Bir yanda 7 yılım, diğer yanda mantığım...

nomunomuchua .!.:

Senin zorunla olmaması lazım bunların.
İnsan sevdiği kızın ailesine kendini kabul ettirmek için azmeder biraz.
Bu ne rahatlık?
1 ayı dolduramadan işten çıkmak nedir?
Totosu rahata çok alışmış heralde sıkıya gelemiyor.
Kimse yatarak kazanmıyor parayı.
Ne sanıyor iş dünyasını?

Bence al karşına bunları bir bir sırala ve ayrılık düşündüğünü söyle.
Aklı başına gelirse ne ala gelmezse yolla.

Genişletmek için tıkla...

Nisan1104 .!.:

Bu arada cevap vermeyi unutmuşum. Şimdiye kadar hesabı genellikle ortak ödedik. Ünideyken zaten öğrenim kredisi vardı. Şimdi baba parasından geçiniyor

Genişletmek için tıkla...

Nisan1104 .!.:

Ben de ona hep bunu söyledim. Ailemin onu bu yüzden istemediğini defalarca vurguladım. Ayrılacağımı da söyledim. Bi süre düzeliyor sonra yine aynı..

Genişletmek için tıkla...

selc .!.:

Ben baba parasinianlamam...iki gunluk is bulmaya calisirken idare etmek degilki canim bu...sen ondan bekleyeceksin.yapsin etsin...evi ceksin cevirsin diye...5yasindaki cocuk mu...zorla zorla nereyekadar....


Zaten zenginleri de anlamam...adam defigin calisir saygin olur...copcu de olur hurdaci da ama calisir yani...hayat gsyesi budur biraz da...

Genişletmek için tıkla...

Nisan1104 .!.:

Herkese merhaba. Benim 7 yıllık bi ilişkim var. Görünüşte herşey mükemmel çok iyi, ilgili ve bana çok değer veren bir erkek arkadaşım var. Tek sorun var ki o da aylardır benim beynimi kurcalıyor. Erkek arkadaşım bi türlü çalışmak istemiyor.

Ben ilerde iş bulabileceğim bi bölümde okuyorum erkek arkadaşımsa benim ders çalışmaya zorlamam sonucunda zar zor 2 yıllık bi bölüm kazandı. Onu okudu ama bitiremedi çünkü ders kaydı yapmak aklına gelmedi. Zaten dediğim gibi benim zorumla okudu.
Sonrasında güzel bi işe başladı. Hem okuduğu bölümle alakalıydı hem de çok rahattı bi kaç ay çalıştı sonra çalıştığı kurumun personel servisi rahat değil diye işten ayrıldı. Sonrasında kaç işe girdiyse de bi istikrar sağlamadı. Bir ayı bile tamamlamadan bıraktı. Bu anlattıklarım 6-7 ay içerisinde oldu.
Ailem daha önceden ailesini tanıdığı için ilişkimize hiç bir zaman sıcak bakmadılar bana sürekli biz görüşmeni istemiyoruz, ondan sana hayır gelmez tarzı şeyler söylüyorlar. Ben de sırf ailemin karşısına güçlü çıkabilsin diye bu sefer de onu kps sınavına çalışması için zorluyorum. Ama beyefendide tık yok. Ne ders çalışıyor ne de bi kurumda. Kızıyorum, bu şekilde ailemin istemediğini söylüyorum bi kaç gün toparlıyor kendini sonra yine bırakıyor. İyilikle söylüyorum hiç bi işe yaramıyor.

Ailemden hiç kimse razı değil onunla görüşmeme ve şimdi de benimle ciddi anlamda görüşmek tanışmak isteyen birisi var. Kendisi gayet iyi bir konumda bu yüzden bütün ailem onu istiyor.

Erkek arkadaşımı seviyorum. Ama ona güvenip de ailemi karşıma alamıyorum. Sizce aşk mı mantık mı? Siz olsanız ne yapardınız? Yorumlarınız için şimdiden teşekkürler

Genişletmek için tıkla...

Annamarie34 .!.:

Sevgilinizde sorumluluk duygusu hiç yok. Evlendiğinizde bunun sıkıntısını daha fazla çekersiniz. Evi geçindirme, evi temizleme, yemek yapma, ütü yapma, çocuk vs herşey sizin üzerinize yıkılır. Sevgiliniz bu sorumsuz hallerinden hiç rahatsız gibi de durmuyor. Sizin yerinizde olsam mantığımı dinlerdim

Genişletmek için tıkla...

Nisan1104 .!.:

Çabaladığını görsem destek çıkacağım zaten ama bana bi güven vermiyor ilerisi için

Genişletmek için tıkla...

Nisan1104 .!.:

Herkese merhaba. Benim 7 yıllık bi ilişkim var. Görünüşte herşey mükemmel çok iyi, ilgili ve bana çok değer veren bir erkek arkadaşım var. Tek sorun var ki o da aylardır benim beynimi kurcalıyor. Erkek arkadaşım bi türlü çalışmak istemiyor.

Ben ilerde iş bulabileceğim bi bölümde okuyorum erkek arkadaşımsa benim ders çalışmaya zorlamam sonucunda zar zor 2 yıllık bi bölüm kazandı. Onu okudu ama bitiremedi çünkü ders kaydı yapmak aklına gelmedi. Zaten dediğim gibi benim zorumla okudu.
Sonrasında güzel bi işe başladı. Hem okuduğu bölümle alakalıydı hem de çok rahattı bi kaç ay çalıştı sonra çalıştığı kurumun personel servisi rahat değil diye işten ayrıldı. Sonrasında kaç işe girdiyse de bi istikrar sağlamadı. Bir ayı bile tamamlamadan bıraktı. Bu anlattıklarım 6-7 ay içerisinde oldu.
Ailem daha önceden ailesini tanıdığı için ilişkimize hiç bir zaman sıcak bakmadılar bana sürekli biz görüşmeni istemiyoruz, ondan sana hayır gelmez tarzı şeyler söylüyorlar. Ben de sırf ailemin karşısına güçlü çıkabilsin diye bu sefer de onu kps sınavına çalışması için zorluyorum. Ama beyefendide tık yok. Ne ders çalışıyor ne de bi kurumda. Kızıyorum, bu şekilde ailemin istemediğini söylüyorum bi kaç gün toparlıyor kendini sonra yine bırakıyor. İyilikle söylüyorum hiç bi işe yaramıyor.

Ailemden hiç kimse razı değil onunla görüşmeme ve şimdi de benimle ciddi anlamda görüşmek tanışmak isteyen birisi var. Kendisi gayet iyi bir konumda bu yüzden bütün ailem onu istiyor.

Erkek arkadaşımı seviyorum. Ama ona güvenip de ailemi karşıma alamıyorum. Sizce aşk mı mantık mı? Siz olsanız ne yapardınız? Yorumlarınız için şimdiden teşekkürler

Genişletmek için tıkla...