arkadaslar,
gece zor kotek de olsa uyudum.
soylediklerinizi dusundum de ben nasil bu hale geldim bilmiyorum. aldatma, dayak bunlari asla kabul etmem hmen bosanirim derdim. hala devam eden kadinlara cok kizardim. daha evlenmeden bosanmadan bahsediyorsun diye bana cok kizardi o zaman esim. oysa kendisi her kavgada bunun lafini etti. ben kafada kesin karar vermeden bunun lafini etmeyi yanlis bulurdum, hic de agzima almadim.
ama almanin vakti geldi sanirim.
onu beklemeden seytan diyor pazartesi git avukata, davayi ac. bundan sonra da kesinlikle yuzyuze gorusme. avukatimla gorussun.
issizim de su anda ama kalifiyeyim, eninde sonunda bir is bulurum. o zamana kadar annemde kalirim, annemin kendi evi. bir bogaz daha fazla olacak, zaten bunun lafi bile olmaz annem icin.
sadece annemin ve kardesimin uzulmesi fikrine dayanamiyorum ama ne yapalim onlarla damkonusu gonullerini ferahlatmaya calisirim.
iyi oldugumuz zamanlarda cok iyi oldugundan ve aramiz kotu olsa da onlara hic belli etmedigimizden sasiracaklar. ustelik esimin ailesi de beni cok seviyor ve dogulu olduklari icin bosanmak pek kitaplarinda yok.
sonunda tabi onlar da ogullarinin istegine uyacaklardir ama, bana olan sevgisine engel olan gururu ise, ailesinin israri ile isterse o gururu yener. istemezse de bosaniriz ve ne kadar aci ceksem de yillardir harcadigim gururumu geri kazanirim hic olmazsa. kadinlar hamile iken bile bosanmaya karar veriyor, ben neden yapamayayim.
sakin olup, yuvayi kolay yikmamak gerek belki ama zaten fazlasiyla ugrastim ben simdiye kadar. icim rahat.
