Merhaba arkadaşım henüz 21 yaşında ve aniden içine kapandı hiçbir şey konuşmamaya başladı, uykusuzluk ve şüphelerle başladı önce, başlangıca göre çok şiddetli gibi geliyor ama veya biz mi hiç fark etmedik bilmiyorum. Onu ilk kez böyle görüyorum geçen gün evlerine gittim görmeye önce hoşgeldin dedi ondan sonra seni seviyorum dedim o da bana hayır sevmiyorsun yalan söylüyorsun felan dedi, sonra alaycı bir ifadeyle defalarca tabi beni kadar seviyorsun ki benim için ölürsün bile değil mi felan dedi, bunu gitmeme yakın da söyledi, hırkasını verdi soğuk diye sonra vazgeçtim ver dedi, çantası masada düşecekti asayim mi dedim hayır asma orda kalsın yerine bırak vs vs, çok sertti bana karşı ve diğer arkadaşına karşı da böyleydi, neden bize geldin ben sana gel demedim ki diyordu mesela. Önceden de kuşkuları vardı ama şu an bambaşka birisi oldu sanki ilk atağı mi acaba diye psikiyatriste gidiyor ama henüz hastalığının farkında değil. Sürekli böyle mi olacak veya düzelecek mi ona her baktığımda üzüntümü belli etmemek için çok mücadele ediyorum.. dışarı çıkıyordu küçük yeğeni mesela 10 yaşında, gitmesin ya ona bsy olursa vs gibi şeyler söylüyor. Ona nasıl davranmam gerek onun için ne yapmam gerek bilmiyorum açıkçası... Bu arada doktor bir kaç dakika konuştuktan sonra hemen teşhis koymuş bipolar diye, hani tavsiye üzerine gitmişlerdi iyi bir Dr diye biliyorum, ama teşhis bu kadar kısa sürede konuluyor mu bilemedim