Ben 2-3 aylıkken bir akşam annem balık kızartmış yer sofrasında ailece yiyorlarmış. Babaannemde varmış. Beni de bir ana kucağına koyup babaannem yanına almış. Annemin anlatımına göre bir ara kafayı kaldırıp bana bakınca morardığımı görmüş. Sofranın üstünden uzanıp yakamdan tuttuğu gibi almış ne olduğunu anlamaya çalışırken abilerim “babaannem balık verdi” demişler. Annem ayaklarımdan tutup sallamış sırtıma vurmuş olmayınca parmağıyla boğazımdaki parçayı ittirmiş aşağıya. Çok canın acıdı biliyorum ama mecburdum diye anlatıyor. Tek aklına gelen o olmuş. Sonra tabi herkes babaanneme dönmüş. Abilerim kardeşimizi öldürüyordun diye bağırmışlar küsmüşler. Annem kızmış ama tabi zamane gelinleri gibi değil mümkün mü ses yükselecek. “Amaaaaan ne olacak sanki ben çiğnedim de verdim balığı” demiş. Bu da böyle bir anımmış :)
Cinnet geçirmemek elde değil. Yalnız bırakma bebeğini. Beni annem son anda kurtarmış. Fark etmezsen boğulabilir bebeğin Allah korusun.