Bugün herşey güzeldi ben kızla beraber yatak döşek yatıyordum.bugün eşim işten gelince bana sevgililer günü hediyesi almış kızın eline tutuşturdu verdi çok güzel minimini bir kolye çok beğendim ve bunuda ona söyledim. Neyse rutin yemek.....vb derken yatma vakti geldi.eşim ders çalışıyor geceleri (ben de acayip kalem deftere düşkünüm önümden ekmeğimi alsınlar sesimi çıkarmam ama kırtasiye deyince işler değişiyor napim zaafım da bu) benim yaz döneminde çalışacağım hocada kurşun kalemden başka bişey kullandırtmayacak bu yüzden özel bir kurşun kalem aldım kendime o da gitmiş kütüphanede zibilyon tane kalem varken onları kullanmaya başladı iki gece önce fark ettim aldım onu başka kalem koydum. Bu akşam yine baktım onu almış kullanma o kalemi ben kendime aldım özel olarak dedim.aman Allahım sanki adam öldürdüm surat birden düştü işte kalem kadar değerimiz yok bunu da anladım.....Vs çok şaşırdım. Küçük emraha bağlama kullanma kalemimi kıymetli bu eşyalar benim için dedim. Buraya kadar sakinim çünkü bir taraftan kızı hazırlıyorum uykuya. Başladı yine deme malım kıymetli diye beş liralık defterin lafını edersin(yine tez için ayırdığım ve çok severek aldığım defteri sırf beğendi diye bir kıza verdiği için üzülmüştüm onun suratıma vurulması bu) şu kalem kadar değerimiz yok bilmem ne bir an benimde şalter attı ben senin için nelere göz yımdumda dokunma bir eşyaya dedim diye bir dayak yemediğim kalmadı dedim ve oda bana yaratık,....karı gibi laflar etmeye başladı seninle dünya görüşlerimiz farklı seninle evlendiğim ve tanıdığım güne lanet olsun....Vs dedi ki en çok bunlar koydu. benim de sinirim bozuldu ağlamaya başladım hala içeride söyleniyor vallahi beynim durdu hatalıysam söyleyin gider özür dilerim ama bu kadar büyütecek ne vardı.offfff