tsk ederim desteğiniz için sizin gibi bir çok arkadaşımız var evet sizi okuyunca bencillik ettiğimi düşündüm......ama işte ne her ölüm erken sevenler için....
rabbim sabır versin canım üzgünümbabam 38 yaşındaydı vefat ettiğinde.ben ne diyeyim ya
başın sağolsun bilgecim.........
sanırım bu kadar düşünmemek anı yaşamak lazım...allah hepimize selamet versin
bende gidecem ama bebeğimi emziriyorum bıurakınca artık ....geçmiş olsun canım
evet çoğuyla konuşma fırsatım oldu sonra kendimi bencil gibi hissettim....
canım rabbim sevdiklerimizi bize bağışlasın....bazen boğulacak gibi oluyorum senaryolar felan çok zor yaaaya bu konuyu bugün gördüm
çünkü dün gece rüyamda babamın öldüğünü gördüm
sürekli inlemişim ağlıyor gibi
çok üzüldüm ne yapacağımı bilemedim
evet var, bende böyle düşünüyorum ve çok zoruma gidiyor. ben 21 yaşındayım babam 58 yaşında. geçen gün yemek yerken gülüp eğleniyorduk birden ilerde bu günleri hatırlayacaksın ben ölünce falan diye takıldı. insanın evladı olunca anne babasını unutuyor dedi bak hayatımıza sen ve ablaların girince anamızı babamızı ne kadar hatırlar olduk dedi. çok zoruma gitti ben de evlenip çocuk sahibi olup hayata atılınca koşturmacada annemi babamı yeterince hatırlamamaktan korkuyorum. allah gecinden versin onları kaybettiğimde ne yapacağımı bilmiyorum çok korkuyorumbabam 74 yaşında...şükür şimdilik sağlığı gayet iyi.....ama neredeyse hergece yatarken onun birgün öleceğini düşünüyorum ağlıyorum bazen...eşimle uzun uzun konuşuyoruz ama yine de kurtulamıyorum bu düşüncelerden....mesela babam torunlarına çok düşkündür anlatamam yani....onların büyüdüğünü göremeyecek diye geçiyo aklımdan....kızım büyüdü 9 yaşında ya oğlum babamı hatırlayacak kadar büyümeden ölürse diye geçiyo aklımdan..beni herkes küçükken torunu sanarlardı her yere benimle giderdi....birgün eve bana çikolata almadan geldiğini bilmem.....şimdi bile çarşıda elimi tutar öyle gezeriz...bana geçen şal almış inşallah beğenirsin dedi...beğenmem mi o yaşında düşünmüş beni.....bazen uzatmalara oynuyorum diye şaka yapıyo çok zoruma gidiyo....aranızda ben gibi endişeli olan var mı.ben mi hayatı fazla sorguluyorum...
yaa bi de şöle ki aslında benim kendimden çok sıkıntım çocuklarım....babam çok düşkün onlara yani anlatamam....onlar dedelerinin bu sevgisini bilkmeyecekler onu hatırlamayacaklar diye endişem
babam 74 yaşında...şükür şimdilik sağlığı gayet iyi.....ama neredeyse hergece yatarken onun birgün öleceğini düşünüyorum ağlıyorum bazen...eşimle uzun uzun konuşuyoruz ama yine de kurtulamıyorum bu düşüncelerden....mesela babam torunlarına çok düşkündür anlatamam yani....onların büyüdüğünü göremeyecek diye geçiyo aklımdan....kızım büyüdü 9 yaşında ya oğlum babamı hatırlayacak kadar büyümeden ölürse diye geçiyo aklımdan..beni herkes küçükken torunu sanarlardı her yere benimle giderdi....birgün eve bana çikolata almadan geldiğini bilmem.....şimdi bile çarşıda elimi tutar öyle gezeriz...bana geçen şal almış inşallah beğenirsin dedi...beğenmem mi o yaşında düşünmüş beni.....bazen uzatmalara oynuyorum diye şaka yapıyo çok zoruma gidiyo....aranızda ben gibi endişeli olan var mı.ben mi hayatı fazla sorguluyorum...
cevapla yok mu canım ona tıkla
Aa evet oldu ya teşekkürler canım :)
evet biraz işin mantığına bakmak gerek ..... 20 gün önce 45 yaş teyzemi kanserden kaybettim......ilk yakın ölenimizdi.....13 ve 15 yaşında çocukları var onların tüm hayatı altüst oldu.... şimdi düşündüğümde onların acısı yanında benimki hiç.....
