kızlar çok mutsuzum ..evleneli 6 ay oldu ama ..ama işte...
biraz özet geçiyim durumumdan..27 yaşındayım,bu zamana kadar aileminde benimde tek istediğimiz şey benim öğretmem olmamdı.yıllarca okudum çabaladım,uğraştım ,en sonunda oldum öğretmen .ama atanma olayları biraz zordur hemen atanamadım.o atanamadıgım yıllardada eşimle tanıştım,evlenmeye karar verdik.bu arada benim ailemde herkez öğretmen..annem öğretmen.babam öğretmen,abimin eşi,aynı yaştayız oda öğretmen.evlenmeden önce eşimle babamda çok konuştu bu mevzuyu bende ..kızım çalışıcak dedi.ona göre evlenin,onA göre sonradan evlendi,evde oturcak durumu olmasın dedi.tamam dendi anlaşıldı.evlendikten 1 ay sonra eşim başladı asla çalışmıcaksın.ben sana bakarım.neyin eksik demeye.psikolojim bozuldu.onun ailesinde kadınlar çalışmıyor.kız kardeşleride hayatlarını evde geçiren insanlar.şu an 6 ay olmasına rağmen çok sıkıldım yemek pişir,ev temizle olayından.ev hanımlıgını asla küçümediğimdendeğil hatta dünyanın en zor işiymiş.bunu anladım.ama evlendiğim yerde hiç kimsem yok,başka yere gelin geldim.1 tane arkadasım yok.çevrem yok.6 aydır evin içinde temizlik yapıp yemek yapmaktan ve başka hiç bi işe yaramamaktan psikolojim bozuldu.hayatım böyle geçerse öliyim daha iyi.boşunamı okudum yıllarca boşunamı didindim.zaten istediğim hayat ev kızlığı olsaydı hiç okumadan direk evlenirdim..eşimle çok kavga ettim bu yüzden,evin altını üstüne getirdim,ama sonuç yine çalışmıcaksın oldu.ne yapıcam ben şimdi,ne halt edicem?? :S