Evet kandırmaz sanıyorsun.
Hepimiz sonsuz inançla evlenip şoka girmiyor muyuz?
Ben kafamı hangi duvara vursam bilemiyorum.
Arada sakinleşiyorum ama..
Kendi yaşadığım şehirden biri ile evlenmediğim için inanılmaz pişmanım.
İstediğin kadar sev bencillik sevgiyi öldürüyor işte.
Arkadaşlar ben öğretmenim 4 yıl önce memleketimden çok uzak bir şehre atandım ilk yıl çok zor geçti yalnızlık çok zor daha sonra eşimle tanıştım, o da öğretmen çalıştığımız yer esimin memleketi.. eşim bana açıldığında bizim birlikte olamacağımızı söyledim çünkü memleketime yakın bir yere tayin isteyecektim ailemi ve arkadaşlarımı çok özlüyordum. Eşim birlikte tayin isteriz bende izmirde yaşamayı hep istemiştim dedi ve bu şekilde ilişkimiz başladı.. Evlendik her şey yolunda fakat bu yalnızlık duygusu beni mahvediyor eşimin ailesiyle aynı ilçede oturmamıza rağmen çok soğuk ve kopuk bir aile kardeşler falan hiç görüşmüyorlar. Ben çat kapı gidebileceğim birine sahip değilim öyle çok yalnızım ki derdimi paylaşabileceğim kimse yok burda okulda birlikte çalıştığım bayanları kıskanıyorum her akşam aileleriyle kardeşleriyleler biz ise eşimle hep yalnızız..
2 yıldır Ege'ye tayin istiyoruz İzmir Manisa gibi illere fakat geçen yıl alan değişikliği yapıldığı için puanlar çok yükseldi yani artık oralara puanımın yetmesi imkansız gibi bir şey..
Evlenirken her şeye razı olan eşim şimdi Ege'de il beğenmiyor özellikle ailemin yaşadığı ili istemiyor küçük illeri beğenmiyor gelişmiş şehirlere de bizim puanımız yetmiyor.. YAlnızlık iyice beni kötü hale getirdi inanın çok bunalıyorum.. yazın ailemin yanındaydık 2 ay inanın hiç kendi evimi özlemedim.. Her gün ağlıyorum burası bana cehennem gibi geliyor, Eşim inadına devam ederse yoluma yalnız devam etmeyi düşünüyorum siz olsanız ne yapardınız?
Tam benim yaşadığım benim hissettiklerim.
İnsanın kandırılmış gibi hissetmesi iğrenç..
Birden sevdiğin adama bunu hatırlayarak düşman kesiliyorsun.
Evlenmeden önce atıp tutuyorlar sen ol yeter sen nerde istersen orda yaşarız diye
evlendikten sonra türlü türlü hikayeler çıkarıyorlar yaşanılmaz orda diye..
Benim hayallerim ne olacak?
Sevdiğim şehirden ev alamayacaksam kazandığım paranın ne anlamı var?
Kadının yeri kocasının yanı, erkek evin reisidir carttır, curttur.
Bu saçmalıklarla mı yaşlanacağız diye düşünüyorsun değil mi?
Ne güzel şey özgürlük, kararlarını bağımsızca alabilmek..
Hayaller uzak... bencilce istekler, atılan palavralar uğruna..
Para var huzur yok..
Arkadaşlar ben öğretmenim 4 yıl önce memleketimden çok uzak bir şehre atandım ilk yıl çok zor geçti yalnızlık çok zor daha sonra eşimle tanıştım, o da öğretmen çalıştığımız yer esimin memleketi.. eşim bana açıldığında bizim birlikte olamacağımızı söyledim çünkü memleketime yakın bir yere tayin isteyecektim ailemi ve arkadaşlarımı çok özlüyordum. Eşim birlikte tayin isteriz bende izmirde yaşamayı hep istemiştim dedi ve bu şekilde ilişkimiz başladı.. Evlendik her şey yolunda fakat bu yalnızlık duygusu beni mahvediyor eşimin ailesiyle aynı ilçede oturmamıza rağmen çok soğuk ve kopuk bir aile kardeşler falan hiç görüşmüyorlar. Ben çat kapı gidebileceğim birine sahip değilim öyle çok yalnızım ki derdimi paylaşabileceğim kimse yok burda okulda birlikte çalıştığım bayanları kıskanıyorum her akşam aileleriyle kardeşleriyleler biz ise eşimle hep yalnızız..
2 yıldır Ege'ye tayin istiyoruz İzmir Manisa gibi illere fakat geçen yıl alan değişikliği yapıldığı için puanlar çok yükseldi yani artık oralara puanımın yetmesi imkansız gibi bir şey..
Evlenirken her şeye razı olan eşim şimdi Ege'de il beğenmiyor özellikle ailemin yaşadığı ili istemiyor küçük illeri beğenmiyor gelişmiş şehirlere de bizim puanımız yetmiyor.. YAlnızlık iyice beni kötü hale getirdi inanın çok bunalıyorum.. yazın ailemin yanındaydık 2 ay inanın hiç kendi evimi özlemedim.. Her gün ağlıyorum burası bana cehennem gibi geliyor, Eşim inadına devam ederse yoluma yalnız devam etmeyi düşünüyorum siz olsanız ne yapardınız?
oofff canım yaa çok zor bir durum ama yoluna yalnız devam etmeyi seçersen ve bu sefer eşini özlersen noolcakk(( Allah yardımcın olsun
İkisi bir arada olmuyor maalesef.. Eşime çok bahsettim ilerde çocuğumuz olunca desteğe ihtiyacımız olacak ikimizde çalışıyoruz en azından annemler çocukla ilgilenirler gözümüz arkada kalmaz.. Bakıcı tutarız diyor, bakıcının belli saatleri olacak bunun hamileliği var loğusalığı var çocuk sahibi olmaya bile cesaret edemiycem ben öksüz gibi gene ne gelenimiz ne gidenimiz olacak..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?