- 21 Şubat 2009
- 7.437
- 987
- 363
- Konu Sahibi eski_bir_masal
- #61
4 ay geçti ayrılmamızın üstünden.
İlk gün gelip buraya yazmıştım.
Ben bu 4 ay boyunca unutacağım, bitti diye geçirdim.
Kendimi sürekli yorup uyumaya, aklımı dağıtmaya çalıştım.
Aklımda bitirmiştim , benim yanımda olmak istemeyen birisini istemezdim hayatımda.
Doğum günümde bekledim sadece 1 mesaj dedim atmadı.
Unutmuş heralde dedim, hatta belki hayatında birisi var.
Bugün onun doğum günüydü.
Aramalı mı aramamalı mı diye düşündüm.
Ama ne olursa olsun ben o kadar yaşanmışlık hatırına bir doğum gününü kutlayabilirdim.
Ayrıca 4 ay boyunca hiç haber almamış olmam ve nasıl olduğunu çok merak etmem de etkendi.
Bu 4 ay boyunca zaten asla kötü bir şey çıkmadı ağzımdan ona karşı.
Gece saat 12 oldu ben arayacağım, kendimi sakinleştirmeye çalıştım. Olmadı ama aradım.
Bir baktım telefonu kapalı.
Ben de mesaj attım.
Saat 5.30 gibi telefonum çaldı bir baktım o.
Açtım .
Yaklaşık 2 saat konuştuk.
Ama hiç bir şey düşündüğüm gibi değilmiş.
2 saat boyunca telefonun bir ucunda o bir ucunda ben ağladık.
Deliler gibi seviyorum seni hala çok özlüyorum, her anımda sen varsın diye neler neler anlattı ben şaşkınlıktan kalakaldım. Sözde sadece bir doğum günü konuşması yapacaktım.
Ama sakinleştiricilerle ayakta durduğunu söyledi ve hissettim de bunu.
Onu hala çok seviyorum, deliler gibi de aşığım ama bugün dedim ki keşke birisini sevebilse tekrar.
Deliler gibi kıskanç olan ben bunu istedim.
Anladım ki onun mutlu olmasından başka istediğim hiç bir şey yokmuş benim.
canım neler çektiğini biliyorum.
bu zamana kadar dayanmanda büyük başarıydı bence
arayıp içindeki merakı gidermen çok iyi olmuş
ama yeniden canlanmış gibi acın kendine kötülük etmiyo musun sence ?