- Konu Sahibi kaderim_48
-
- #381
Sizi benim kayınvalide adayımla tanıştıralım, oturun bizi çekiştirin çekiştirin rahatlayın.
Biz İstanbul'dayız, evlenmek gibi bir niyetimiz var ama hani "şu zaman olsun" diye bir şey demişliğimiz yok henüz, yaşıyoruz gidiyor. Bakalım ne zaman, hayırlısı...
Kayınvalide adayım da İzmir'de. Sen tut, iki sokak ötedeki kiracıları çıkar, evin içini eşya doldur yerleştir, sonra "eviniz hazır, hadi evlenin artık diye bize sürpriz yap akannehir akannehir akannehir
Şimdi onun açısından bakıldığında, kadın hakikaten bir sürü emek vermiş, masraf yapmış, şudur budur. Ama biz bundan hiç hoşlanmadık. Bizi yoksayıp kendi kafasındaki kalıplara uymamızı istiyor, biz yanaşmayınca nankör oluyoruz.
1_ Bizim iş yerlerimiz İstanbul'da, ikimizin de kendi işi, devlet memuru değiliz ki tayin isteyip gidelim.
2_ Bizim İzmir'de yaşamak istediğimizi ona kim söyledi acaba?
3_ Bizim ona yakın bir yerde yaşamak istediğimizi ona kim söyledi acaba?
4_ O evde yaşayacak olan ben isem, kendi mobilyalarımı kendim neden seçemiyorum acaba? İşin komiği ben mimarım, bir sürü insanın evini iş yerini ben tasarlayıp döşüyorum, ama kendi evimdeki sandalyeleri dâhi ben seçemeyeceğim, öyle mi? Ahahahah.
Birkaç ay önce İzmir'e gittiğimizde bize bu şoku yaşattı. Ben işimden de, yaşadığım şehirden de, evimin tarzından da vazgeçemem, kusura bakmasın. Saygım sonsuzdur, beni en çileden çıkardığı zamanlarda bile kırıcı olmam, ama bu başka bir şey yani. Orada oturamayacağımızı uzun uzun anlattık, çok kızdı bize.
Şimdi o da konu sahibi gibi orada burada "ben ona şunu yaptım bunu yaptım, servet harcadım, ama benden nefret ediyor, insan nezaketen gelir oturur(!), bu yarın torunlarımın da yüzünü göstermez, beni sevmesi için her şeyi yaptım(!) ama uzak olmak istiyor, başka gelin olsa ayaklarıma kapanırdı(!) ama bu çok başına buyruk... amaaan bir sürü şey. Bir de güya ben olmasaymışım oğlu gidermiş yanına, ben hem kendim soğuk nevaleymişim, hem de onları ayrıyormuşum. Halbuki oğlu İstanbul'da az çok isim yapmış bir avukattır, hayatta gitmez, nereye gidiyo..
Valla istediği kadar konuşsun. İlkin bize de ağır geldi kadının yaptıklarını kabul edemeyecek olmak, hayır derken ezildik ama o böyle konuştukça biz zaten doğru olanı yaptığımızı giderek daha iyi anlıyoruz. Kendi değerini düşürmekten başka bir şey yapmıyor. Senin için(!) çok para harcadım, bunun karşılığında beni sevmen lazım diyebilen bir insana saygı duymakta zorlanıyorum, bir insan başkasını aklı sıra kötülemeye çalışırken kendini bu kadar aşağılamamalı.
Kendi kendini yesin o zaman, ben ne yapayım ki :sm_confused:
ee son durum ne olduu bu konuda:)))
Sizi benim kayınvalide adayımla tanıştıralım, oturun bizi çekiştirin çekiştirin rahatlayın.
Biz İstanbul'dayız, evlenmek gibi bir niyetimiz var ama hani "şu zaman olsun" diye bir şey demişliğimiz yok henüz, yaşıyoruz gidiyor. Bakalım ne zaman, hayırlısı...
Kayınvalide adayım da İzmir'de. Sen tut, iki sokak ötedeki kiracıları çıkar, evin içini eşya doldur yerleştir, sonra "eviniz hazır, hadi evlenin artık diye bize sürpriz yap akannehir akannehir akannehir
Şimdi onun açısından bakıldığında, kadın hakikaten bir sürü emek vermiş, masraf yapmış, şudur budur. Ama biz bundan hiç hoşlanmadık. Bizi yoksayıp kendi kafasındaki kalıplara uymamızı istiyor, biz yanaşmayınca nankör oluyoruz.
1_ Bizim iş yerlerimiz İstanbul'da, ikimizin de kendi işi, devlet memuru değiliz ki tayin isteyip gidelim.
2_ Bizim İzmir'de yaşamak istediğimizi ona kim söyledi acaba?
3_ Bizim ona yakın bir yerde yaşamak istediğimizi ona kim söyledi acaba?
4_ O evde yaşayacak olan ben isem, kendi mobilyalarımı kendim neden seçemiyorum acaba? İşin komiği ben mimarım, bir sürü insanın evini iş yerini ben tasarlayıp döşüyorum, ama kendi evimdeki sandalyeleri dâhi ben seçemeyeceğim, öyle mi? Ahahahah.
Birkaç ay önce İzmir'e gittiğimizde bize bu şoku yaşattı. Ben işimden de, yaşadığım şehirden de, evimin tarzından da vazgeçemem, kusura bakmasın. Saygım sonsuzdur, beni en çileden çıkardığı zamanlarda bile kırıcı olmam, ama bu başka bir şey yani. Orada oturamayacağımızı uzun uzun anlattık, çok kızdı bize.
Şimdi o da konu sahibi gibi orada burada "ben ona şunu yaptım bunu yaptım, servet harcadım, ama benden nefret ediyor, insan nezaketen gelir oturur(!), bu yarın torunlarımın da yüzünü göstermez, beni sevmesi için her şeyi yaptım(!) ama uzak olmak istiyor, başka gelin olsa ayaklarıma kapanırdı(!) ama bu çok başına buyruk... amaaan bir sürü şey. Bir de güya ben olmasaymışım oğlu gidermiş yanına, ben hem kendim soğuk nevaleymişim, hem de onları ayrıyormuşum. Halbuki oğlu İstanbul'da az çok isim yapmış bir avukattır, hayatta gitmez, nereye gidiyo..
Valla istediği kadar konuşsun. İlkin bize de ağır geldi kadının yaptıklarını kabul edemeyecek olmak, hayır derken ezildik ama o böyle konuştukça biz zaten doğru olanı yaptığımızı giderek daha iyi anlıyoruz. Kendi değerini düşürmekten başka bir şey yapmıyor. Senin için(!) çok para harcadım, bunun karşılığında beni sevmen lazım diyebilen bir insana saygı duymakta zorlanıyorum, bir insan başkasını aklı sıra kötülemeye çalışırken kendini bu kadar aşağılamamalı.
Kendi kendini yesin o zaman, ben ne yapayım ki :sm_confused:
ilk gunler aslında tepkılıydım acıkcası sıze
ama su yazıları grunce sasırdım
gelınınız gercekten cok ayıp ettıgının farkındamı?
farkında deılse oglunuz bıran once onun farkında oldurtmaya calıssın
allh ıslah etsın
vede gercekten allh herkesı ıyılerle karsılastırsın
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?