Bir uyanış...

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Ahahah
Evet, ev rahat.
Çünkü ev adeta ahır.
Benim çocuklar normalde bile pis olduklarından dışarı işkenceydi, koronada piknik vb harici çıkarmıyorum.
Çıksam peşlerinde koşmaktan helak haldeyim, ayaklarım su topluyor.
Koronaya kadar bir yere gidip de sıcak çay içebildiğimi, insan gibi yemek yiyebildiğimi bilmem ben, bir yere tırmanıyorlardır elbet.

Evde en azından bizim evin duvarına tırmanıyorlar, rahatsız ettikleri başkaları yok ya da mikroplu yerleri yalamıyorlar, kendi mikrobumuz evdeki😂
Erkek çocuğu biraz daha başka olabilir tabi :)

herkesin mikrobu kendine kıymetli tabi, bildiğin tanıdığın sonuçta 🤪neyse konuyu sabote etmeyelim 😂 Allah hepimize güç kuvvet versin 😊😊
 
Ben bize bi şey olursa çocuğum tek kalacak diye korkuyorum. Ama kardeş de düşünmüyorum. Bu dünya bu kadar umutsuzlukla doluyken, varlık içinde yoklukla meşgulken evladım için çok üzülüyorum. Bi de bu yüzü var.
 
Yok suan sirf korktum diye cocuk yapmaya karar vermeyecegim, bu oyle bir konu değil. Yapacaksam bile 30u geçmem lazim rahat anca o zaman dusunuruz BELKİ.

Benim istedigim otursun omur boyu bana baksin degil ama bir telefon açanim olsaydi, öldüm mü kaldim mi gibi? 🤔

92 yasindaki teyze haberinden de etkilendim galiba, kadincagizi komşulari bulmuş yalniz yasiyormuş. Cocuklari vardir gerci belki bilemedim şimdi.
genelde cevremde ısteyerek cocuk yapmamıs olan yaslı ınsanlar pısmanlık duyuyor..ama bu hıc sahıp olmadıkları ıcın olabılır..ınsan hıc evlenmesede evlılıgı merak edebılır gıbı
 
Merhabalar.
Cocuk dusunmeyenler, belli bir yaştan sonra yalniz kalmaktan korkmaya başladiniz mi?
Mesela kardeşleriniz yok. Anne, babaniz ve eşiniz olmasa tamamen yalniz kalacaksiniz? 🤔
Allah nasip ederse elbette evlat her zaman bir destektir gönül bağı denen şeyin en güçlü olanı bence evlat ve ebeveyn arasında olandır.. yeri gelir muhabbet eder, dara düşersiniz yanınızda olur ne bileyim torun tombalak görürsünüz, kapınızı açaçak birileri, kapısını çalacak birileri olur.. Şu hayatta bir tek evlat değil kan bağının çok ama çok önemli olduğunu düşünüyorum çünkü bence hiçbirşeyin koparamadığı tek şey kan bağı.. Yeri gelir eşinden bile soğuyup yollarını ayırırsın ama kan bağı başka birşey.. Günün sonunda "atsan atılmaz satsan satılmaz" diyorsun 😝

Ama dediğim gibi nasip kısmet işi.. Rabbim evlat verir belki hayırsız çıkar illallah edersiniz ya da belki evlat nasip etmez.. Hayırlısı ne ise o olsun ne diyelim.. Allah isteyene hayırlı evlatlar nasip etsin..
 
Merhabalar.
Cocuk dusunmeyenler, belli bir yaştan sonra yalniz kalmaktan korkmaya başladiniz mi?
Mesela kardeşleriniz yok. Anne, babaniz ve eşiniz o
lmasa tamamen yalniz kalacaksiniz

Hiç bir şeyin garantisi yok ki hayatta illa can kan olmasına da gerek yok ki. Huzur evine birakan arayıp sormayan evlat da var
Nece insanlar var ki eşten anneden evlattan daha yakın davranır daha çok arar sorar.
O yüzdendir hep dualar Allah herkesi iyilerle karşılaştırsın.
Ister evladın olsun ister arkadaşın. Hayirlisi merhametlisi olsun.
 
16-17 yıllık evliyim. 15 yıl kesinlikle çocuk istemedim. 15. Yılın Başında aynı böyle sürekli konuşan arkadaş çevrem nedeniyle bir defa yumurtlama günümde korunmadım hamile kaldım. Kalp atışı duyulmadı kürtaj oldum. Aslında o an çocuk istememe fikrinin ne kadar doğru olduğunu anlamıştım. 3 ay sonra bir defa daha korunmadım ve yine hamile kaldım.şimdi 1 yaşında bebeğim var. Dünyanın en zor işlerinden biriymiş. Gerçekten çocuk isteyenler yapmalıymış. Bana o gazı veren arkadaşlarım hiç böyle anlamamıştı.hayatım 1 "senede tepetaklak oldu. Allah sağlık versin, Allah korusun ama zamanı geri almak mümkün olsa kesinlikle o gaza gelmem. Ben normalde çok mutlu bir insandım. Sürekli aktif, her dakika kendimi mutlu edecek bir şey bulurdum. Müzik dinlemek, arabayla boş boş dolaşmaktan, yürümek beni dinlendirir, motive ederdi. 1 "senedir neredeyim bilmiyorum. Herşeyi öylesine yapıyorum. Arabayla bir yere gitmek işkence artık, müzik zaten hayal, sürekli her an her yede kırmızı balık çalıyor, yürüyüş yakmak mı o da ne? Brezilya fönlü, makyajlı, şıkır şıkır gezen ben kıçıma bişey giydim mi oh be diyorum. Bi de eşim çok yardımcı. İki üç çocuk sahibi insanlara hayretle bakıyorum. 1 senedir bir tek gece deliksiz uyumadım. 4-5 defa kalkmışsam bu gece iyi uyuduk diyorum. Sürekli başım ağrıyor. Genellikle her gün ağlıyorum. Ne zaman eski huzurlu günlerim gelecek diyorum o gaza getiren arkadaşlarıma hiçbir zamanmış. 1 yaş sendromu, 2 yaş sendromu, 4 yaş sendromu. Muhtemelen ben çocuk sahibi olmayı gönülden istemeyen biri olduğum için her şey bu kadar zor geliyor. Aah keşke kimse karışmasaydı. Herkes kendi hayatı ile ilgilenseydi.
 
Yok suan sirf korktum diye cocuk yapmaya karar vermeyecegim, bu oyle bir konu değil. Yapacaksam bile 30u geçmem lazim rahat anca o zaman dusunuruz BELKİ.

Benim istedigim otursun omur boyu bana baksin degil ama bir telefon açanim olsaydi, öldüm mü kaldim mi gibi? 🤔

92 yasindaki teyze haberinden de etkilendim galiba, kadincagizi komşulari bulmuş yalniz yasiyormuş. Cocuklari vardir gerci belki bilemedim şimdi.

Ben de yaşın 45 üstü sanmıştım

30 altında bu endişeler hormonların hadi çocuk isteği 😂 olarak yorumlanır genelde 😂
 
Ben eski kafa kadınım sanırım bazı konularda.yeni anneleri anlayamıyorum 😂
Bence bu korku her insanda var az yada cok kiminim sinir zorlayıcı boyutta ama var.
Toplumda kadınların çoğu kendi kanından bir can istiyor.(,istemeyenlere saygı duyuyorum).evlatlık alanların sayısı az.
Çünkü kendi canından bir can ile bag kuruyor onu sevdiği gibi kimseyi sevemiyor ve bu yaratılışta var.
Herkes biliyor çocuk evlenip gidecek ama olay bu değil.
Hayatta sizi düşünen biri olması sizi arayıp sorması bayramda gelmesi hadi gelemedi diyelim görüntülu konuşması sizi yapayalnız hissettirmesi bile bence bu hayattaki en güzel duygu.
Garanti ararsak bu hayatta hicbirseyin garantisi yok ki.
Şuan benim küçük bebeğim var daha ama ilerde baksın diye yapmadım tabiki ama ben şuan hayatimin daha dolu geçtiğini düşünüyorum onun büyümesine şahit olmak on numara.
İleride onla yaşama hayatina çöreklenme gibi amacım asla yok.varligi benim varlığıma can katıyor umut katıyor.
Bir canin şekillenmesi hele de kendinden olması çok güzel.
İleride bir arasa anne nasılsın dese yeter bana.bu da benim için dünyadaki en güzel duygu.
Son olarak Allah isteyen herkese çocuk nasıp etsin.
 
Merhabalar.
Cocuk dusunmeyenler, belli bir yaştan sonra yalniz kalmaktan korkmaya başladiniz mi?
Mesela kardeşleriniz yok. Anne, babaniz ve eşiniz olmasa tamamen yalniz kalacaksiniz? 🤔
Yalnızlık içte başlayıp içte biten birşey bence. Birde anne-baba-eşiniz olmasa demişsiniz ya, doğan çocuğun sizinle beraber uzunca yaşayacağının da garantisi yokki
 
16-17 yıllık evliyim. 15 yıl kesinlikle çocuk istemedim. 15. Yılın Başında aynı böyle sürekli konuşan arkadaş çevrem nedeniyle bir defa yumurtlama günümde korunmadım hamile kaldım. Kalp atışı duyulmadı kürtaj oldum. Aslında o an çocuk istememe fikrinin ne kadar doğru olduğunu anlamıştım. 3 ay sonra bir defa daha korunmadım ve yine hamile kaldım.şimdi 1 yaşında bebeğim var. Dünyanın en zor işlerinden biriymiş. Gerçekten çocuk isteyenler yapmalıymış. Bana o gazı veren arkadaşlarım hiç böyle anlamamıştı.hayatım 1 "senede tepetaklak oldu. Allah sağlık versin, Allah korusun ama zamanı geri almak mümkün olsa kesinlikle o gaza gelmem. Ben normalde çok mutlu bir insandım. Sürekli aktif, her dakika kendimi mutlu edecek bir şey bulurdum. Müzik dinlemek, arabayla boş boş dolaşmaktan, yürümek beni dinlendirir, motive ederdi. 1 "senedir neredeyim bilmiyorum. Herşeyi öylesine yapıyorum. Arabayla bir yere gitmek işkence artık, müzik zaten hayal, sürekli her an her yede kırmızı balık çalıyor, yürüyüş yakmak mı o da ne? Brezilya fönlü, makyajlı, şıkır şıkır gezen ben kıçıma bişey giydim mi oh be diyorum. Bi de eşim çok yardımcı. İki üç çocuk sahibi insanlara hayretle bakıyorum. 1 senedir bir tek gece deliksiz uyumadım. 4-5 defa kalkmışsam bu gece iyi uyuduk diyorum. Sürekli başım ağrıyor. Genellikle her gün ağlıyorum. Ne zaman eski huzurlu günlerim gelecek diyorum o gaza getiren arkadaşlarıma hiçbir zamanmış. 1 yaş sendromu, 2 yaş sendromu, 4 yaş sendromu. Muhtemelen ben çocuk sahibi olmayı gönülden istemeyen biri olduğum için her şey bu kadar zor geliyor. Aah keşke kimse karışmasaydı. Herkes kendi hayatı ile ilgilenseydi.

Ben eski kafa kadınım sanırım bazı konularda.yeni anneleri anlayamıyorum 😂
Bence bu korku her insanda var az yada cok kiminim sinir zorlayıcı boyutta ama var.
Toplumda kadınların çoğu kendi kanından bir can istiyor.(,istemeyenlere saygı duyuyorum).evlatlık alanların sayısı az.
Çünkü kendi canından bir can ile bag kuruyor onu sevdiği gibi kimseyi sevemiyor ve bu yaratılışta var.
Herkes biliyor çocuk evlenip gidecek ama olay bu değil.
Hayatta sizi düşünen biri olması sizi arayıp sorması bayramda gelmesi hadi gelemedi diyelim görüntülu konuşması sizi yapayalnız hissettirmesi bile bence bu hayattaki en güzel duygu.
Garanti ararsak bu hayatta hicbirseyin garantisi yok ki.
Şuan benim küçük bebeğim var daha ama ilerde baksın diye yapmadım tabiki ama ben şuan hayatimin daha dolu geçtiğini düşünüyorum onun büyümesine şahit olmak on numara.
İleride onla yaşama hayatina çöreklenme gibi amacım asla yok.varligi benim varlığıma can katıyor umut katıyor.
Bir canin şekillenmesi hele de kendinden olması çok güzel.
İleride bir arasa anne nasılsın dese yeter bana.bu da benim için dünyadaki en güzel duygu.
Son olarak Allah isteyen herkese çocuk nasıp etsin.
Ben de yaşın 45 üstü sanmıştım

30 altında bu endişeler hormonların hadi çocuk isteği 😂 olarak yorumlanır genelde 😂

28yasimdayim. Cocuk kararini ötelemek işime geliyordu, istemiyorum diyordum bitiyordu. Yaş sıkıştırmaya başlayinca sanki kesin arar vermem lazimmiş gibi gelmeye başladi aslinda. Gerci hala vaktim var son kararlari 35-40 arasina birakmayi dusunuyorum, kendiliginden olmazsa da dert etmem en azindan olmuyor derim. 😬😬😬

Bu şekilde herkes için farklı olabiliyor demek ki. Hep dogunca hemen alisirsin diyorlar oysa alişmayan da oluyor demek ki ya da alişmasi zor olan. 😑
 
28yasimdayim. Cocuk kararini ötelemek işime geliyordu, istemiyorum diyordum bitiyordu. Yaş sıkıştırmaya başlayinca sanki kesin arar vermem lazimmiş gibi gelmeye başladi aslinda. Gerci hala vaktim var son kararlari 35-40 arasina birakmayi dusunuyorum, kendiliginden olmazsa da dert etmem en azindan olmuyor derim. 😬😬😬

Bu şekilde herkes için farklı olabiliyor demek ki. Hep dogunca hemen alisirsin diyorlar oysa alişmayan da oluyor demek ki ya da alişmasi zor olan. 😑

bu küçük bir kriz olmuş

bazen insan tetiklenir

geçince bu kriz stabil hayatınıza dönünce değerlendirirsiniz

çocuğum var pişman mıyım hayır

sahip olmak için çok da uğraştım bu da dipnot ama çocuksuz bir hayat olmaz da diyemem

lakin aceleye gerek yok hazır hissetmek önemli

yine de ne kadar hazır olsan da bilmediğin bir şey ve ilk başlarda tabii ki şaşkınlık oluyor alışmak bir süreç

kendine baskı yapma çok gençsin daha
 
Annemin komşusunun üç çocuğu var. İkisi Almanya'da yaşıyor biri de başka bir ülkede. Kocası vefat etti. Kadın ameliyat olunca annem baktı ona. Arada öldü mü kaldı mı diye bakıyor. Bir diğer komşusu da yaşlı bir teyzeydi. İki kızı vardı ikisi de Amerika'da yaşıyordu. Kadın yalnız öldü. Bir gün sonra komşular sesi çıkmayınca anladı öldüğünü. Söyleyeceklerim bu kadar yalnız kalma konusunda.

Benim ise bir oğlum var. Çevremdekiler siz ölünce çocuk yalnız kalmasın bir tane daha doğur diyorlar. Hani yalnızlık senaryosu hiç bitmiyor. İkincisi de erkek olsa erkekler bakmaz kız bakar bir tane de kız doğur diyecekler.
 
Annemin komşusunun üç çocuğu var. İkisi Almanya'da yaşıyor biri de başka bir ülkede. Kocası vefat etti. Kadın ameliyat olunca annem baktı ona. Arada öldü mü kaldı mı diye bakıyor. Bir diğer komşusu da yaşlı bir teyzeydi. İki kızı vardı ikisi de Amerika'da yaşıyordu. Kadın yalnız öldü. Bir gün sonra komşular sesi çıkmayınca anladı öldüğünü. Söyleyeceklerim bu kadar yalnız kalma konusunda.

Benim ise bir oğlum var. Çevremdekiler siz ölünce çocuk yalnız kalmasın bir tane daha doğur diyorlar. Hani yalnızlık senaryosu hiç bitmiyor. İkincisi de erkek olsa erkekler bakmaz kız bakar bir tane de kız doğur diyecekler.

Doğru diyorsunuz. Benim de bir tanidigim o kadar cocugu, torunu varken kimse yanina alip bakmadi o kadin baskasinin evinde öldü.
😔😔 Cocuk olsa da yalniz kalabilirim. Telefon diyorum ama telefonla da olmuyor.
Ben yalniz basima hastaneye gitmeyi bile sevmem(giderim, gidiyorum ama sevmem) yaşlaninca kimsesiz zar zor nasil olacak...
Ay ne fena ya. Allah ikimizd de uzun omur versin ama umarim eşim benden once ölmez diye dua edeyim bari yapacak birsey yok.
 
Merhabalar.
Cocuk dusunmeyenler, belli bir yaştan sonra yalniz kalmaktan korkmaya başladiniz mi?
Mesela kardeşleriniz yok. Anne, babaniz ve eşiniz olmasa tamamen yalniz kalacaksiniz? 🤔
isterse 10 kardeşiniz olsun. insan belli bir yaştan sonra tek kalmayı ögrenmeli.
bu dünya adı üzerinde fani . kimler geldi kimler geçti. kimi erken kimi geç.
yalnızlık kişinin içinde , kimileri kalabalık aile olmasına rağmen kendini terk edilmilmiş sevilmemiş, dışlanmış hissediyor. kimileri tek çocuk olmasına rağmen herkesle dost herkesle mutlu. anlıyacagınız milyonlarca değişken var ama iş insanın kendisinde bitiyor.
 
Annem yurtdışında babam küçükken vefat etti. Kardeşim yok. Çocuğu kendime yoldaş olsun diye yapmam. Eşim var, allah korusun eşimin başına bir şey gelse zaten cocugum var yalnız kalmadım diye sevinmem kahrolurum onsuz.
 
buyuk oglum 7 yasinda,
eski evimizde komsu cocugu ile arkadas oldular, oraya bir gider gelmez,
bize gelirler tum gun birlikte oynarlar, benim kucuk de onlarla birlikte tabi.

ahaha, o zaman esime dedim, yandik biz bu cocuklar buyuyunce, simdiden bak bize ihtiyaclari azaldi, insan o kadar zamanla ne yapacagini da bilemiyor, neyse tasindik da kurtulduk komsu cocugundan, simdilerde de pandemi kimselere gidilip gelinmiyor :KK48:


saka bir yana, ben de hep yanlizsin diyenlere katiliyorum.
 
Annem yurtdışında babam küçükken vefat etti. Kardeşim yok. Çocuğu kendime yoldaş olsun diye yapmam. Eşim var, allah korusun eşimin başına bir şey gelse zaten cocugum var yalnız kalmadım diye sevinmem kahrolurum onsuz.

Evet ben cocugum olunca esimin ölmesine sevinecektim nasilsa yalniz degilim diye.
 
buyuk oglum 7 yasinda,
eski evimizde komsu cocugu ile arkadas oldular, oraya bir gider gelmez,
bize gelirler tum gun birlikte oynarlar, benim kucuk de onlarla birlikte tabi.

ahaha, o zaman esime dedim, yandik biz bu cocuklar buyuyunce, simdiden bak bize ihtiyaclari azaldi, insan o kadar zamanla ne yapacagini da bilemiyor, neyse tasindik da kurtulduk komsu cocugundan, simdilerde de pandemi kimselere gidilip gelinmiyor :KK48:


saka bir yana, ben de hep yanlizsin diyenlere katiliyorum.

Konuyu acarak uyanişim daha da artti zaten. Bu yalnizlik kaçinilmaz aslinda, telefonla konusulur bilmem ne diye kendimi kandiriyor veya rahatlatiyordum galiba ama yok, cocuk olsa da yalniz kalinacak belli ki. 🙂
 
Bekarım, anne ve babamla yaşıyorum. Her an ne yaptıklarını, nerde olduklarını bileyim istiyorum. Kimseye muhtaç olmasınlar ben hep yetişeyim istiyorum, en büyük korkum herhangi bir isteklerinin eksik kalması veya benden ayrı olmaları. Sık sık olmasa da arada aklıma gelir hep bu tedirginlik. Evli olsaydım nasıl olurdu onu bilmiyorum ama
 
Konuyu acarak uyanişim daha da artti zaten. Bu yalnizlik kaçinilmaz aslinda, telefonla konusulur bilmem ne diye kendimi kandiriyor veya rahatlatiyordum galiba ama yok, cocuk olsa da yalniz kalinacak belli ki. 🙂


cocuklar buyurken onlari izlemek, degisimlerine sahit olmak,

sanirim anne olarak en cok sevdigim kisim bu.

Okumasi akranlarindan yavasti mesela, her gun okuma calismasi yaptik haftalarca ve su an okumasi gorece olarak akranlarina dha yaklasti.

Kucuk cok gec konusmaya basladi, onunla da ses calismalari yaptik, bazi sesleri hala cikaramiyor,
ancak turkcesi cok iyi suan.

3 yil once adim attim diye sevinirken, bugun scooteri uzerine ayaklarini kaldiriyor.

babasindan talep ettigi sey ile benden talep ettigi sey farkli, babasina kullandigi dil ile bana kullandigi dil de.

hani benim cocuklarim bana ozel tabi ki de, bu kadar zeki olduklarini gormek, bu degisimleri izlemek ayrica keyif sebebi.

Evet zor, kimseye de onermiyorum, ama mutluyum mu bu gerceklikle, evet cok mutluyum.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X