Zamanla umursamamayı, dıştan he deyip içten bildiğinizi yapmayı başaracaksınız merak etmeyin. Içsel kavgaya dönüşmemesi adına sıcağı sıcağına içinizi rahatlatacak şekilde davranın olaylar olduğunda. Ev temizlenecek dendiğinde gündelik gelen birisini bulalım sana deyin ki yapmayacağınızı bilsinler gibi gibi durumlarda politik davranmayı öğrendikçe yağlarınız erimeye başlayacak sdfsfssöylediklerinizin her kelimesi çok doğru. Ben şu an dediğiniz gibi davranıyorum. Ama konuda da belirttiğim gibi içimde hala kavgam devam ediyor. Çok yıprandı sinirlerim.
Bu vakte kadar eşimle ailem gerçekten olumsuz hiçbir şey yaşamadılar hamd olsun. Empati yapıyorum yapmaz olur muyum. Diyorum ya zaten aynı durumda o olsa ben geçer konuşurum böyle ortada takılmam diye..Şöyle bir durum var. Hanımlar kendi ailelerini bir köşeye koyamıyorlar. Ama eşten bu isteniyor.
Kendi aileniz geçimli insanlar olarak söylüyorsunuz. Çünkü eşiniz size onları hiç şikayet etmedi sorun çıkarmadı. Kendi ailenize yapılanları hazmedemiyorsunuz. Ama eşinize sürekli kendi ailesini şikayet ediyorsunuz.
Empati yapmak çok önemli. Tam tersini düşünün. Eşiniz sizin ailenizle sürekli sorun yaşıyor. Sizin tepkiniz ne olurdu.
Kendi aileniz kötülenirken olgun kalmak bütük bir erdemdir. Herkesin hazmedebileceği birşey değil.
Siz eşinizin ailesini hazmedemiyorsunuz. Eşinizin ailesi sizin ailesini hazmedemiyor. Böyle olmaz.
Bu tablo o kadar çok varki. Hanımlar ailelerine çok düşkün. Bundan dolayı iletişimi çok kuvvetli. Ve yaklaşımı yumuşak. Ama eş ailesine tavırlar mesafeli iletişim zayıf yaklaşımlar sert ve kırıcı. Böyle bir durumda sizin ailenizin verdiği tepkiyle eşinizin ailesi bir olmaz. Bizimkiler böyle onlar böyle denmez.
Eşlerimize bu konuda çok yükleniyoruz. Mesela kendi ailenizle ilgili bir sıkıntı olduğunda hemen meseleye sahip çıkıp ortamı yumuşatıyprsunuz sıkı bir iletişimle hemen sorunlar çözülüyor bulutlar dağılıyor. Hayat günlük gülistanlık devam ediyor. Ama eş ailesiyle bir sorun olduğunda zaten baştan demolize bir şekilde bak zaten böyleler. Vs. Basit bi konu bile olsa büyüdükçe büyüyor.
Kendi ailenize sevginiz çok yüksek ama eş ailesi belki sıkıntılıdır ama bu algıyla zaten ağızlarıyla kuş tutsalrda yaranamazlar. Çünkü onları hiç kabullenmediniz ve sevmiyorsunuz.
Eşinizle dengeyi bulmayı çalışın. Hep karşı taraf olmaz kendinize de bakın. Sorunlar bi tık daha azalırr inşallah
İnşallah diyorum :/Zamanla umursamamayı, dıştan he deyip içten bildiğinizi yapmayı başaracaksınız merak etmeyin. Içsel kavgaya dönüşmemesi adına sıcağı sıcağına içinizi rahatlatacak şekilde davranın olaylar olduğunda. Ev temizlenecek dendiğinde gündelik gelen birisini bulalım sana deyin ki yapmayacağınızı bilsinler gibi gibi durumlarda politik davranmayı öğrendikçe yağlarınız erimeye başlayacak sdfsfs
Bence eşiniz sizin haklı olduğunuzu biliyor ama ailesini kaybetmekten korkuyor onların sizin kadar alttan alamayacağının farkında huzursuzluk size hiçbirsey kazandırmaz boşanacakmısınız gerçekten? bu soruya evet diyebiliyorsanız eşinizi darlayın ve ailesiyle görüşmeyin ikinizde ama yok ben kocamı seviyorum diyorsanız bir sonraki hatalarına kadar görmezden gelmenizi tavsiye ederim olursa bir daha o zaman enine boyuna düşününBuraya konunun detayını yazmayacağım. Sizlerden sadece akıl ve öneri istiyorum.
Eşimi çok seviyorum. 10 yılın üstüne evlendik ilişkimiz, iletişimimiz gayet iyi. 1 yılı aşkındır evliyiz.
Yaklaşık 5 aydır eşimin ailesi ile bazen ufak bazen ise ciddi sorunlar yaşadım. Ve artık tavrımı değiştirmem gerektiğinin farkına vardım. Artık daha mesafeliyim. Eşim bazen konuların çok dışında kaldı bazen de tamamen içinde oldu. Ben ne olup ne bittiyse olduğu gibi anlattım. O da sağ olsun bana hak verip yanımda oldu. Ama hiçbir şekilde ailesine bana karşı yanlış yaptıklarını, benim üzüldüğümü ve benim hakkıma girdiklerini söylemedi. Yani bana yanındayım sen haklısın derken ne annesi bildi ne babası...
Ben ona seninle beraber ailene giderim sen yokken gitmem dedim, o da öyle yapalım dedi bunda sorun yok ama bu sefer annemleri çağıralım demeye başladı. Daha önce böyle bir şey yoktu. Ben o kadar üzüldüm o kadar ağladım, o kadar yıprandım ki. Bunları bile bile beni zora sokmasına dayanamıyorum. Hiçbir şey olmamış gibi davranamıyorum. Tabii ki gelecekler tabii ki çağıracağım ama bana fırsat vermeden birkaç kere çağıralım dedi. Ben kolay unutamıyorum yapılanları söylenenleri. O çabuk unutuyor. Aynı durumda o olsa ben aileme haksız oldukları konuları bir bir söyler eşime destek olurdum bunu o da biliyor. Ama o kimseyi karşısına almak istemiyor.
Benim ailem ile eşimin arası çok iyi maşallah. Hem annem hem babam o kadar değer verip saygı gösteriyorlar ki. Ben öyle bi şey görmedim onun ailesinden. Sadece sözde onlar. Üzülerek söylüyorum hiç hissetmedim samimiyetlerini malesef.
Bana bir akıl verin; ben nasıl yapılanlar olmamış gibi davranayım? Örneğin babasını görüyorum oturuyoruz, bana şunu demişti, anneme babama şunu yapmıştı diye kendi kendime kuruluyorum. Bu sefer içime öfke doluyor. Eşimden çıkarıyorum sinirimi. Suratsız geçimsiz kavgacı bir insan oldum çıktım. Eşimin değişeceğini sanmıyorum. O böyle arada takılacak belli ki. Ama ben buna ne kadar dayanırım bilmiyorum. Burda okuyorum kayınvalideler gelinlere neler yapmış ama o gelinler yine de sapasağlam devam etmişler bazı şeylere. Ben edemiyorum çünkü daha gücüm kalmadı. İçime attıkça patlayacak gibi oluyorum.
Beni üzdüklerini vs unuturum geçer. Ama aileme bir ayıp yapıldı. Onu unutamam. Asla olmamış gibi davranamam. Normal bir sohbette bile hemen laf sokarak cevaplayasım ya da imalı konuşasım geliyor. Kendime kızıyorum. Kötü bir insan oldum ben. Kötü şeyler düşünüyorum diye...
Bundan sonrasına nasıl devam etmeliyim?
Ona çok bunaldığımı, bir gün ailesi ile benim aramda tercih yapmasını istersem ailesini seçmesini söyledim. Kızıp susturdu beni.
Eşime yaklaşımım nasıl olmalı?
Çok ilginç buldum doğrusu. Halı yıkatma davasından bahsedince babasina ekonomik olarak bağımlı sandim eşinizi. Ne alaka demediniz mi? Yani ne alaka evdeki halıyı soracağız kayinpedere.Eşim polis memuru. Babasıyla ekonomik bir ilişkimiz yok
Valla soğuyacak adam her türlü soğur. Ben koca delisi olan kişileri cidden anlamıyorum.Aslinda olay su bu durumda gördüğüm.
Eşi ailesine karşı iyi.
Konu sahibi de eşi de onun ailesinden soğuyacak diye korkuyor.
Hani eşi kendi ailesine kötü davransa eline koz geçer.
Ama bu durumda idare etmek zorunda.
Çünkü adam kadının ailesine iyi davraniyor.
Ama istisna hariç her erkek benim ailem sikintili ama onun ailesi iyi devam edeyim ben düzgün davranışima kolay kolay demez.
Bizim komşu yeni oğlunu evlendirdi.
Kadıni gelini hergun arayıp nasılsın anne diye soruyormus.
Oğluna demiski sende ara kayinvalideni demiş bak gelinim beni hep ariyor demis.
Kadın oğlu soğuk davranırsa gelin de benden soğur diye korkuyor.
Oğlan da ben uğraşamam öyle demis.
Şimdi bu gelin sence hep aramaya devam eder mi?
Kendi ailesi farz et ki kötü olsun.
Sönecek o davranis bir süre sonra.
Örnek vericem Eşimle ailem çok iyi geçinirler ama ailem mükemmel olduğu için değil. Kimsenin ailesi mükemmel değildir. Ben sorunları öngörür yatıştırırım. Benden yüksek sevgi gördükleri için ailemin eşimden çok bi beklentileri yoktur. O yüzden de çok iyi geçinirler. 1 ay boyunca aramasın mesela annem hiç takılmaz çünkü bnmle hergün konuşuyor.sevgi ihtiyacı karşılanıyor. Yani annem için bn ondan hiç kopmadım. Ama eşim ailesiyle bnm gibi hergün konuşmadığı için onun annesi 3-4 gün aramasam laf yapar. Onun annesi problemli olduğu için değil onun kendi çocuğuyla iletişimi bnmki kadar kuvvetli değil. benim annemle iletişimim çok kuvvetli. Bnm ailem sakin anlayışlı onun ailesi hırçın huzursuz. İletişim öyle önemli bir mevzu ki insanı kötü veya iyi gösterir.Bu vakte kadar eşimle ailem gerçekten olumsuz hiçbir şey yaşamadılar hamd olsun. Empati yapıyorum yapmaz olur muyum. Diyorum ya zaten aynı durumda o olsa ben geçer konuşurum böyle ortada takılmam diye..
ya ben de bunu anlamiyorum, mesela kocaman 60 70 yasinda bir adam boyle bir cumle kurdu, ne cevap verirsiniz acaba? diyelim ki cevap verdiniz saygisizlik yapti diye uste cikmalari cok olasi. ben boyle terbiyesizliklerle nasil basa gelinecegini bilemiyorum mesela
Benim esimde ayni ama bana soyler gereken yerde kendini savunAma hiçbir şekilde ailesine bana karşı yanlış yaptıklarını, benim üzüldüğümü ve benim hakkıma girdiklerini söylemedi. Yani bana yanındayım sen haklısın derken ne annesi bildi ne babası...
Kultur desek yada yetistirme tarziBenim ailem ile eşimin arası çok iyi maşallah. Hem annem hem babam o kadar değer verip saygı gösteriyorlar ki. Ben öyle bi şey görmedim onun ailesinden. Sadece sözde onlar
E dolmayin ara ara bosaltin kendinizi esinize sıkmadan anlatin ben unutamıyorum sen unutur muydun deyinbabasını görüyorum oturuyoruz, bana şunu demişti, anneme babama şunu yapmıştı diye kendi kendime kuruluyorum. Bu sefer içime öfke doluyor. Eşimden çıkarıyorum sinirimi. Suratsız geçimsiz kavgacı bir insan oldum çıktım. Eşimin değişeceğini sanmıyorum. O böyle arada takılacak belli ki. Ama ben buna ne kadar dayanırım bilmiyorum. Burda okuyorum kayınvalideler gelinlere neler yapmış ama o gelinler yine de sapasağlam devam etmişler bazı şeylere
Tercih mi en buyuk hata olur o zaman da onlari sectin deyip adamin beynini yersinizOna çok bunaldığımı, bir gün ailesi ile benim aramda tercih yapmasını istersem ailesini seçmesini söyledim. Kızıp susturdu beni.
Hic duymam ve bir daha temizlememMesela. Onlar şehir dışındayken dip köşe kayınvalidemin evini temizledikten sonra (buna ne gerek var bilmiyorum ama temizlik yapmamı istemişti) sofrada otururken sen de öyle üstten bi temizlemişsin sağ ol dedi. Kayınpederim de evi bile diğer oğlum temizledi gibi bir şey söylemişti. Yediğim boğazıma dizildi o an. Kayınvalidem burda yokken kayınpederimin kirlilerini yıkayıp ütüleyip her gün ona yemek yetiştirirken kimseden bir teşekkür görmedim üstüne bir de yapmasaydı etmeseydi temiş kayınpederim kayınvalideme. Bunlar aslında öyle tırt sebepler ki... Asıl sorun; bana karşı ikili oynanması. Kayınpederimin eşime şirin görünüp arkasından elaleme onu küçük düşürücü konuşması.. Kayınvalidemin yalan yere yeminleri.. Oğlunu görünce masum moduna girmeleri... Yalana tahammülüm yok. Kaybettim onlara olan inancımı artık.
Peki bunlar yanınızda söylenirken neden sustunuz? Üstten temizlemedim gayet güzel temizledim ama görüyorum ki gerek yokmuş, bir daha da asla yapmam deseydiniz.Mesela. Onlar şehir dışındayken dip köşe kayınvalidemin evini temizledikten sonra (buna ne gerek var bilmiyorum ama temizlik yapmamı istemişti) sofrada otururken sen de öyle üstten bi temizlemişsin sağ ol dedi. Kayınpederim de evi bile diğer oğlum temizledi gibi bir şey söylemişti. Yediğim boğazıma dizildi o an. Kayınvalidem burda yokken kayınpederimin kirlilerini yıkayıp ütüleyip her gün ona yemek yetiştirirken kimseden bir teşekkür görmedim üstüne bir de yapmasaydı etmeseydi temiş kayınpederim kayınvalideme. Bunlar aslında öyle tırt sebepler ki... Asıl sorun; bana karşı ikili oynanması. Kayınpederimin eşime şirin görünüp arkasından elaleme onu küçük düşürücü konuşması.. Kayınvalidemin yalan yere yeminleri.. Oğlunu görünce masum moduna girmeleri... Yalana tahammülüm yok. Kaybettim onlara olan inancımı artık.
klasik erkek ailesi bende 4 yıllık evliyim bende aynı sorunları yaşadım benim bir de 4 tane görümce 4 tane de enişte vardı:) ne badireler atlattım ben artık eşimin ailesiyle yüz göz oldum hepsine herşeyi söylüyorum içimde asla bir şey tutmam bu benim karakterim neyse odur ya siyah ya beyaz .eşim bişey diyecek olursa da zaten yapılanları konuşmaları görüyor direkt söylüyorum yani haklıyım.o da bişey diyecek yüzü olmuyor. en güzeli mrb mrb daha ötesi de olmadı olmuyor olamazda yani eşimin ailesinin benimle hiç bir bağlantıları yok gözümde sokaktaki yabacılardan farklı yok.bende uzak duruyorum eşim de görüşmek istiyorsa görüşüyor karışmıyorum.bende evliliğimin ilk yıllarında takıyordum ama şimdi umrumda bile değiller.yani diyeceğim o ki eger eşini seviyorsan bazı şeylere katlanacaksın hiç bir erkek kadınını koruyupta ailesini saf dışı bırakmaz. zamanla herşey yoluna giriyor .ama en güzeli uzak durmak.akışına bırakmak.Buraya konunun detayını yazmayacağım. Sizlerden sadece akıl ve öneri istiyorum.
Eşimi çok seviyorum. 10 yılın üstüne evlendik ilişkimiz, iletişimimiz gayet iyi. 1 yılı aşkındır evliyiz.
Yaklaşık 5 aydır eşimin ailesi ile bazen ufak bazen ise ciddi sorunlar yaşadım. Ve artık tavrımı değiştirmem gerektiğinin farkına vardım. Artık daha mesafeliyim. Eşim bazen konuların çok dışında kaldı bazen de tamamen içinde oldu. Ben ne olup ne bittiyse olduğu gibi anlattım. O da sağ olsun bana hak verip yanımda oldu. Ama hiçbir şekilde ailesine bana karşı yanlış yaptıklarını, benim üzüldüğümü ve benim hakkıma girdiklerini söylemedi. Yani bana yanındayım sen haklısın derken ne annesi bildi ne babası...
Ben ona seninle beraber ailene giderim sen yokken gitmem dedim, o da öyle yapalım dedi bunda sorun yok ama bu sefer annemleri çağıralım demeye başladı. Daha önce böyle bir şey yoktu. Ben o kadar üzüldüm o kadar ağladım, o kadar yıprandım ki. Bunları bile bile beni zora sokmasına dayanamıyorum. Hiçbir şey olmamış gibi davranamıyorum. Tabii ki gelecekler tabii ki çağıracağım ama bana fırsat vermeden birkaç kere çağıralım dedi. Ben kolay unutamıyorum yapılanları söylenenleri. O çabuk unutuyor. Aynı durumda o olsa ben aileme haksız oldukları konuları bir bir söyler eşime destek olurdum bunu o da biliyor. Ama o kimseyi karşısına almak istemiyor.
Benim ailem ile eşimin arası çok iyi maşallah. Hem annem hem babam o kadar değer verip saygı gösteriyorlar ki. Ben öyle bi şey görmedim onun ailesinden. Sadece sözde onlar. Üzülerek söylüyorum hiç hissetmedim samimiyetlerini malesef.
Bana bir akıl verin; ben nasıl yapılanlar olmamış gibi davranayım? Örneğin babasını görüyorum oturuyoruz, bana şunu demişti, anneme babama şunu yapmıştı diye kendi kendime kuruluyorum. Bu sefer içime öfke doluyor. Eşimden çıkarıyorum sinirimi. Suratsız geçimsiz kavgacı bir insan oldum çıktım. Eşimin değişeceğini sanmıyorum. O böyle arada takılacak belli ki. Ama ben buna ne kadar dayanırım bilmiyorum. Burda okuyorum kayınvalideler gelinlere neler yapmış ama o gelinler yine de sapasağlam devam etmişler bazı şeylere. Ben edemiyorum çünkü daha gücüm kalmadı. İçime attıkça patlayacak gibi oluyorum.
Beni üzdüklerini vs unuturum geçer. Ama aileme bir ayıp yapıldı. Onu unutamam. Asla olmamış gibi davranamam. Normal bir sohbette bile hemen laf sokarak cevaplayasım ya da imalı konuşasım geliyor. Kendime kızıyorum. Kötü bir insan oldum ben. Kötü şeyler düşünüyorum diye...
Bundan sonrasına nasıl devam etmeliyim?
Ona çok bunaldığımı, bir gün ailesi ile benim aramda tercih yapmasını istersem ailesini seçmesini söyledim. Kızıp susturdu beni.
Eşime yaklaşımım nasıl olmalı?