Merhametin türü olur mu ?Yaptığınız iyiliginizi Allah kabul etsin diyorum, unutmayin insanlar türlü türludur. Herkeste ayni merhamet olmaz..
Gel İzmir'e gel .Hayvan sevgisini gör sen hele
Her köşe başındu su ve mama bulunur .
Hayvanlar insanlardan kaçmaz .
İstanbulda köşe bucak kaçarlardı .
Seviyorum izmirlileri .İnsanlar
Şimdi bu konuya da hafta da bir konu açıyorsun bilmem ne diyecekler lütfen hiç bakmasınlar bile. . .
Hele hele sen bunu kendine dert mi edindin diye sormasın kimse cevabımı şimdiden vereyim
Evet dert edindim.
Çok tarifi mümkünsüz bi duygu içindeyim. Üzüntü, çaresizlik ,sorumluluk hepsi var ama tarifi yok işte.
Oysa peygamber efendimiz dememiş mi
"Yerdekilere merhamet edin ki , gökteki de size merhamet etsin."
"Merhamet etmeyene , merhamet edilmez"
diye ...
Okuldan çıktım.
Yurda geldim yemekhaneye doğru gittim.
Baktım 1i yavru 2 yetişkin 3 tane köpek .
Yavru olan bi lastik parçası gibi bişi bulmuş onu kemiriyor .
Göz göze geldik .
İçim öyle bir cız etti ki .
Bu gün yemek yemeyecektim , sırf onlar için girdim bir şeyler aldım .
Bir poşet buldum. Ekmekle katık yaptım biraz.
Sonra aklımdan bir şey geçti , çoğu insanın midesi bulanır ama .
Kızların bıraktıkları tepsilerde kalanları poşete döktüm.
Hani hepsi doysunlar istedim.
Poşetteki yetmez gibi geldi.
Bir görevli "Canım bu yasak" dedi .
Dönüp yüzüne bile bakmadım .
İçimden kavga etmek geldi , dedim sakin Summe .
Elimde poşetle çıktım dışarı köpekleri göremedim.
Sağa baktım yoklar sola baktım yoklar.
Merdivenlerden inen bir kıza sordum "İnan hiç görmedim " dedi. Teşekkür ettim.
Bir tane kıza daha sordum . Kapalı filan bir kızdı .
"Iyyyy köpek miiii ? " dedi güldü ve gitti.
Sinirden deliye döndüm, başka bir şey olsa o kızı orda tartaklamadan bırakmazdım ama işte, onları bulmam lazımdı .
İki yetişkini az yukarda buldum. Tam 2 kızın geldiği yerde ama ne tesadüftür ki ikisinin de ilgisini çekmemişler.
Poşeti koydum. Yazık nasıl yediler ...
Bir şişeyi kestim . Su kabı yaptım su koydum biraz...
Yavruyu aradım bulamadım. Aklım hala onda.
İnsanlar ne zamandan beri bu kadar merhametsiz oldular. Bu kadar kör bu kadar zalim oldular ? .
Bu hayvanlar kimsenin ilgisini çekmiyor mu ? .
Ve ne olacak bu hayvanlar kafamda bu sorular var .
Kendimi çok kötü hissediyorum...
Sözde müslümanlardan da nefret ediyorum.
Gözünün önündeki aç hayvanları dikkate almayan insanlardan da nefret ediyorum..
Merhametin türü olur mu ?...
Çok , çok kötü oldum ben yaAh bu konu benim de derdim.. Havliyor diye çenesine, suratina tüfekle ateş açan insanlarla yaşıyoruz ya biz ....yemek vermek su vermek bir köşede dursun.
Şu an üstümde bi sinir ve üzüntü patlaması varDünya üzerinde sadece kendilerinin yaşama hakkı olduğunu düşünenlere acıyorum. Gerçekten acıyorum. Allah'tan hayvanlara değer veren bir yerde yaşıyorum da sürekli sinirlenmiyorum böyle insancıklara.
Çok , çok kötü oldum ben ya
Şu an üstümde bi sinir ve üzüntü patlaması var
Umarım ama tek başıma ben onlara yetebilir miyim ?.Aglama ama... mesela onlari yurdun bir köşesinde arkasinda mama vermeye alistirabilirsin eğer denk gelirse sana her gün ayni vakitlerde seni beklerler bu bile büyük bir şey....
O bakanlar kendilerini görüyor aslında , iğrenç bulmaları normal o nedenle...Şu an kedim karşımda uyuyor. Minicik bedeni, minicik bir kalbi var. Sesi çıkmıyor, derdini anlatamıyor. Obur olduğu için sadece mama vereceğim zaman tatlı tatlı miyavlıyor. Geceleri dibimde uyuyor, okuldan eve geldiğimde yerlerde yuvarlanıyor ve ben bu canlara nasıl iğrenç yaratıklarmış gibi bakıldığına anlam veremiyorum.
Elimden bişey gelmemesi çok koyuyor bana...Hayat mucadelesi insanları gitgide daha bencil yapıyor, korkarım ki ilerleyen yıllarda insanlar paylaşmayı büsbütün unutacaklar.
Ben şu an zırıl zırıl ağlıyorum.Ben de çok dert ediyorum.
Yemek veren olmazsa aç, susuz kalacaklar çünkü.
Yaşamları insanların merhametine bağlı.
Yakın zamanda bir avmye gittim, gitmez olsaydım. Açık bir avm, bir köpek gördüm garip geldi bana. Yakından bakmak istedim çenesi kırılmış yana doğru ama artık olan olmuş o şekilde kaynamış, dili yandan sarkıyor yazık
Önce bir kaçtı elimi uzatıp sevince nasıl sevindi anlatamam. Yerlerde yuvarlandı, karnını falan açtı...Biraz su, yiyecek verdim sonra gitmek gerekti. Bindik gittik, öyle bir kaç saniye peşimizden koştu, sonra bakakaldı öyle...Çok üzüldüm gerçekten...Gözlerim doldu.
NOT=Ben de sürekli "bunu mu dert ettin, amma da konu açtın" diyenlere hoş bakmıyorum. Bazen kalkıp arkadaş sen de her konuya yorum yapıyorsun biraz geri dur demek istiyorum. Alacağım cevap "ee yaparım sanane, öyle bir yasak mı var" olurdu muhtemelen. Eee konu açmak için de bir sınırlama yok, isteyen zibilyon tane açar.
Neyse...Bugün gerginim evet.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?