Canım benim bi piskoloğa git inşallah iyi olacaksın sıkma canınıHepinize selamlar. Uzun süredir birçok konu hakkında bu siteyi takip ediyordum. Ama burada konu açıp açmamak konusunda tereddüt içerisindeydim. Dört yıllık güzel devam eden bir evliliğim var. Tabii son iki yılı saymazsak. iki yaşlarında ikiz bebek sahibi bir anneyim. 27 yaşındayım bu arada. bi kızım bir de oğlum bile diyemediğim bi oğlum var. diyemiyorum çünkü benimseyemiyorum.
Aslında neden derseniz inanın ben de bilmiyorum. kızıma aşırı bi düşkünüm onu sevmiyorrum da diyemem. ben işin içinden çıkamıyorum ve bu eşimle de aramda problem yaratıyor
geleyim oğlanın özelliklerine. kızımın aksine sakin, sessiz, sevecen bir çocuk. bu zamana kadar bana hiç problem çıkartmadı. ama kızım ufak bir cadı. ağlar, yemek yemez, hatta bu yaşta burun bile kıvırıyor bazı şeylere.
oğlan çirkin kız güzel mi acaba diye düşünürsünüz diye görünüşlerini de anlatayım. çok benziyorlar ama oğlanın farkı şu gözleri kızımınkinden daha büyük ve yemyeşil. yani bna çok benziyor ama yine de ısınamıyorum. her gören sevmek öpmek istiyor, birlikte fotoğraf çekiniyorlar.
düşünün bu ufaklık bana şimdiden yardım bile etmeye çalışıyor. kendi yemeğini bitirince daha doğru düzgün kendi yiyemeyen çocuk kardeşine yedirmeye çalışıyor. toz alırken beni izlemiş galiba. geçen temizlik yaparken toz almaya çalıştığını fark ettim. gece kardeşi uyanınca o da uyanıp kendince kardeşine ninniler söylüyor. kısacası herkes hayran, benim dışımda. eşim iyice sinirlenmeye başladı. oğlanın bana karşı sevgisini görünce de beni merhametsiz olarak tanımlıyor. geçen gece sabaha kadar ağladm. ben ne yapacağım şimdi? dünyanın en kötü en lanet annesi benim. ama böyle anlattım diye çocuğa eziyet ettiğimi sanmayın lütfen. bir gün dahi kardeşine aldığımdan kötü şeyler almadım. kardeşine sarıldıysam ona daha çok sarıldım. ama bu hissizlik niye?
randevu alıp bir psikoloğa görüneceğim. ama buraya da içimi dökmek istedim. uzun oldu özür dilerim
annem dört yıldır beni aramadı bile. 23 yaşında evlenmemin sebebi de o aslında. yoksa erken olduğunu düşündüğüm bir yaştı. ama eşim bilmediği şeyler olduğu halde ağlaya ağlaya beni evden aldı, o gün nikah kıydık zaten. babam da annemin korkusuna sevemedi zaten.bana gizli gizli harçlık verirdi. beni sevmek için okul çıkışlarıma gelirdi çünkü evde benim sevilmem resmen yasaktı. abime zorla dövdürürdü beni annem. kardeşimin ödevlerini yapayım diye geceleri uyumama izin yoktu.
Sayılı tanıdıklarımdansın güçlü cesur zeki hanımlardansın sende.konularından hatırlıyorum seniYuhhhh adimi nasil unutmadin yawEvet hala
Hepinize selamlar. Uzun süredir birçok konu hakkında bu siteyi takip ediyordum. Ama burada konu açıp açmamak konusunda tereddüt içerisindeydim. Dört yıllık güzel devam eden bir evliliğim var. Tabii son iki yılı saymazsak. iki yaşlarında ikiz bebek sahibi bir anneyim. 27 yaşındayım bu arada. bi kızım bir de oğlum bile diyemediğim bi oğlum var. diyemiyorum çünkü benimseyemiyorum.
Aslında neden derseniz inanın ben de bilmiyorum. kızıma aşırı bi düşkünüm onu sevmiyorrum da diyemem. ben işin içinden çıkamıyorum ve bu eşimle de aramda problem yaratıyor
geleyim oğlanın özelliklerine. kızımın aksine sakin, sessiz, sevecen bir çocuk. bu zamana kadar bana hiç problem çıkartmadı. ama kızım ufak bir cadı. ağlar, yemek yemez, hatta bu yaşta burun bile kıvırıyor bazı şeylere.
oğlan çirkin kız güzel mi acaba diye düşünürsünüz diye görünüşlerini de anlatayım. çok benziyorlar ama oğlanın farkı şu gözleri kızımınkinden daha büyük ve yemyeşil. yani bna çok benziyor ama yine de ısınamıyorum. her gören sevmek öpmek istiyor, birlikte fotoğraf çekiniyorlar.
düşünün bu ufaklık bana şimdiden yardım bile etmeye çalışıyor. kendi yemeğini bitirince daha doğru düzgün kendi yiyemeyen çocuk kardeşine yedirmeye çalışıyor. toz alırken beni izlemiş galiba. geçen temizlik yaparken toz almaya çalıştığını fark ettim. gece kardeşi uyanınca o da uyanıp kendince kardeşine ninniler söylüyor. kısacası herkes hayran, benim dışımda. eşim iyice sinirlenmeye başladı. oğlanın bana karşı sevgisini görünce de beni merhametsiz olarak tanımlıyor. geçen gece sabaha kadar ağladm. ben ne yapacağım şimdi? dünyanın en kötü en lanet annesi benim. ama böyle anlattım diye çocuğa eziyet ettiğimi sanmayın lütfen. bir gün dahi kardeşine aldığımdan kötü şeyler almadım. kardeşine sarıldıysam ona daha çok sarıldım. ama bu hissizlik niye?
randevu alıp bir psikoloğa görüneceğim. ama buraya da içimi dökmek istedim. uzun oldu özür dilerim
annem dört yıldır beni aramadı bile. 23 yaşında evlenmemin sebebi de o aslında. yoksa erken olduğunu düşündüğüm bir yaştı. ama eşim bilmediği şeyler olduğu halde ağlaya ağlaya beni evden aldı, o gün nikah kıydık zaten. babam da annemin korkusuna sevemedi zaten.bana gizli gizli harçlık verirdi. beni sevmek için okul çıkışlarıma gelirdi çünkü evde benim sevilmem resmen yasaktı. abime zorla dövdürürdü beni annem. kardeşimin ödevlerini yapayım diye geceleri uyumama izin yoktu.
Aynen, benim bir ogluşum var yaramaz mi yaramaz ama bir gulusu bir sarilisi var o anlarda dunyalara degismem onu, lutfen acil destek alın bebislerin ve sizin sagliginiz icin bu onemlioyle cocuga can kurban verin benim oğluşum olsun
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?