Bir gün boşanacağımızı biliyorum

Sorun derin ; uzun ; bir seferlik değil; 5yıllık bir şey; ama ben artık yoğun hissediyorum bu durum gittikçe beni soğutuyor. Ona sorsan karısını seviyor. Ama insan sevdiğinin karakterini de sever değil mi? Bu kadar iğrenç bir karaktere sahip olduğumu düşünüyorsan boşanalım dedim bu gün hiç kendinde suç bulmuyorsun değil mi diyor. Tamam da kimse mükemmel değil onun kötü huylarında ben ona kendini iğrenç hissettirip “rezil ediyorsun beni senin yüzünden ailede 5 kuruş değerim yok” demiyorum. Konu da ortamda abileri yengeleri varken onlar başka konuda konuşurken biz aramızda konuşup tartıştık bu yani. Sesimiz yükselmedi sadece tartıştığımız anlaşıldı sadece bu.... onu 5 paralık etmişim.
Esiniz cok tepki vermis. Ama bir yerde de hakli. Bende acikcasi sevmem ciftlerin ulu orta tartismasini. Tuhaf bir gerginlik oluyor insan ne yapacagini sasiriyor.

kendi adima esimle disardaysak ve benim sinirimi bozacak birseyler soyluyorsa tartismamak icin konuyu degistiririm. Ona da anlayacagi bir bakis atarim. Baskalarinin onunde tartismak gercekten benimde hoslanmadim bir durum.
 
Siz aranızda ki sorunu çok yüzeysel yazmışsınız. Şahsen ben tam olarak anlamadım. Somut örnek yok. Mesela ben şöyle dedim, o da şöyle diyerek cevap verdi yada bana şunu söyledi gibi bişey yok. Çok roman gibi drama gibi yazmışsınız.Bu şekilde hepimiz yanlış yorum yapabiliriz. Mesela ben eşinizi çok sorunlu görmedim. Siz biraz alıngan ve sanki kafasında kuran biri gibi geldiniz gözüme, sebebi yazış şekliniz. Detay yok yazdıklarınızda. Ne şekilde hangi kelimelerle kendinizi gösterdiğiniz ve neyden eşiniz rahatsız olup tepkisini ne şekilde hangi kelimelerle koyuyor hiçbirşey belli değil.
O an çok doluydum sadece içimi dökmek istedim sorular gelince yorumlara yazdım çok uzun değil zaten vaktiniz varsa okuyup yorum yazabilir misiniz her farklı kişinin fikri çözümü benim için çok değerli
 
Esiniz cok tepki vermis. Ama bir yerde de hakli. Bende acikcasi sevmem ciftlerin ulu orta tartismasini. Tuhaf bir gerginlik oluyor insan ne yapacagini sasiriyor.

kendi adima esimle disardaysak ve benim sinirimi bozacak birseyler soyluyorsa tartismamak icin konuyu degistiririm. Ona da anlayacagi bir bakis atarim. Baskalarinin onunde tartismak gercekten benimde hoslanmadim bir durum.
Sizin gibi düşünen birkaç kişi daha çıktı haklısınız fakat şöyle söyleyeyim mesela eşimin de cimrilik huyu vardır özellikle ev eşyası konusunda çok konuştuk asamadik kabullendik ben onun bu takıntısını kaşımamak adına evimde eski birçok esya olmasına rağmen illa bunlar değiştirelim demiyorum ne insan içinde ne de yalnızken yavaş yavaş zamanla olur diyorum sırf onu sevdiğim ve morali bozulmasın diye eve bir takım fazla çay bardağı almıyorum (ikimizde gelirimiz iyi) ama iste bu da benim özelliğim ben birsey istediğimde yapılmadığı takdirde ya da haksız bir eleştiri aldığım zaman insan içinde olsun olmasın hakkımı arıyorum belki biraz ateşli yapıyorum bunu Adalet duygun çok yüksek en ufak konuda bile yüz ifadenle bile kızıyorsun bağırmana lüzum bile yok yüz ifadenle beni rezil ediyorsun diyor
Ben artık çözüm olarak bir süre onun memleketine gitmeme kararı aldım zira eşim beni içine sindiremiyor ben günün çoğunda mütevessim bir insanım ama doğru bazen sesimi yükseltmesem bile kaşlarımla bile kızınca korkunç oluyorum sanırım bir eş eşine milletin içinde kızmamali ama benim duygularım anında yüzüme vuruyor gizleyemiyorum
En iyisi insan içine birlikte olabilgince az çıkmak
Bayramda kuzenimin düğünü var falan diyeceğim
İki aile arasında 20 saat var teyit etmeleri mümkün bile değil
 
Yoktu.
Kendi kendime ite kaka, düşe yanıla, kavga ede ede o noktaya geldim.
Çünkü bu sadece senlik bir konu değil.
Eşinin de anlayıp kabul etmesi lazım.
O kafayla ilişki yürümüyor.
Sürekli boşanma eşiğinde buluyorsun kendini.
Âmâ ayrılık da yemiyor.
O noktada insanlar birlikte bu kabullenişe geçiyor sanırım.
Ne güzel dediniz; hem ayrılık yemiyor, hem kişilikleri kabullenmiş değiliz
Çözümüm insan içine birlikte çıkmamak olabildiği kadar az yani
Eltilerimle gorumcekerimle çocuklarla aram çok iyi köyde; defalarca kaynım kendi elleriyle ızgara yapti davet etti tüm kışlıklarımı eltilerim gorumcekerim hazırlar başka gelinlere yapılmayan muamele bunlar (6geliniz 5 kaynım var) sevildiğimi belirtmek için diyorum. Karşılıklı tabi ben de hep elim dolu giderim koye. Ben eşimin bahsettigi kadar zor aksi bir insan olsam bunları yaparlar mı
Fakat köyde en ufak tartışsak hah tüm bu güzellikler insanların kafasında uçup gitti sanki. X'in karısı da ufak bir şeyde kızıyor derler diye aklı çıkıyor. Senden korkuyorlar diyor. Ben de ne güzel işte tabiki korkacaklar ben de onlardan korkuyorum gereksiz eleştirmekten, adaletsiz davranmaktan , hadsizlik yapmaktan ben korkuyorsam onlar da korkacak ama bu sevmeye ve sevilmeye engel değil ki
Eşim istiyor ki bize bu kadar emek harcayan insanlar elestirsin fütursuzca (kendisi de benim uzerimde herhalde emeği olduğunu düşünüyor kocam ya!) Kaldı ki ben cevap veriyorum sadece bence dogru olan bu diyorum (örneğin herkesin lise ve üstü olduğu 6 kişilik bir kahvaltı sofrasında kurtce konuşulmaya başlandı gecen ben de 5 yıldır ilk defa herkesin içinde " bak kayıncım anadiliniz bu olduğu için otomatik kayıyor olabilirsin lakin benim de burda oldugumu unutma kendimi dışlanmış hissediyorum " dedim kaynim da yanlış düşünüyorsun köyle ilgili bir şeydi ne gerek var anlamasan da olur falan dedi daha önce bu kaynimi başbasa uyarmıştım bu yüzden dedim ki "daha önce seninle bu konuyu konuştuk kusura bakma farkında değilim desen anlayacağım ama kasıtlı yapıyorsun şimdi sofradan kalkmıyorum ama bir kere daha yaparsan senin bulunduğun odaya bile girmem ben orta yaşların yaşlıların olduğu bir yerde bunu söylemiyorum onlara karşı anlayışlıyım çünkü çok çok zor konuşuyorlar ama siz üni mezunusunuz bu nezaketsizlik değil de nedir" defim
Esim hemen kaynımı savundu beni yine ortamı germekle suçladı ona da "sen burada beni savunacağına yaptığına bak sus da bari tarafın belli olmasın" dedim
Bu sefer millet içinde ona yine kızmışım bi de buna kızdı
Çok yoruldum artık
 
Ekşi sözlükte "bosanmak" başlığını okuyordum bir gün ve orada şöyle bir cümle vardı. "Eğer bu başlığa girip yazılanları okuyorsanız er ya da gec bosanacaksiniz". Ve öyle de oldu ben bosandim. Benimde size benzer sorunlarım vardı hatta daha birçok sorunum. Asla pişman değilim. Sizde değersiz hissettiğiniz yerde durmayın. Konu başlığına istinaden diyorum ki bosanma ile ilgili şeyler yazıyor ve okuyorsanız evet bosanacaksiniz. Er ya da gec..
Bende şuan boşanmayla ilgi bişiler okuyorum ama ben daha evli değilim... Kahin gibi dediniz ya "er yada geç boşanacaksın" bi an kendimden şüphe ettim sonradan evli olmadığım aklıma geldi rahatladım. Ondan dedim yanlış anlamayın :KK48:
 
Sevdim ; ya da sevdiğimi sandım. Bir çözümünüz var mı sorunumla alakalı
Bence sorunlarınızı halledebilirsiniz eşinizle.. Tabiki karar sizin. Ama konuşun yada aile terapistine gidin. Yani deneyin düzeltmeyi.. Ama anlaşamıyorsanızda boşanırsınız.. Her zaman için karar sizin ama bence düzeltmeyi deneyin..
 
eşiniz daha ağır başlı ve efendilikten taviz vermeyen birisi galiba. siz de her şeyi pat diye söyleyen, çekincesi olmayan birisiniz galiba. zor bir çift.
 
Back
X