Okurken kizim gozumun onunde canlandi. 10 yasinda ama odasini hic toplamiyor hep daginik, icimden bu kizi alana yazik diyorum icimden tabikide
Bak ne guzel alismis yapmisiniz benim kizda birgun duzene girer mi acep
sanki yıllardır kocama kahvaltı hazırlıyor ve yemek yapıyor gibi bir bıkkınlık var üzerimde. ufak işler gözümde büyüyor, gerçi bir iş yaptım mı 2-3 saat sürüyor. süpürme, mutfak tezgahını toplama, ocak silme, etraftaki dağınıklıkları toplama, toz alma..
bunun sebebi daha evlilikten önce yatağımdan çıkmamam, herşeyin hazır önüme gelmesi, hiç bir işe daha bu yaşa kadar bulaşmamış olmam.
eşimde biliyor bunu evlenmeden önce sana yardım edeceğim diyordu. sadece masadaki tabağı tezgaha koyuyor. bi de ilk bir iki gün yemek yaptı o kadar. sabahları her gün erkenden kalkıp kahvaltı hazırlamamı bekliyor. güzel yemek yapıyormuşum yeni öğrendim yaptıklarımın da güzel olduğunu görünce yemek bekliyor. kaç kez uyardım çıkardığı kıyafetleri yere atıyor ters bir şekilde. meyve istiyor dolapta var al yıka ye diyorum.
o da sabahtan akşama kadar çalışıyor ayakta olan bir iş hiç oturmuyor. ama o işte çalışırken kendi evi vardı ve kendine yemek yapıyordu mesela çamaşırlarını yıkıyodu. bu temel işlerini yapıyordu ama evi pisti pek temizlik yapmıyordu kıyafetleri yerdeydi, ayda yılda bir yaparmış.
Bilmiyorum ya valla her sekilde soyluyorum guzelce soyluyorum onunla yapiyorum guzelce duzene koyuyorum ama yok cikardigi pijamalari atiyo kiyafetler oylesine ucusuyo neyse buda ayri bi konu acma seyisi vallaYapı meselesi bence bir yere kadar düzelir ama aşırı titiz olmasını da beklemeyin
Ben mesela çok çok özenerek yapsam da bazı kadınlar gibi yapamıyorum o da ayrı bir yetenek herhalde. :)
Ben de yemeği güzel yaparım Allah bir yerden alıp bir yerden vermiş
ahh ben baba evinde gerçekten prenses gibiydim. işten gelir yemek yer bir tabağı bile toplamadan kalkar meyvem dahi önüme gelirdi. Annem hiç kıyamazdı. Evlendikten sonra kolay olmayacağını biliyordum tabi ki ama yine de çok zorlandım. kimseye hizmet etmeye alışkın değildim. evlendiğim yıl çalışmayıp ara vermiştim. ilk günlerimizdi daha eşim işten geldi elini yüzünü yıkadı öptü sofraya oturdu ben önüne çorba kasesini koyarken gözlerim doldu. O kadar zoruma gitti ki anlatamam yatak odasına gidip farkettirmeden ağlayıp gelmiştim hiç unutamıyorum. bir gün de yine akşam eve geldi üzerini değiştikten sonra oturma odasına geçti oturdu bende akşama kadar evde zaten tekim senin gelmeni bekliyorum neden gelip mutfakta oturmuyorsun da gidip orada oturuyorsun dediğimde ama sevgilim akşama kadar yoruluyorum demişti dediğine pişman etmiştim. sen benim evde yattığımımı ima etmeye çalışıyorsun evde akşama kadar seni beklemek ne demek bilmiyorsun vs. ilk zamanlarda herşey problem haline geliyor çıakrdığı çorap için bile bağırdığım oldu şimdi isterse 5 tane çorap biriksin umrumda olmuyor alıyor atıyorum kirli sepetine.
kısacası alışma evreleriniz bunlar normal şeyler direk iş buyurma ama sofrada birşey eksikse kalkıp sen alma daha yeni oturdum getirir misin de mesela çay saati yapıyorsanız sen bardakları getirince demliği getirir misin biraz ağır geliyor de. böyle böyle alıştıracaksın emin ol. ama tatlı dille sorun yaparak değil.
sanki yıllardır kocama kahvaltı hazırlıyor ve yemek yapıyor gibi bir bıkkınlık var üzerimde. ufak işler gözümde büyüyor, gerçi bir iş yaptım mı 2-3 saat sürüyor. süpürme, mutfak tezgahını toplama, ocak silme, etraftaki dağınıklıkları toplama, toz alma..
bunun sebebi daha evlilikten önce yatağımdan çıkmamam, herşeyin hazır önüme gelmesi, hiç bir işe daha bu yaşa kadar bulaşmamış olmam.
eşimde biliyor bunu evlenmeden önce sana yardım edeceğim diyordu. sadece masadaki tabağı tezgaha koyuyor. bi de ilk bir iki gün yemek yaptı o kadar. sabahları her gün erkenden kalkıp kahvaltı hazırlamamı bekliyor. güzel yemek yapıyormuşum yeni öğrendim yaptıklarımın da güzel olduğunu görünce yemek bekliyor. kaç kez uyardım çıkardığı kıyafetleri yere atıyor ters bir şekilde. meyve istiyor dolapta var al yıka ye diyorum.
o da sabahtan akşama kadar çalışıyor ayakta olan bir iş hiç oturmuyor. ama o işte çalışırken kendi evi vardı ve kendine yemek yapıyordu mesela çamaşırlarını yıkıyodu. bu temel işlerini yapıyordu ama evi pisti pek temizlik yapmıyordu kıyafetleri yerdeydi, ayda yılda bir yaparmış.
Chek aha kizimin gelecegi
Yanlis anlamayin kizim 10yasinda cok daginik herseyi ayagina bekliyo bu kizi alana aciyorum simdiden demistim ondan alinti yaptim
Neyse ki icime su serptiniz duzeninizi kurmus artik herseyi yapar hale gelmisiniz, benim kizimdada hala umut var ozaman
Meyve soy getir demem, yemek yapar zaten calışssa da çalışmasa da bu çalışma olayı çok büyütülüyor gözde ben işten gelip her işimi hallediyorum. Taş mı taşıyoruz sırtımızda
Amin amin insallah canim tesekkur ederim guzel duan icinEşini sevince ve sorumluluklarının farkına varınca yapılıyormuş insanın daha az zoruna gidiyormuşallahım kızınıza da güzel kapılar açsın inşaallah gerisi halloluyor.
Yemek bulasık değil zaten diğer mesajlarda da yazdım, kalk Bi meyve soy hadi Bi kahve yap Bi çay koy kıyafetimi yere attım, Bi toplayıver. Adam NASAda bile çalışsa bu kadarını yapmam. Kaldı ki ben çalışan Bi kadınım şantiyelerde de çalıştım ofiste de kimin ne kadar yorulduğunu çok iyi biliyorum kimse işe gitti diye kötürüm kalmıyo çayını doldurabilir meyvesini yiyebilirsiz taşımıyorsunuz belki ama konu sahibinin eşi akşama kadar ayaktaymış
cidden evde kalan ile dışarıda çalışanın gün boyu eşit olarak yorulduğunu mu düşünüyorsunuz
bunun kadını erkeği yok evde kalan ve dışarıda olan
örneğin ben bu sıralar evden çalışıyorum en azından 2,5 saatim yolda gitmiyor o bile bir yorgunluk
daha önce bir konuya yazdığım yorum burada da bulunsun zira arkadaşın biri çalışan kadınlar da ev işi yapıyor ama adamlar işten gelince neden ev işi beklemeyelim demişti ona açıklamamdı bu
"çalışan kadınlar da ev işi yapıyor çamaşır yıkıyor ya da bulaşık tıpkı benim 15-16 yıldır yaptığım gibi bebeğim küçükken dahi haftada 6 gün günde 11 saat çalıştım
lakin işte sorumluluğu paylaşmak vs deyince orada duruyorum ben
yani evde olan bir kişinin evde yapacağı işler belirlidir yemek, temizlik, çamaşır, bulaşık
iş yerinde de herkes kendi işi gereği çalışır ama en azından günde 10 saat evde yoktur
küçük çocuğu olmayan yahut sağlık sıkıntısı olmayan birinin çalışan çoğu kadının da yaptığı gibi 10 dakikada makinaya atılacak çamaşırı atmayıp 10 saattir dışarıda olan kişi gelince atsın diye beklemesi bana uymuyor
bunu eşim beklediğinde de aynı cevabı alır, akşama kadar evdeydin atsaydın derim
yani her gün evde olan birinin aslında evdeki en basit iş olan çamaşırı makineye tıkmak için gün boyu çalışan kişiyi beklemesi bence makul değil
iki kişi de evde değilse tabii ki işler eşit paylaşılmalı orada bir sıkıntı yok da evde olanın akşama kadar 10 dakikasını ayırıp atmadığı çamaşırı en az 10 saattir evde olmayandan beklemesi bence makul değil
(ilk yorumuma da yazdım buna da ekleyeyim küçük bebeği yahut ikiz, üçüz çocuğu olanları yahut sağlık sıkıntısı olanları hariç tuttum diye)
burada da diyor konu sahibi eskiden gelip yemek yapıyordu ya da çamaşırını yıkıyordu şimdi neden yapmıyor diye
Dimi ya insan eşine is yapmaktan cekinmemeli başına kakmamali evde bos bos oturunca ne oluyo ki hic bisey. Ben su an bebek gibi bakiyorum esime diyorm bunların tadini cikar yarin obur gun bebe olursa zamanim olmaz boyle o zaman da ben acısını cikaririmBende aynilarini yazacaktim
Ben calisiyoken esimde calisiyodu ama mesela 1gun izin aldi diyelim yan gelip yatmiyodu pencerzlere varana kadar silerdi evi ben gelesiye tertemiz ederdi. Ama suan ben calismiyorum bebekliyim ama elimden geldigi kadarini yapiyorum. Butun gun bossun evdesin yap tertemiz temizligini yap 2tencere yemek otur aksam esinle. Hele bir bebek olsun bunlari bile yapacak vaktin olmuyo valla
her gün akşam yemeği istenir yanibu bir ayda her gün akşam birşey istediği bende getirdiğim için en son sıkıldım ve dedim dolapta var al diye
Bilmiyorum ya valla her sekilde soyluyorum guzelce soyluyorum onunla yapiyorum guzelce duzene koyuyorum ama yok cikardigi pijamalari atiyo kiyafetler oylesine ucusuyo neyse buda ayri bi konu acma seyisi vallaama elim varmiyo konu acmaya sonra cocugu karalamisim kotu anneymisim gibi hissedecem
Yemek bulasık değil zaten diğer mesajlarda da yazdım, kalk Bi meyve soy hadi Bi kahve yap Bi çay koy kıyafetimi yere attım, Bi toplayıver. Adam NASAda bile çalışsa bu kadarını yapmam. Kaldı ki ben çalışan Bi kadınım şantiyelerde de çalıştım ofiste de kimin ne kadar yorulduğunu çok iyi biliyorum kimse işe gitti diye kötürüm kalmıyo çayını doldurabilir meyvesini yiyebilir
o zaman art niyetli derken iki kez dusunun Her acidan bakmak lazmOnlar Allahlık zaten, eşini çalıştırıp parasını yiyip döven de var. Biz normali konusuyoruz
Ben de bunu söylemeye çalışıyorum ama bazıları anlamıyor.. beden çalışması ne kadar zor bir durum.. Eşim tehlikeli iş statüsünde çalışıyor.. Camlarla uğraşıyor yeri geliyor eli kesik geliyor.. Ben bu adamdan evde olan bir kadın olarak ne kadar iş bekleyebilirim ki ? Haa çocuk olduktan sonra benim de yorulduğumu görüp evde elinden gelen herşeyi yapıyor ama çocuk yokken onu düşünmem niye beni erkek düşüncesi statüsüne sokuyor anlamış değilim..
Canım ben erkeklere hiç güvenmem genelde art niyet ararım ve haklı da çıkarım. Eşime de güvenmem belki sürekli yapsam şımarır,alışır.erkekler kadınlar gibi değil boşanma durumunda görüyoruz anne her zaman anne ama baba oyle değil. Senin evliliğine karsı özel Bi gözlem değil ben genelde böyle düşünüyorumo zaman art niyetli derken iki kez dusunun Her acidan bakmak lazm
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?