Teyzemle dayımı mixleyip anlatmissin.
Biz (ablamla ben) zamaninda bagira cagira kovmustuk evden. Cok da hakli sebepliydik. Birinin çocuğuna biz bakiyorduk (yillarca). Cocugu sevip benimsedik zaten ama bir de haftanin 7 gunu gece gündüz bizim baktığımız, sevdigimiz korudugumuz cocuga annesi bir sinir aniyla vurmustu.
Cantasiyla kovduk evden. Daha da cok uzun zaman gelemedi. Dayim icin de buna benzer bir hikaye vardi.
Sonuc olarak aradan yillar gecti, onlar da adim atti ve aramiz düzeldi. Ama gecmists yaptıklarımdan hic pisman degilim.
Bence sen de uygun bir ani- huzursuzluk çıkarttıgi-sizi elestirdigi bir ani bul,gerilim cikar, kov,rahatla.