- 7 Ağustos 2011
- 14.263
- 14.669
- 498
- Konu Sahibi Baharyagmuru35
- #1
Çok kaprisli ,kimseyle anlaşamayan ,asla kendinden başkasını haklı görmeyen ,huyundan gayet memnun ,eleştriye kapalı bir insanı nasıl düzeltebiliriz?
Ablam bayramda eşiyle geldi eşi döndü Ablam bi hafta daha burda kalıp dönecekti eşine bi hsfta daha mı kalsam demiş o da olur sen bilirsin demiş direk Ablam da kırılmış Çok bi hafta daha kalcam sanırım diyor.
Geçenki konumu bilen bilir durduk yere kapris yaptı diye tartışmıştık .
Ben yine dayanamayıp görmeye geldim yeğenimi ve ablamı .
Bu seferde saçma sapan bi konudan annemle tartıştılar annem ağladı. Ben gelince mi böyle oluyor dedim hep böyleyiz diyor annem.
Babam baskıcı biri aynı evde yaşamak cidden zor onunla yeğenim de Çok yaramaz iki yaşında Çok hareketli Çok az uyuyor sokakda dahi gezilmiyo bebek arabasında durmuyo elini tutsak tutmak istemiyo ağlıyor yıkıyo heryeri.
Neyse ondanda sinir stres oluyor baya ama huyu gerçkten iyi değil .
Annem, geldiğinden beri bi günümüz güzel geçmedi dedi. Bi kere bile gelip öpüp sarılmadı annem diye Ben ne yapıyorsam kimse memnun olmuyor diye ağladı ağlattı annemi ters davranışlarıyla sonrada burda dayanamıyorum bunlsrla yaşanmaz dedi. Eve gidincede hergün eşiyle tartışıp bizi arıyo .
Annem de nasıl düzelecek ne yapabilirz diyor karşına alıp düzgünce anlatsan asla kabul etmeyecek birine nasıl bişeyler anlatılır fikri olan varsa cidden ihtiyacımız var .
Suratı hep beş karış ,hep mutsuz, hep laf sokma hep kaprisli davranışlar hayattan bezmiş bi hali var.
Anlıyorum uykusuz yorgun çocuktan kendine vakit ayıramıyor çıldırmış durumda ama hayatı kendine dahada zorlaştırıp bütün hıncını insanlardan çıkartıyor gibi. Ne yapabilirz ? Hem kendi için Hem bizim için bi çare ..??
Ablam bayramda eşiyle geldi eşi döndü Ablam bi hafta daha burda kalıp dönecekti eşine bi hsfta daha mı kalsam demiş o da olur sen bilirsin demiş direk Ablam da kırılmış Çok bi hafta daha kalcam sanırım diyor.
Geçenki konumu bilen bilir durduk yere kapris yaptı diye tartışmıştık .
Ben yine dayanamayıp görmeye geldim yeğenimi ve ablamı .
Bu seferde saçma sapan bi konudan annemle tartıştılar annem ağladı. Ben gelince mi böyle oluyor dedim hep böyleyiz diyor annem.
Babam baskıcı biri aynı evde yaşamak cidden zor onunla yeğenim de Çok yaramaz iki yaşında Çok hareketli Çok az uyuyor sokakda dahi gezilmiyo bebek arabasında durmuyo elini tutsak tutmak istemiyo ağlıyor yıkıyo heryeri.
Neyse ondanda sinir stres oluyor baya ama huyu gerçkten iyi değil .
Annem, geldiğinden beri bi günümüz güzel geçmedi dedi. Bi kere bile gelip öpüp sarılmadı annem diye Ben ne yapıyorsam kimse memnun olmuyor diye ağladı ağlattı annemi ters davranışlarıyla sonrada burda dayanamıyorum bunlsrla yaşanmaz dedi. Eve gidincede hergün eşiyle tartışıp bizi arıyo .
Annem de nasıl düzelecek ne yapabilirz diyor karşına alıp düzgünce anlatsan asla kabul etmeyecek birine nasıl bişeyler anlatılır fikri olan varsa cidden ihtiyacımız var .
Suratı hep beş karış ,hep mutsuz, hep laf sokma hep kaprisli davranışlar hayattan bezmiş bi hali var.
Anlıyorum uykusuz yorgun çocuktan kendine vakit ayıramıyor çıldırmış durumda ama hayatı kendine dahada zorlaştırıp bütün hıncını insanlardan çıkartıyor gibi. Ne yapabilirz ? Hem kendi için Hem bizim için bi çare ..??
