Hayattaki tek zenginliğim dostlarım. O TV lerde gördüğünüz dostluk kardeşlik sahnelerinden daha muhteşemini yaşıyorum, hergün iyiki varsın diyerek, hergün Allaha şükrederek (

41 kere maşallah diyeyim, Allahım korusun dostluklarımı) Hele bir dostum eşimden daha iyi tanır beni. Neredeyse can dostuma seni seviyorum dediğim kadar, eşime demiyorum.
Ama illa kızdığın şeyler olur, illa birşeyi yanlış anlarsın, illa bir fikir ayrılığı olur. Ama geçer bunlar, hiç uzun sürmez.
Acaba diyorum siz, dostluk değince dikensiz gül bahçesimi bekliyorsunuz ? Çünkü hiçbir insan ilişkisi dikensiz gül bahçesi değildir. Özveri had safhadadır, elindekini kaybetmekten korktuğun için özen sonsuzdur.