Herkes kendi çocuğun baksın. Ortadoğu ülkeleri, kabile yaşamı haricinde kimsenin çocukları bizdeki gibi anneyi, babayı eve alarak baktırma, beraber yaşama, anneden aynı zamanda ev hizmeti bekleme olmaz. Sıkışınca bir kaç saatlik yarım isteme dışında annelerden evlerini bırakıp gelmeleri büyük eziyet. Kuzenim ve teyzem benzer durumda. Kadın aynı apartmanda başka bşr dairede ama kızı için başka bir şehire taşındı. Kızı arar ne yapacağım, annesi arar, kıza kıyamıyorum ama kaldıramıyorum diye. Bencillik bu. Bu insanlar yaşlanınca surat asmadan bakacak kişi sayısı azdır. Anne annem yıllarca çocuklarına yardım etti, torunlarına baktı. Vefat etmeden önce evine alıp bakan kişi sayısı azdı. Bir de burada eşin üslubu ve eşi ile konu sahibinin iletiişimi problem. Eşini arayıp konuşabilir, bakıcı ayarlayabilirdi. Yine de kocasının kendisi yokken evden kardeşini kovmasını açıklamaz. Dengeler çok önemli. Umarım bunu yakalarsınız.
