- 10 Ekim 2020
- 172
- 272
- 27
Herkese merhabalar..
Şuan o kadar üzgünüm ki içimi dökmek için yazıyorum. Belki cevap veren bile olmaz ama içimi dökmüş olurum.
Barney 8 ay önce girdi hayatımıza. Daha önce 8 yıl bir şivava bakmıştım evimde. Yaşlılıktan ötürü öldü. Evlenince eşim de hayvan sevgisini görsün diye bir yavru sahiplenmek istedik. Fakat yaşadığımız evin küçük olmasından dolayı yine küçük bir ırk almak istedik, ona geniş bir oyun alanı sunabilmek için.
Çünkü çalışan insanlar oldugumuz için her gün dışarı çıkaramayacaktık. Bari evin içinde özgürce koştursun dedik.
Ve sahiplendiğimiz kişinin "bu bebek en fazla 5 kg olacak, minik bir ırk" demesine güvenerek bebeğimi sahiplendik.
Kısa keseceğim : o bebek şuan 30 kg. Golden a benzer bir çocuk oldu. Onu her şeyden daha çok seviyoruz. Eğitimleri tam, her şeyden anlıyor, bizi çok seviyor. Ama ne yazık ki küçücük evimiz bu büyük bebeğe çok dar geliyor. Bize çok bağlı olsa da bu evde mutsuz oldugunu görebiliyoruz büyüdükçe ve ben de mahvoluyorum.
Şuan hamileyim, en büyük isteğim oğlumun barni ile büyümesi idi. Ama Barni nin bütün gün evde yeterli koşma alanı bulamayıp bir köşede camdan dışarı izlemesine dayanamıyorum.
Çok çok güvendiğimiz, çok yakın oldugumuz bir aile var. Güzel bahçeli güvenli büyük bir evleri var. Haftalardır barni yi istediklerini söylüyorlardı şaka ile karışık. Ve artık bu aklıma çok yattı. Dilediğim zaman görebileceğim ve en az bizim kadar iyi bakılacağına inandığım bir yer. Onun bahçede koşturduğunu görmeyi çok istiyorum.
Alışamazsa mutlu olmazsa zaten bir dakika bile tutmam, gözünden anlaşılır zaten bahçeli bir ev yerine bizimle yaşamayı tercih edeceği..
Ama şuan öyle büyük bir üzüntü içindeyim ki, evladımı veriyormuş gibi kalpsiz hissediyorum kendimi..
Bu sahiplendirmede ben eşim veya bebeğim adına hiçbir çıkar gözetmiyoruz, barni den hiç rahatsız değiliz çünkü çok hareketli olsa da çok akıllı bir kuzu. Bizi hiç üzmedi. Sahiplendirme amacı sadece onun mutluluğu.
Daha önce benim gibi bebeğini vermek zorunda kalan ve onun daha mutlu olduguna sahit olan oldu mu? Güzel örnekler duymaya çok ihtiyacım var
Şuan o kadar üzgünüm ki içimi dökmek için yazıyorum. Belki cevap veren bile olmaz ama içimi dökmüş olurum.
Barney 8 ay önce girdi hayatımıza. Daha önce 8 yıl bir şivava bakmıştım evimde. Yaşlılıktan ötürü öldü. Evlenince eşim de hayvan sevgisini görsün diye bir yavru sahiplenmek istedik. Fakat yaşadığımız evin küçük olmasından dolayı yine küçük bir ırk almak istedik, ona geniş bir oyun alanı sunabilmek için.
Çünkü çalışan insanlar oldugumuz için her gün dışarı çıkaramayacaktık. Bari evin içinde özgürce koştursun dedik.
Ve sahiplendiğimiz kişinin "bu bebek en fazla 5 kg olacak, minik bir ırk" demesine güvenerek bebeğimi sahiplendik.
Kısa keseceğim : o bebek şuan 30 kg. Golden a benzer bir çocuk oldu. Onu her şeyden daha çok seviyoruz. Eğitimleri tam, her şeyden anlıyor, bizi çok seviyor. Ama ne yazık ki küçücük evimiz bu büyük bebeğe çok dar geliyor. Bize çok bağlı olsa da bu evde mutsuz oldugunu görebiliyoruz büyüdükçe ve ben de mahvoluyorum.
Şuan hamileyim, en büyük isteğim oğlumun barni ile büyümesi idi. Ama Barni nin bütün gün evde yeterli koşma alanı bulamayıp bir köşede camdan dışarı izlemesine dayanamıyorum.
Çok çok güvendiğimiz, çok yakın oldugumuz bir aile var. Güzel bahçeli güvenli büyük bir evleri var. Haftalardır barni yi istediklerini söylüyorlardı şaka ile karışık. Ve artık bu aklıma çok yattı. Dilediğim zaman görebileceğim ve en az bizim kadar iyi bakılacağına inandığım bir yer. Onun bahçede koşturduğunu görmeyi çok istiyorum.
Alışamazsa mutlu olmazsa zaten bir dakika bile tutmam, gözünden anlaşılır zaten bahçeli bir ev yerine bizimle yaşamayı tercih edeceği..
Ama şuan öyle büyük bir üzüntü içindeyim ki, evladımı veriyormuş gibi kalpsiz hissediyorum kendimi..
Bu sahiplendirmede ben eşim veya bebeğim adına hiçbir çıkar gözetmiyoruz, barni den hiç rahatsız değiliz çünkü çok hareketli olsa da çok akıllı bir kuzu. Bizi hiç üzmedi. Sahiplendirme amacı sadece onun mutluluğu.
Daha önce benim gibi bebeğini vermek zorunda kalan ve onun daha mutlu olduguna sahit olan oldu mu? Güzel örnekler duymaya çok ihtiyacım var