- 3 Kasım 2014
- 295
- 398
- 73
- Konu Sahibi masaldenizindekucuksal
-
- #1
İnsaallah...ayni durumda olmak istemezdim ama siz de bosandiniz sanirim...kader...bosanma sonrasi halet-i ruhiyesi genelde ayni sanirim.. 'hayatin calinmis olmasi hissi' ; bu ifadeyi sevdim
Allah deyip, otesini birakalim ki, hersey er ya da gec hakkini bulsun..
bu da gececek insaAllah..
bi mutlu olacak, bi dibe vuracakmisiz, oyle diyor er kisiler :)İnsaallah...ayni durumda olmak istemezdim ama siz de bosandiniz sanirim...kader...
sorunum ve uzuntum bosanmis olmak degil, bosanmak o insanlara dair verdigim en dogru karar...sorun deli dusuncelerim...
oylesine bunaldim ki, belki de birseyler soylemek icin aldim uyeligi... birseyler duyarim dedim belki bi yandan...
evet, bosandim, cok yeni...
ilk zamanlar cok rahattim, ohh diyordum sonunda bitti...
hala da boyle dusunuyorum, yani kararimin dogrulugundan cok cok eminim ve zerre "acaba" ve pismanlik yok, cok sukur...
sorun su ki, icimde bi huzursuzluk, eski nesemin olmayisi, HAYATİMİN CALİNMİS OLMASİ hissi...umut kirikliklarim...kisa evlligim icinde baskilarla degisen karakterim,eski halime ozlemim...
bi yerlerden baslamak isteyip hevessiz olusum...
bir de surekli eski olaylari, yapilan haksizliklari hatirlayip ilk gunku kadar gerilmem, catlama noktasina gelmem...nasil ya nasil yapti/yaptilar dusunceleriyle cildirisim...ve her seferinde yuregimin acisiyla bedduadan kacinip o dusuk insanlari Allah'a havale edisim...
bi iyi bi cokuk olusum...
en zoru da evlenmeden onceki nese dolu,mutlu,tatli kizi ozleyisim, simdiki miskinligine,baskaligina hayiflanisim...
bilemiyorum, soyleyeceklerinizi duymak isterim...simdiden de cok tesekkur ederim...
o duygu bende de var, yani şöyle, mutlu bi evlilik olamaz, mutlaka huzur vermeyen biri cikar, bi erkek asla ailen olamaz el olarak kalir hissi.. cok zor.. ama yasadiklarimizdan dolayi galiba.. herseye o gozle bakiyoruz..psikolojim oylesine alt ust ki, mutlu bir evliligin olduguna inanamiyorum, hayata bakisim kirlendi karardi... bunun icin mi evleniyoruz diyorum resmen... neden huzur vermiyor egoist, komplex dolu insanlar... gercekten bi kadina "aile" olabilir mi erkek? yoksa o cok guvendiklerimiz gibi mutlaka yolda birakirmi bi gun?
kendini kadiniyla "bir" goren adamlar var mi sahiden?
oylesine bunaldim ki, belki de birseyler soylemek icin aldim uyeligi... birseyler duyarim dedim belki bi yandan...
evet, bosandim, cok yeni...
ilk zamanlar cok rahattim, ohh diyordum sonunda bitti...
hala da boyle dusunuyorum, yani kararimin dogrulugundan cok cok eminim ve zerre "acaba" ve pismanlik yok, cok sukur...
sorun su ki, icimde bi huzursuzluk, eski nesemin olmayisi, HAYATİMİN CALİNMİS OLMASİ hissi...umut kirikliklarim...kisa evlligim icinde baskilarla degisen karakterim,eski halime ozlemim...
bi yerlerden baslamak isteyip hevessiz olusum...
bir de surekli eski olaylari, yapilan haksizliklari hatirlayip ilk gunku kadar gerilmem, catlama noktasina gelmem...nasil ya nasil yapti/yaptilar dusunceleriyle cildirisim...ve her seferinde yuregimin acisiyla bedduadan kacinip o dusuk insanlari Allah'a havale edisim...
bi iyi bi cokuk olusum...
en zoru da evlenmeden onceki nese dolu,mutlu,tatli kizi ozleyisim, simdiki miskinligine,baskaligina hayiflanisim...
bilemiyorum, soyleyeceklerinizi duymak isterim...simdiden de cok tesekkur ederim...
oylesine bunaldim ki, belki de birseyler soylemek icin aldim uyeligi... birseyler duyarim dedim belki bi yandan...
evet, bosandim, cok yeni...
ilk zamanlar cok rahattim, ohh diyordum sonunda bitti...
hala da boyle dusunuyorum, yani kararimin dogrulugundan cok cok eminim ve zerre "acaba" ve pismanlik yok, cok sukur...
sorun su ki, icimde bi huzursuzluk, eski nesemin olmayisi, HAYATİMİN CALİNMİS OLMASİ hissi...umut kirikliklarim...kisa evlligim icinde baskilarla degisen karakterim,eski halime ozlemim...
bi yerlerden baslamak isteyip hevessiz olusum...
bir de surekli eski olaylari, yapilan haksizliklari hatirlayip ilk gunku kadar gerilmem, catlama noktasina gelmem...nasil ya nasil yapti/yaptilar dusunceleriyle cildirisim...ve her seferinde yuregimin acisiyla bedduadan kacinip o dusuk insanlari Allah'a havale edisim...
bi iyi bi cokuk olusum...
en zoru da evlenmeden onceki nese dolu,mutlu,tatli kizi ozleyisim, simdiki miskinligine,baskaligina hayiflanisim...
bilemiyorum, soyleyeceklerinizi duymak isterim...simdiden de cok tesekkur ederim...
Canım bak o vehimlerinden kurtulursan çok daha çabuk atlatırsın bu süreci. Keşke evlenmeseydim, şunu daha önce düşünseydim, bana böyle yaptılar, hakkatmemiştim, keşke böyle olmasaydı şöyle olsaydı çok mutlu olabilirdim, bu nasıl benim başıma geldi. Artık bundan sonra bir yuvam olmaz, mutlu olamam...böyle bir sürü şey birden aklında geliyordur eminim, hepsi sadece boş vehim. Yaşadığın hal tabii ki hoş değil, ama emin ol sadece senden bişeyler alıp götürmek için değil bunlar, sana bir sürü kazanım da bırakıcaklar, ama zamanla farkedeceksin. Geleceğe karşı karamsar olma, sen bir durul, içindeki sesleri sustur, fabrika ayarlarına dön önce ki, yep yeniden başla hayata. Hiç bişey göründüğü gibi olmayabilir. Yusuf peygamber 14 sene mi kalmıştı zindanda? Ne kötü bir hal değil mi? Ama köle olarak girdiği hapisten, hükümran olarak çıktı. Güzel şeylerin hala mümkün olduğuna inan. Hayatın çalınmadı, önünde seni bekliyor. Sen rahmete kapılarını kapatma yeterki.oylesine bunaldim ki, belki de birseyler soylemek icin aldim uyeligi... birseyler duyarim dedim belki bi yandan...
evet, bosandim, cok yeni...
ilk zamanlar cok rahattim, ohh diyordum sonunda bitti...
hala da boyle dusunuyorum, yani kararimin dogrulugundan cok cok eminim ve zerre "acaba" ve pismanlik yok, cok sukur...
sorun su ki, icimde bi huzursuzluk, eski nesemin olmayisi, HAYATİMİN CALİNMİS OLMASİ hissi...umut kirikliklarim...kisa evlligim icinde baskilarla degisen karakterim,eski halime ozlemim...
bi yerlerden baslamak isteyip hevessiz olusum...
bir de surekli eski olaylari, yapilan haksizliklari hatirlayip ilk gunku kadar gerilmem, catlama noktasina gelmem...nasil ya nasil yapti/yaptilar dusunceleriyle cildirisim...ve her seferinde yuregimin acisiyla bedduadan kacinip o dusuk insanlari Allah'a havale edisim...
bi iyi bi cokuk olusum...
en zoru da evlenmeden onceki nese dolu,mutlu,tatli kizi ozleyisim, simdiki miskinligine,baskaligina hayiflanisim...
bilemiyorum, soyleyeceklerinizi duymak isterim...simdiden de cok tesekkur ederim...
ne guzel seyler demissin.. bana da tesirli oldu, Allah razi olsun..Canım bak o vehimlerinden kurtulursan çok daha çabuk atlatırsın bu süreci. Keşke evlenmeseydim, şunu daha önce düşünseydim, bana böyle yaptılar, hakkatmemiştim, keşke böyle olmasaydı şöyle olsaydı çok mutlu olabilirdim, bu nasıl benim başıma geldi. Artık bundan sonra bir yuvam olmaz, mutlu olamam...böyle bir sürü şey birden aklında geliyordur eminim, hepsi sadece boş vehim. Yaşadığın hal tabii ki hoş değil, ama emin ol sadece senden bişeyler alıp götürmek için değil bunlar, sana bir sürü kazanım da bırakıcaklar, ama zamanla farkedeceksin. Geleceğe karşı karamsar olma, sen bir durul, içindeki sesleri sustur, fabrika ayarlarına dön önce ki, yep yeniden başla hayata. Hiç bişey göründüğü gibi olmayabilir. Yusuf peygamber 14 sene mi kalmıştı zindanda? Ne kötü bir hal değil mi? Ama köle olarak girdiği hapisten, hükümran olarak çıktı. Güzel şeylerin hala mümkün olduğuna inan. Hayatın çalınmadı, önünde seni bekliyor. Sen rahmete kapılarını kapatma yeterki.
Canım senden de Allah razı olsun. Biliyorum dışarıdan biri olarak konuşmak daha kolay, ama gencecik insanları karamsar görünce üzülüyorum gerçekten. Evet duygulara söz geçirmek kolay değil, hissettikleriniz çok doğal, ama geçecek hepsi. Siz açık olun yeterki, güzel günler yolda. Tüm kalbimle inanıyorum.ne guzel seyler demissin.. bana da tesirli oldu, Allah razi olsun..
ben hic 'haketmedim,vay nasil basima geldi' demedim, peygamberler o kadar cileyi hakettiginden mi cekti? biz kimiz ki, dmi..
mutlaka hayirlarla dolu bu yasananlar..
ama oluyo iste zaman zaman gel-gitler, karamsarliklar.. o da normal, az bile :) hersey cok taze sonucta..
aynen, bu mevsim degisimi cok yordu beni de zihnen.. sonbahar insana tuhaf bi huzun veriyor, bi de sehirler cok kasvetli, cok hirpaliyor..O gelgitler, "bunlar neden başıma geldi, bu hatayı neden yaptım ?? o tavizi neden verdim??"' ler bende de çok.
En iyisi kendimizi dinlememek, başka şeylere kafamızı vermek yada terapi görmek. Ben şimdi bunun mücadelesini veriyorum kafamda. Zorluyor... Hem de çok.. Hele ki bu mevsim değişimi mahvetti beni..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?