- Konu Sahibi superisiii
- #1
kızlar sizin hayatınız nasıl?Dostunuzmu çok düşmanınız mı?
Benim için herşey küçükken başladı 5 yaşındayken o zman kardeşimi kaybettim trafik kazasında
Şimdi 19 yaşındayım yokluğu o kadar koyuyo ki
Fotoğraflarına bakıp duruyorum hergün dua ediyorum ama onu bi daha göremiycem

Ailemde daha geniş olarak sülalede herkes bizi kıskanıyo bizim kötü olmamızı istiyo babam bi kaza geçirdi hepsi de akbaba gibi eve gelip kötü kötü şeyler söyledi herşey yolunda gidince de kimse uğramadı..
Nişanlanacağım zman da nişanlımın ailesine gidip benim hakkımda ileri geri konuşmuşlar...Bi sürü olaydan sonra şimdi nişanlıyız..
Okulda da liseye kadar çok arkadaşım dostum vardı ama lisedeyken ve sonrasında hepsi birer birer kazık attı.Ben hep iyi insan olmaya çalıştım ama onlar hep kıskandılar beni
Ben sırf onlar iyi olsun diye onlar için herşeyi yaptım ama onlar fesatlığa devam ettiler.Bunların içinde bi tanesi vardı o kadar samimi davranıyodu ki bana kötü davranmayan sadece oydu.Fakat kıskançlar kervanına o da katıldı sırf hoşlandığı çocuk benim için biriyle kavga etti diye
Ben hep iyi olmaya çalıştım....Hep iyi ama bi gün kötü bi gün kaza geçirdim 8 gün komada yattım bi tane bile dostum dediğim arkadaşlarım aramamış sadece arayanlar ziyarete gelenler erkek arkadaşlarım...Bunları gören duyan komşu kadınlarda laf çıkarmışlar o erkeklerle gezip tozuyo diye.
Girdiğim her yerde benle ilgileniyolar bunları ben istemiyorum benim derdim bana yetiyoken bi de bunları yaşıyorum hayatımda nişanlımdan başka ailemden başka güvenip başımı yaslayabileceğim kimsem yok


Benim için herşey küçükken başladı 5 yaşındayken o zman kardeşimi kaybettim trafik kazasında






Ailemde daha geniş olarak sülalede herkes bizi kıskanıyo bizim kötü olmamızı istiyo babam bi kaza geçirdi hepsi de akbaba gibi eve gelip kötü kötü şeyler söyledi herşey yolunda gidince de kimse uğramadı..
Nişanlanacağım zman da nişanlımın ailesine gidip benim hakkımda ileri geri konuşmuşlar...Bi sürü olaydan sonra şimdi nişanlıyız..
Okulda da liseye kadar çok arkadaşım dostum vardı ama lisedeyken ve sonrasında hepsi birer birer kazık attı.Ben hep iyi insan olmaya çalıştım ama onlar hep kıskandılar beni


Girdiğim her yerde benle ilgileniyolar bunları ben istemiyorum benim derdim bana yetiyoken bi de bunları yaşıyorum hayatımda nişanlımdan başka ailemden başka güvenip başımı yaslayabileceğim kimsem yok


