benimsenemeyen evlat

Şu yazdıklarınızdan gün gelip çok utanacaksınız keşke böyle bir konuyu hiç açmasaydınız direk doktorla halletseydınız

utanacağım gün gelsin de ben ömrüm boyunca utanmaya hazırım. yeter ki şu problemim çözülsün. ben hissettiklerim yüzünden, burukluğum yüzünden uzun zamandır zaten utanıyorum hanımefendi. tek isteğim bir çözüm yolu bulmak.
 
Ben bir turlu size inanamiyorum ,ya ben cok fesatim ya siz yalanci bilemedim ...
Nedense ilk mesajda hic annenizden bahsetmediniz ,Kk nin naif ,yumusak kalpli hatunlari acaba cocukken bir sey mi yasadiniz deyince top birden ilk mesajda hic bahsedilmeyen anneye atildi ve gunah kecisi bulundu..
Ikincisi hic psikolog randevusu aldiginizdan bahsetmemis olmaniza ragmen hooopp iki saatlik hem de yarin doktor randevunuz cikti ..
Size diyebilecegim tek sey umarim sevmediginiz oglunuzla imtihana cekilmezsiniz ..O sevmediginiz ,benimseyemediginiz oglunuz sizi bir gun utandiracaktir ben buna adim gibi eminim ..
Ve umarim akli basinda olan kocaniz sizden kurtarir o yavrucagi ..
Sizin icin temennim yok maalesef..Yazik。
 
cok sukırkı halınıze vet sızde ılerlemıs bısey yok dedım gıbı evladının altını günlerce degısmeyen sutunu vermeyen neler neler duydum ben sen öle bıle degılsın vıcdanın sızlıyosa sen bunu asarsın emın ol ılk basta dedım gıbı doktorluk bu ıs kımsenın ne dedıgıne kulak asma bu bır psıkolojık durum buda sen ne ılksın nede sonsun merak etme rabbım beterinden saklasın .
 
Bence oğlunuzu sevmiyor ya da benimsememiş değilsiniz.
Galiba annenizle aranızdaki ilişki yüzünden kızınıza olması gerekenden daha düşkün davranıyorsunuz. Bunu da annelikle bağdaştırıp vicdan azabı çekiyorsunuz.
Mutlaka bu eşiniz tarafından da fark ediliyor.
Oğlunuzla ilişkiniz zayıf değil de kızınızla ilişkiniz aşırı bağlı/bağımlı olabilir mi? Hiç böyle düşündünüz mü?
 
Ben çocuğu bana verin falan yazmadım,başkalarının yorumlarıyla karıştırdınız sanırım.Ama onu söyleyenlerde üzüldükleri için mecaz anlamda demişlerdir zaten.Konu sahibi arkadaşın durumunun bir hastalık olduğunu bende biliyorum araştırmama gerek yok.Bunu bildiğim için zaten neden 2 yıl bekledin diyorum.Sizin dediğiniz gibi hamile kadınlarda olan durumdan değil bu.Konu sahibinin 2 çocuğu var 1 tanesine karşı böyle hissediyor.Hani lohusa depresyonu gibi bir durum değil yani,öyle olsaydı 2 çocuğa karşıda aynı şeyleri hissederdi bence.Yani öyle çok basit bir durum değil,çok anormal bir şey.O yüzden bunu farkettiği an bir doktora gitmesi lazımdı,çok geç kalmış,bundan bahsediyorum.Yine doktora gider ama 2 yıl büyük bir zaman kaybı olmuş.
 

çok teşekkür ederim. yargılanmak da bir çeşit öneri gibi geliyor aslında. inanın şuan her söze, çözüm yoluna gidebilecek her kelimeye o kadar ihtiyacım var ki.
 
Pardon konu sahibi ben değilim konuya yorum yapın benim yazdıklarıma değil
 

allah kimseye yaşatmasın. ben hiçbir akrabama, arkadaşıma bu konuyu açmıyorum ilerde oğlumun yüzüne vurmasınlar, ona hissettirmesinler diye. aslında biraz da bu yüzden açtım konuyu
 
çok teşekkür ederim. yargılanmak da bir çeşit öneri gibi geliyor aslında. inanın şuan her söze, çözüm yoluna gidebilecek her kelimeye o kadar ihtiyacım var ki.
Hayir yanlış dusunuyorsunuz eger boyle herkesin sizi acimasizca yargilamasini kabullenirseniz kendinize karsi ofke duyarsınız kendinizden nefret edip depresyona girersiniz önce kendinizi kotu bir anne olmadiginiza ikna edin.Iyi bir psikolog size cok iyi gelecek inşallah
 
hayır zaten ben sız dedınız demedım bıde bana verın falanlar dıyorum sız bana verın yazdınız demedım mecazda olsa nebılım kötü geldı bana . bıde hayır lohusa depresyonundan bahsetmedım ben cocugunu benımseyememe var anne karnında bıle başlıyor bu dedım fark edıyosun ama kabullenemısun dedım buda zaman alıyor dedım 2 yıl ondan gecebılır dedım 12 sene bunu kabul etmeyip 12. senenın sonunda doktora gıden bılıyorum ben yanı dedıgınız gıbı agır bır durum aslında ama ıste ınsanın kabul evresıde var ısın ucunda
 
Yazık günah, ileride bu sözleri birinden duymasın da bari. Günlük falan tutuyorsaniz tutmayın belki geçer bu kalbinizin taşlaşmışlığı, çocuk denedim annem.beni hiç sevmemiş, geçer umarım yoksa gariban bir çocuk yetişiyor.
 

eşim sürekli üzerime gelen ve suçlayan biri değil çok şükür ki. bir kere uyardı, kendime geldim ve harekete geçtim. şuan birlikte çözüm yolları arıyoruz yalnızca.
 
Çok şaşırdım açıkçası Nasıl olur böyle bişi diye dillendirmek yerine direk doktorla çözün istedim kendimi koydum kendi oğlumu koydum bu durum yerine gözlerim doldu oğlunuz size hayranlıkla bakarken sizin içinizdeki bu duygular çok büyük haksızlık küçücük yavruya durum derin olduğundan en kısa sürede doktorla halledin en kısa sürede çözülür inşallah bu sorun
 
12 sene sonra doktora giden insan hiç gitmesin daha iyi.O kadar zaman beklenir mi yahu? İnsan ne kadar ilgi göstermeye çalışsada,içinden gelerek davranmadığı için çocuklar bunu hisseder ve psikolojileri çok kötü etkilenir bu durumdan.O yüzden böyle şeylerde hiç vakit kaybetmeden doktora gidilmeli ve problem çözülmelidir.
 

önemi yok. ben de bazen kendime inanamıyorum. ben oğluma odaklı yazmaya başlayınca geriye kalan şeyleri hiç yamzayı düşünmedim. günah keçisi arasam köşeye çekilir ve hiçbir şey yapmazdım zaten. beni yalancı olarak görmeniz normal aslında. çünkü şuan şu konu yüzlerce kişiye son derece itici ve kalpsizce görünecektir. ben sizi anlayabiliyorum. umarım siz de beni anlayabilirsiniz. benden ayrılınca kurtulacağını düşünüyorsunuz ama ben asla onu incitmedim, insanların incitmesine de izin vermem. şu zamana dek hiçbir şeylerini, ilgiyi alakayı eksik etmedim. benim problemim tamamen kendimle. zamanınız ve yorumlarınz için çok teşekkür ederim. lütfen zamanınız varsa önerilerinizi ve yorumlarınızı eksik etmeyin.
 
evet cok haklısınız ama maalesef bazı vakalar böle hanfendı aslında en doğrusu dedıgınız sekılde derhal gıdılmelı ama bılemıyorum .
 
ben erkek cocuklarını hiç sevmezdm eve bı erkek cocuk gırsın ıstemezdım o derece. sebebinide biliyorum 4 kız oldugumuz için annem hep eksik görüldü Babamın aılesı tarafından.hatta babamın bı oğlum olsun dunya kadar borcum olsun lafını hatırlarım. sonra hamile kaldim erkekse sevemıcem dedım hatta annem bile oğlu olsa bu sevmez cocugu diodu ama oğlum doğunca hersey değisti insan kendı canının parcasını nasıl sevmez anlayamadm seni senin bilincaitındada böyle bişi vardır aşamadığın
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…