Artık pes diyip köşeme geçmek istiyorum. Hep ısınayım dedim olmadı olmuyor biri çıkarsa gerçekten mantık dahilinde düşünmeye çalışmayı düşünüyorum çünkü artık kardeşim evleniyor insanların beni garipseyeceği duygusuyla başa çıkamıyorum.
Yaş 28 e gidiyor hayallerim suya, ne yapsam bilmiyorum benim çevrem maalesef öyle değil 25 yaşından önce evlenip çocuk sahibi olan kuzenlerim adımla değil kızlara selam söyle şekilde hitap ediyor eğitimim, bir işim ve sosyal cevrem var ama elimde değil bazen içim yanıyorBu kıyaslamayı kendinize yapmayın.
Benimde kardeşim evlilik sürecine girdi ben evli değilim,evlilik sürecim de yok. Kardeşim 27,ben 32yim.
Ama millet beni garip bulmuyor, bulsa da bekar kalmamı garip bulacağınıza bir aday bulun da evleneyim diye işi şakaya vururdum.
Bu arada pes diye köşenize geçip oturmak istiyorsunuz da, mantık evliliği yapılan şahıs sizden o duygusal bağı alamazsa o köşe kahır köşesi olmasın sakın?
Kadınlar duygusaldır, hiç bir duygu hissetmeden evlilik hayatı nasıl olur ki?
Yaş kaç bilmiyorum da duygu gerekli bence.
Hem duygu hem mantık olsun.
Sizin için de benim için de.
Erkekler bu konuda kadınlardan daha farklıdır erkeğin mantığına yatıyorsa ısınmıştır evlilik kararını vermiştirbu tür konuları erkekler de konuşuyor mu acaba? “Çok iyi hanım hanım bi kız ama bişey hissedemiyorum”
Neyse
İleride, sevdiklerinizin ve evleneceğiniz kişiyi büyüten anne-babasının karşısında vereceğiniz iyi günde kötü günde sözünü tutamayacaksanız ilişkiye devam etmeyin zira sevmediği sürece kılını kıpırdatmaz insan
Sorun sizde olabilir mi?Ben kendisine söyledim birşeyler hissetmediğimi enerji alamadığımı kendiside dedi ki bu kadar kısa sürede mi karara verdin dedi bırakmak istemediğini anlaştırdı bana. Hem herhangi umut verici bir davranış sergilemiyorum. Bunun ne demek olduğunu ben de iyi bilirim merak etmeyin. Onun üzüleceğini düşünerek şimdiden üzülüyorum bile ama çok uzatmayacağım zaten...
Ben de eşime zamanla ısındım ilk gördüğümde beğenmiştim tanışmayı kabul ettim tanıdıkça sevdim yakınlaştıkça etkileşim de arttı evliyiz ve seviyorum eşimi ilk görüştüğümde hiç sıcaklık yoktu mesela sadece beğeniydi ve mantığıma uyan biriydi daha sonra tanıdıkça aşık oldumFarkındayım her bir durumun ben de zaten. Böyle birşey yaşayıpta zamanla ısınan oldu mu bunu merak ediyorum. Teşekkürler yorum için.
Öyle tipler çok var evet sonu hüsran oluyor. Bişeylerin oluşabilmesi için mantık tabiki olacak hem de ufakta olsa kıpırtı oluşmalı değil mi. Yani dürüst bir insandan hoşlanmadım değil durum ben herşeyin farkındayım. İlla piç adam mı seviyor anlamına geliyorum o kadarda değil.Ben karakterine ön yargıyla yaklaşmıyorum ki herkes herkese ısınamayabilir bu da gayet normal bir durum ve ben kestirip atmadım henüz zaten. Bu aşk meşk olayları kimi sevebileceğimiz vs insanın elinde olmayan bir durum insan kalbinin kime çarpacağı hiç belli olmuyor. Biz seçemiyoruz bazen malesef. Ben yine de şans veriyorum hem kendime hem karşı tarafa umut vermeden.Sorun sizde olabilir mi?
Bazı kadınlar arabesk yaşamayı sever. Aşık olayım, bana kötü davransın, acı çekeyim tarzı şeylerden haz aldıkları için mutlu olmayı pek tercih etmezler. Çoğu kadın bunun farkında bile değildir.
Özetle siz p.ç adam sevdiğiniz için efendi insan tercih etmiyorsunuz muhtemelen.
Ben de 25 yaşında mantık evliliği yaptım, 15 yıllık mutlu bir evliliğim var.
Benimki de parfüm şişesinin içine düşmüştü sanki deniz kenarında kafede esintiyle burnuma geldi durdu eve döndüm hala burnumda koku koku da önemliymişBakın bu çok önemli bir nokta.
Eşimle ilk tanıştığımızda burnu havada gelmiş ve pek hoşlanmamıştım kendisinden
ama tertemiz elleri dikkatimi çekmişti.
Ellerini beğenip evlendim kocamla.
Tanıdıkça gördüm ki yüreği de elleri gibi temiz.
O genel bir tabirdi.Öyle tipler çok var evet sonu hüsran oluyor. Bişeylerin oluşabilmesi için mantık tabiki olacak hem de ufakta olsa kıpırtı oluşmalı değil mi. Yani dürüst bir insandan hoşlanmadım değil durum ben herşeyin farkındayım. İlla piç adam mı seviyor anlamına geliyorum o kadarda değil.Ben karakterine ön yargıyla yaklaşmıyorum ki herkes herkese ısınamayabilir bu da gayet normal bir durum ve ben kestirip atmadım henüz zaten. Bu aşk meşk olayları kimi sevebileceğimiz vs insanın elinde olmayan bir durum insan kalbinin kime çarpacağı hiç belli olmuyor. Biz seçemiyoruz bazen malesef. Ben yine de şans veriyorum hem kendime hem karşı tarafa umut vermeden.
Tabikide kimsenin öyle kısa sürede evlen diye bir baskısı yok zaten benim içinde aykırı bir durum o. Çevrem aydın görüşlüdür sadece mutlu olmamı istiyorlar.Kendimi dinlemeye ve onu tanımaya odaklanacağım benim de düşüncem bu yönde evet önceden üzüldüm insan deneyerek anlıyor bazı şeyleri daha yaşım genç hayırlısı diyorum. Teşekkür ederim fikirlerinizeO genel bir tabirdi.
Bir mesajınızda diğerleri beni üzdü demişsiniz. Belki de siz hep yanlış kişileri seçiyorsunuz. Herkesi boşverin eğer aileniz bu kişiyi onaylıyorsa evlenmeye değil de tanımaya odaklanın.
Evlilik amacıyla tanıştırılmış olsanız bile en az 6 ay tanışma süreciniz olmalı. 2 haftada ne kadar tanıyabilirsiniz ki sevgi oluşsun?
Kendi kendinizi kurmayın, baskıya boyun eğmeyin. 6 ay sürede ya çok iyi eş ya da çok iyi arkadaş olma kararını verirsiniz. Kimse sizden 2 ayda evlenmenizi beklemiyordur değil mi?
Yaş 28 e gidiyor hayallerim suya, ne yapsam bilmiyorum benim çevrem maalesef öyle değil 25 yaşından önce evlenip çocuk sahibi olan kuzenlerim adımla değil kızlara selam söyle şekilde hitap ediyor eğitimim, bir işim ve sosyal cevrem var ama elimde değil bazen içim yanıyor
2 haftada ısınmak zor bence.. Ortak sevebilecegnz aktivitelerde bulunun zaman lazmMerhaba öncelikle. Ben 26 yaşında çalışan genç bi kadınım. Evlenmeyi istiyorum ama sevdiğim biriyle olmalı bu. En yakın arkadaşımın iş arkadaşı vasıtasıyla biriyle tanıştım. 31 yaşında işi gücü çok güzel yerinde ekonomik olarak rahat edebileceğim biri.Ciddi anlamda görüşüyor benimle. Aynı mahallede oturuyoruz. Tanışalı 2 hafta oldu. 3-4 kez görüştük yüz yüze. Bir yerlere gittik. Zaman geçirdik vs neyse. Bu kişi düzgün tam bir aile babası olabilecek ağır biri. Her gün mesaj telefon konuşuyoruz sorun yok ama ben bu adama bi türlü kanım kaynamadı ısınamadım. Hiç heyecan hissedemiyorum. Kendisi benden hoşlandığını beni beğendiğini ve eğer olmazsa üzüleceğini söylüyor. Bu çocuk bana gittikçe alışıyor ama ben enerji alamadığımı biraz zaman tanıması gerektiğini söyledim. Malesef ki oluşmuyor ben de birşeyAilem çok istiyor. Bırakma bu çocuğu diyorlar. Çünkü şimdiye kadar ki görüştüklerim düzgün insanlar çıkmadı ve üzüldüm. Mantık olarak çok iyi uyuyor hem kendisi hem ailesi kültürlü insanlar ama ben de aşk, sevgi, minicik bi kıpırtı hatta kıskanma bile yok. İki arada bir derede kaldım.Kızlar hiç böyle bir şey yaşayanınız oldu mu ? Olduysa ne yaptınız fikir lütfen...Çünkü benim içimde bir kıpırtı oluşmadan ne elini tutabilirim ne de ileriye götürebilirim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?