
 
Bu da benim oğlum Tosun. 8 yaşında melek oldu.
köpeğiniz bahçede daha rahat eder. Enerjisini atar. Köpekler yeni hayata kolay adapte olur. Yeni sahipleri de ona iyi bakacak insanlarda, vermeniz daha doğru.
Beni anlayan biri olması ne de güzel.. Umarım benim barnimde sizin tosununuz gibi mutlu bir şekilde melek olur zamanı geldiğinde. Çok teşekkür ederim..
 
Haklısınız belki ama ben veremezdim orda sizsiz mutlu olacak mı peki ☹️ ben cuma akşamı sehir dışına çiktım cumartesi aksam geldim 24 saat bile sürmedi evde kedim var bana çok düskün komşum 3 kere gelmiş bakmaya ilk geldiğimde bana geldi dedi son 2 seferde anlamiş ki ben değilim yatak odasindan çikmamıs bile ☹️ ben geldim nasıl miyavliyor ağlar gibi anasi kurban olsun ben veremem kimselere
 
Bahceli bir eve gecin yada her gun disari cikarin kucuk bir irkta olsa topraga basmak bocekleri koklamak cimlerde oynamak ister yada buyuk teras gibi balkonu olan bir eve gecin ben vermeye kiyamazdim sartlarimi zorlardim
Düşündüğüm ve bulduğum ilk çözüm sahiplendirmek olmadı elbette, buraya gelene kadar çok çözüm yolu düşündüm. Ne yazık ki bahsettiğiniz şeyler bizim maddo durumumuza uyan konular değil. Keşke pat diye ev değiştirebilecek bir çift olsak, ben de saatlerdir bebeğim gidiyor diye ağlamasam. ☺️
 
Haklısınız belki ama ben veremezdim orda sizsiz mutlu olacak mı peki ☹️ ben cuma akşamı sehir dışına çiktım cumartesi aksam geldim 24 saat bile sürmedi evde kedim var bana çok düskün komşum 3 kere gelmiş bakmaya ilk geldiğimde bana geldi dedi son 2 seferde anlamiş ki ben değilim yatak odasindan çikmamıs bile ☹️ ben geldim nasıl miyavliyor ağlar gibi anasi kurban olsun ben veremem kimselere
Ben de veremiyorum, hiç mutlu değilim ki. Çok ağladım çok düşündüm onu daha iyi şartlarda büyütebilmek için ne yapabilirim diye ama maalesef maddi şartlarım başka bir çözüme yetmiyor. Tuvaletleri dışında haftada birkaç kez de gezmek için çıkıyoruz mesela evden ama bu ona yetmiyor. O sürekli özgürce koşmak yuvarlanmak isteyen bir köpek ne yazık ki
 
Bende benzer durumdayim 1 yildir evliligimin maddi acidan en Zor zamaninda bir can sahiplendim kendimi erteliyorum ona harciyorum yolun karsisina gectigimde bile cakilip kaliyor beni bekliyor ki esimle benden cok vakit geciriyor esimde yanindayken boyle
O yuzden verme kararinizi destekleyemem ne olursa olsun anlamiyorlar ve yaralari asla iyilesmiyor kimseye guvenmiyorlar
 
Universiteyi kazandigimda 48 kiloluk kopegimi aileme birakip istanbul a geldim, depresyona girip hasta oldu, ben de tabi, sonra aldim getirdim, 75 m2 evde 5 yil daha yasadi benimle.
Yani benim oğlum genis bir bahcede yasamaktansa benimle küçücük bir evde olmayi tercih etti, ben de yagmur camur kar kis demeden her sabah 6 da 7 de kalktim onu yuruyuse cikardim, bir posta aksam, hatta bir posta da gece, kiz basima(!) Parklarda dolaştırdim.
Yani gonul isteyince her sey mümkün. Ona gore verin kararinizi.
 
Bende benzer durumdayim 1 yildir evliligimin maddi acidan en Zor zamaninda bir can sahiplendim kendimi erteliyorum ona harciyorum yolun karsisina gectigimde bile cakilip kaliyor beni bekliyor ki esimle benden cok vakit geciriyor esimde yanindayken boyle
O yuzden verme kararinizi destekleyemem ne olursa olsun anlamiyorlar ve yaralari asla iyilesmiyor kimseye guvenmiyorlar
Tabi simdi birde bebekleri olacak köpüş ikinci planda bile değil maalesef ☹️
 
Köpek değil ama kuş örneği vereyim.
Benim bir muhabbet kuşum vardı.
Kafese kapatmaya kıyamazdım
Ama çok kötü bir yere dadandı. Avizelere.
Avizeler tahtaydı ve sürekli gagalıyordu
Olsun dedim avizeler çizilsin önemli değil
Ama elektrik kablosunu denk geldi bir gün. Tv izliyordum bende. Kuşu elektrik çarptı. Tüm sigortalar attı. Kuş güm diye yere düştü. Ev de yanık koktu. Aklım çıktı.

Elektrik tesisatı baya pahalıya yapıldı. Ama kuş bunu sadece yüzündeki tüylerin yanması ile atlattı. Ne zaman kafesten çıkarsam avizelere gitmeye devam etti. Bende evde yokken hem çarpılır hem de yangın çıkar diye hep kafese koydum.

Bu kez tek başına mutsuz oldu. Gidip bir eş aldık. Çiftleşir vs diye. Ama anlaşamadılar. En sonunda sahiplendirelim dedik çünkü evimizde onlara uygun oda yoktu.

Verdiğimiz kişi sık sık fotoğraf attı. Kapalı balkon yaptırmış. Oraya kuş yuvaları koymuş. Doğal ortam yapmış. Orada zaten 6 7 tane muhabbet kuşu varmış. Bizim anlaşamayan çift kendilerine yeni eş bulmuşlar. Hatta yavruları da olmuş.

Daha mutlu oldular kısacası.
 
Haklısınız belki ama ben veremezdim orda sizsiz mutlu olacak mı peki ☹️ ben cuma akşamı sehir dışına çiktım cumartesi aksam geldim 24 saat bile sürmedi evde kedim var bana çok düskün komşum 3 kere gelmiş bakmaya ilk geldiğimde bana geldi dedi son 2 seferde anlamiş ki ben değilim yatak odasindan çikmamıs bile ☹️ ben geldim nasıl miyavliyor ağlar gibi anasi kurban olsun ben veremem kimselere

Bibi, benim karmen 10 gun tek kalirdi umrunda olmazdi, simdiki tosbik oğlan gezmeye gitsek kapida ağlıyor. Boyle alissin da istemiyorum, önümüzdeki ay komsuya anahtar birakip bikac gun tatile gidicem bakalim insallah cok uzulmez hic kiyamam 😔
 
Düşündüğüm ve bulduğum ilk çözüm sahiplendirmek olmadı elbette, buraya gelene kadar çok çözüm yolu düşündüm. Ne yazık ki bahsettiğiniz şeyler bizim maddo durumumuza uyan konular değil. Keşke pat diye ev değiştirebilecek bir çift olsak, ben de saatlerdir bebeğim gidiyor diye ağlamasam. ☺️
Haftasonları çıkarıp gezdirseniz? Eğer verirseniz depresyona girer, bizim terrierimiz vardı ki bebekliği bekar evim olan baba evimde geçmişti aileme alışıktı, evlendikten bir süre sonra şehirdışına eşimin ailesinin yanına gitmemiz gerekti, otobüs yolculuğu yapacağımızdan giderken köpeğimizi anneme bıraktım 1 hafta kapı önünde yatmış annem en sevdiği yemekleri hazırlasa da burnuyla itmiş yememiş hep ağlamış, döndüğümde resmen sitem etti canıma okudu, annem bile bir daha bu çocuğu bırakma çok üzüldü bunalıma girdi demişti, lütfen tekrar düşünün haftasonları eşinizle beraber veya dönüşümlü gezdirin, hafta arası yorgun olmadığınız akşamlar dışarıda gezdirin enerjisini atsın.
 
Universiteyi kazandigimda 48 kiloluk kopegimi aileme birakip istanbul a geldim, depresyona girip hasta oldu, ben de tabi, sonra aldim getirdim, 75 m2 evde 5 yil daha yasadi benimle.
Yani benim oğlum genis bir bahcede yasamaktansa benimle küçücük bir evde olmayi tercih etti, ben de yagmur camur kar kis demeden her sabah 6 da 7 de kalktim onu yuruyuse cikardim, bir posta aksam, hatta bir posta da gece, kiz basima(!) Parklarda dolaştırdim.
Yani gonul isteyince her sey mümkün. Ona gore verin kararinizi.
Gönül tabiki istiyor nasıl istemez. Ben de sizin gibi bir örnek istiyordum açıkçası. Benim de görmek istediğim orda daha mutlu olacak mı, bunu görmek. Yazımda da belirttiğim gibi bunu hissettiğim an zaten geri alacağım, gerekirse bir ömür aynı odada yaşayacağız. Fakat biraz da olsa daha rahat edebilecekse orda, ne mutlu bana. Özlerim ama kabullenirim bir şekilde.
 
Bibi, benim karmen 10 gun tek kalirdi umrunda olmazdi, simdiki tosbik oğlan gezmeye gitsek kapida ağlıyor. Boyle alissin da istemiyorum, önümüzdeki ay komsuya anahtar birakip bikac gun tatile gidicem bakalim insallah cok uzulmez hic kiyamam 😔


Egitim aldirin ne olursa olsun geleceginizi bilirse rahatlar. Sizde verebilirsiniz dondugunuzde odul mamalari ve abartili sevinclerle karsilayin
 
X