Bu karakter değişmez diyorum. Her zaman aynı şekilde yipranacaksiniz. Hem maaşınızı begenmeyecek hem o maaşla yapılan birikimden harcayacak. Hem çalışma diyecek hem o çalışmayla kazanilan parayı her ay kullanacak. Hem de evdeki her işi sizden bekleyecek. Sorununuz bugünlük değil. İyi düşünün.
Değişmiyor olan bana oluyor
Bir yandan da sorguluyorum ya bi kadın eşine destek olmalı değil mi ?
Ama bendeki böyle bi ulvi duygu değil artık sadece sömürülmüşlük kullanılmıştık hissi, kasıldıkça kasıldım tüm gece uyumadım ,
Sabah da düzelecek herşey iyi olacak elime para geçince hemen vereceğim , ben bizim için çalışıyorum bu araba senin , neden böyle yapıyorsun ,üzülüyorum harı gezelim bak Şehir dışına çıkacağım , kahvaltı ben hazırlayacağım, ne istersin , hadi moralin düzelsin , bak işim çok zor , ben bizim için çalışıyorum , hadi düzel iyi ol , hafta içi yatacak param , sana vereceğim ( buna inansam !!!) bundna sonra ben de sana vereceğim birikim yap diye her ay vs vs , sen de özel sektörde çalışsan benden istemeyeceksin de kimden isteyeceksin ?? Bla bla ... her kriz anında duyduklarım ,
Kendimi Külkedisi gibi hissediyorum dedim ,
ne desem boş biliyorum
Bu benim sorunum ben kendimi korumalıyım , karıya kıza mı içkiye kumara mı veriyorum diyo
Bi de acıtasyona girme şimdi dedim,
İçim içimi yiyor hak vermeye çalışıyorum ama olmuır içime sinmiyor
Ben kendime ettim
diyenler. 
