- 21 Aralık 2012
- 892
- 320
- 73
- 38
peki bir şey sorucam bu benim genelde yaşadığım bir sıkıntı. yani ufak şeyleri bile eşime söylemek. ben söylemeyince bir şey gizliyor ona haksızlık ediyor gibi hissediyorum. size böyle olmuyor mu ya da o sıkıntıyı nasıl aşıyorsunuz
Benden daha yeni evlisin, bende de ayni durum var, esim tanistigimizdan beri uzerimde hakimiyetini kurdu, onun haberi olmadan adim bile atamam, hatta ilk tanistigimizda facebook umu hackleyip, taa liseden selam vermek icin mesaj yazan erkek arkadaslar yuzunden benimle kavga etmis biri, ben korkardim esimden herseyi aynen senin gibi hemen anlatirdim ki haberi olsun, disardan duymasin, vicdanen rahat olayim gibisinden.
Ama zamanla gordum ki ben ufacik seyleri esimle paylasarak onemli hale getiriyorum. Yani sucunu itiraf eden cocuk gibi oluyorum, normalde suc sayilmayacak seyler bile anlatis tarzimdan, itirafimdan dolayi kiyametleri koparan olaylar haline geliyor. Bazi olaylarin uzerini ortmek lazim, kotu de olsa kendince ders cikarip, bir dahaki haraketlerine dikkat ederek icine atabilmelisin ki huzur kacmasin iyice.
Yasadigin durum bende de olsa ben de vicdan azabi duyardim ama insaniz, bazen dusunemeyip hata yapiyoruz, uzuluyoruz, daha da uzatmadan ustunu ort.
Duymadigi zaman esin de rahatsiz olmayacak, sen de belli bir zaman sonra kendine duzen verdiginden vicdanen rahatlayacaksin.