arkadaşlar merhaba benim sizlere danışacağım bir şey var.üniversite 4. sınıf öğrencisiyim...öğretmenlik okuyorum ama gelin görün ki çok zoruma gidiyor...ne o okulda okumak istiyordum ne o bölümü.neden yazdın demeyin onu da açıklayayım. türkiye derecesi yapmıştım ygs-lys de. oturduğum şehirdeki üni ye kesin tutar gözüyle bakıyordum herkes öyle bakıyordu. bu yüzden çok özenerek bir tercih yapmadım...nasıl olsa ilk 3 sıradaki gelir gözüyle baktım...ve maalesef şimdiki okuduğum okul geldi...taa ilk günden beri ağladım hiç gitmek istemedim ve olmuşum 4. sınıf yine gitmek istemiyorum. her okula gideceğim zaman ağlıyorum sinir krizleri geçiriyorum...aileme gitmek istemediğimi defalarca kez söyledim...her defasında kavga ettim...tabi gitmek istemeyişimin bir nedeni her sene bir sorun yaşadım .bıktım artık boğuldum...insanlardan nefret eder oldum...allah beni insanlarla sınıyor biliyorum ama dayanamıyorum.her sene bir iftiraya maruz kaldım...ya da ibnenin birisi bana taktı ,en yakın arkadaşım dediğim bir kaç kere okuduğum şehre ziyarete gelen sevgilime aşık olmuş.benim kimseye güvenim kalmadı.uğraşmak istemiyorum artık. çok yoruldum... ve bu senem kpss senem de kazanacağıma olan inancım da yok...geleceğe umutla bakamıyorum...üniversiteye de gitmek istemiyorum...son senem biliyorum ama dayanacak gücüm kalmadı...tek başıma mücadele etmekten yoruldum...güvensizlikten dolayı yaakın arkadaştan edinemedim bir daha...boğuluyorum artık...ölüyorum artık...2 gün önce intihar girişiminde bulundum erkek arkadaşım beni hemen hastaneye götürdü...erkek arkadaşım da başka şehirde okuyor uzak bir şehirde...yine gitmek istemediğim bir gün sinir krizine girip yüzümü çırmalamışım...artık gerçekten istemiyorum. yıldım.korkuyorum yine olaylar yaşamaktan yine üzülmekten korkuyorum dayanamıyorum .tek başma yüzsüzleşen insanlara karşı savaşmaktan yoruldum . artık bitirmek isitorum okulu biliyorum ailemle aramda kavga çıkacak ama daha da fazla dayanamıyorum...zaten amacımda yok mezun olunca istediğim mesleği de yapmayacağım...neden 1 sene daha uğraşmak isteyeyim ki...hem ben biliyrum kendimi...dün başarısızlıkla sonuçlanan intiharım yarın başarıya ulaşır. o zaman düşmanlarım bi yerlerine kına yaksın...sevdiklerim de üzülmesin nazımın da dediği gibi "en fazla bir yıl sürer
yirminci asırlarda ölüm acısı."
Yapman gereken bir psikiyatr a görünmek ve depresyon tedavisi görmek.
Anlattıgın dertler KENDİNİ ÖLDÜRECEK dertler degil.
Çık bu sayfadan bir daha baştan oku...Bak senelik ömrü kalan bir anneden bahsediliyor ve ölüp ölmedigini merak ediyor konusunu bilenler...
Bence sen kendine aşırı düşkünsün.Çok istedigi halde SENİN O BEGENMEDİGİN BÖLÜMÜ KAZANAMAYAN,OKUMAYA PARASI OLMAYANLARI düşün bir kez de....sınıfa kadar geldiysen Rabbim sana akıl verdigi içinde şükret.
Ve derece yapacak kadar zeki oldugunu varsayarsak HAYATIN KIYMETİNİ HEMEN KAVRAMAK İÇİN KOLLARINI SIVA.
İstemiyorsan yapma öğretmenlik,Kpss kazanman ve istemedigin bir meslegi yapman şart degil.Ben ne ziraat mühendisleri gördüm bankada müdür olmuştu kadın.
Abartıcak ,kendine acıyacak bir durum görmüyorum.Gençliğinin ve çevrende gelişen tatsız olaylar seni bıktırmış o kadar.
Aklını başına al arkadaşım,Hayat herkese sadece bir kez verilen bir hediye...Okulun var yakında eline alacagın bir diploman,eğitimin için ugraşan bir ailen var.
sevgilin kötü çıkmış,arkadaşın onu ayartmış ne gam...takmaya degen şeyler degil bunlar...