- Konu Sahibi Kizilgonca
-
- #21
İnan doğunun ücra yerinde lojmanda yasıyoruz ve bebeğimin masraflları ile birlikte 6.500 maaşı yetmiyor. Sorun sende değil bizi bu hale getirenlerdeŞu an sadece içimi dökmek için yazıyorum buraya. Üniversite mezunuyum (parlak olmayan bir bölüm). Annem ve 13 yaşındaki kız kardeşimle yaşıyorum. Babam başka bir kadın uğruna daha kardeşim annemin karnındayken bizi bıraktı. Abim ve ablam var evli. Ben de 1 yılı aşkın bir süredir asgari ücretle çalışıyorum. Ama inanın bu aralar o kadar doldum ki kime anlatacağımı bilemedim.
Kendim için hiçbir şey yapamıyorum, en basiti arkadaşlarımla bir kahve içmek veya beğendiğim bir kıyafet almak benim için lüks. O kadar sıkılıyorum ki bu durum beni aşırı agrasifleştirdi. Ayda bana kalan 400 tl falan o da yol masrafı tel faturası derken nasıl bitiyor anlamıyorum bile. Evliliği bile bu yüzden erteliyorum şu aralar çünkü çeyizime bir kaşık alacak durumum yok. Ben çalışmadan önce abim bazı masraflarımızı karşılıyordu (durumu iyi ve annemin birikimi olan 70 bin tlye el koymuştu). Her neyse işte. Yaşıtlarıma insanlara o kadar özeniyorum ki utanıyorum kendimden bu yüzden. Umarım bir mucize olur. Beni motive eden mesajlarınıza çoook ihtiyacım var. Hepiniz sağlıcakla kalın
Branşın ne kuzumGeri verme gibi bir durum yok malesef. Kpssye girdim kayda değer bi puan alamadım (78). Bir tanıdık falan da olmadı daha iyi bir işe girmek için. Bunu bulduğum da mucize biraz çünkü bulunduğum şehirde iş imkanlari kısıtlı
Rabbimin her şeye gücü yeter. Bunu unutmayın bu bir imtihan. Rabbime her şey kolay. O yüzden sabır dua ve umut ederek bekleyin.Geri verme gibi bir durum yok malesef. Kpssye girdim kayda değer bi puan alamadım (78). Bir tanıdık falan da olmadı daha iyi bir işe girmek için. Bunu bulduğum da mucize biraz çünkü bulunduğum şehirde iş imkanlari kısıtlı
Çok iyi anlıyorum sizi çünkü ben de parasızlık çok çektim,Evlendikten sonra okumaya karar vermiş biri olarak da cimri babamdan da çok çektim,eşim asla esirgemez ama asgari ücretle çalışan biri.. ilk zamanlardan bu yana hala öyle asgari ücret alıyor,ben okuyordum, kiracıydık, faturalar yeme içme hepsini o kıt maaşla karşılardı,maaşın yarısını kiraya verirdi zaten,ben de sadece kitap paramı ve yol paramı isterdim,4 yıl boyunca okulda bir çay bile içmedim,çünkü yoktu ama sonra okulum bitti atandım şuan Elhamdulillah halimiz iyi sayılabilir derecede,en azından eskisinden iyiyiz...Siz de daha iyi bir bölüm okuyabilirsiniz hiçbir şey için geç değil inanın..Ben üniversiteyi bitirdiğimde 25 tim görevde 3. Yılım..Halbuki 22 yaşımda atanmış olsam 6. Yılım falan olacaktı,3yıl kaybım var gibi ama ben her şeyin bir vaktinin olduğunu düşünüyorum,o zorlukları yaşamasam belki hiç okumayacaktım..Umarım siz de bugünlerinizi aratmayacak çok güzel günler görürsünüzŞu an sadece içimi dökmek için yazıyorum buraya. Üniversite mezunuyum (parlak olmayan bir bölüm). Annem ve 13 yaşındaki kız kardeşimle yaşıyorum. Babam başka bir kadın uğruna daha kardeşim annemin karnındayken bizi bıraktı. Abim ve ablam var evli. Ben de 1 yılı aşkın bir süredir asgari ücretle çalışıyorum. Ama inanın bu aralar o kadar doldum ki kime anlatacağımı bilemedim.
Kendim için hiçbir şey yapamıyorum, en basiti arkadaşlarımla bir kahve içmek veya beğendiğim bir kıyafet almak benim için lüks. O kadar sıkılıyorum ki bu durum beni aşırı agrasifleştirdi. Ayda bana kalan 400 tl falan o da yol masrafı tel faturası derken nasıl bitiyor anlamıyorum bile. Evliliği bile bu yüzden erteliyorum şu aralar çünkü çeyizime bir kaşık alacak durumum yok. Ben çalışmadan önce abim bazı masraflarımızı karşılıyordu (durumu iyi ve annemin birikimi olan 70 bin tlye el koymuştu). Her neyse işte. Yaşıtlarıma insanlara o kadar özeniyorum ki utanıyorum kendimden bu yüzden. Umarım bir mucize olur. Beni motive eden mesajlarınıza çoook ihtiyacım var. Hepiniz sağlıcakla kalın
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?