Birbirine denk olmak..?

matemm · 10 Ekim 2014

Birbuçuk yıldır görüştüğüm bi erkek arkadaşım var.ikimizde 25 yaşındayız ve o benim ilk defa böylesine sevdiğim,ilk görüştüğüm insan.
lise,dersane,üniversite ve yoğun bi ders çalışma derken...amann sevmekte neymiş..ben kimseyi sevemem.derslerim daha önemli diye kimseyi yıllarca kabul etmezken,evliliğin e'sini düşünmezken öyle bişey yaşadımki bu benmiyim diye soruyorum kendime ?
Psikolojim fena halde bozuk.ayrılmalı barışmalı..güvendim güvenmedim derken geçti zaman..
Bu yıl mimarlık bölümünden mezun oldum ve özelde işmi kpssmi diye birsürü sorumluluğum var.
Asıl sorunumda burda başlıyor.
erkek arkadaşımla hiç olmadık bi zamanda karşılaştık..imkansızlığını başından beri kabul eder gibi olsamda neden mücadele etmeyelim diye düşünüyorum bazen..
Çünkü erkek arkadaşım maddi sıkıntılar ve ailesinde çokta okuyan insan olmamasının etkisiyle bence küçük yaşta çalışmaya başlamış..dinlenme tesisleri..maden ocakları..gibi yerlerde..
Bunu bile bile sevdim çünkü mesafelerin...onun okumamış olmasını problem etmenin vicdanıma dokunduğunu hissediyorum.
Merhamet...
Şevkat...onun hayatta yaşadığı zorluklara oturup ağlayacak kadar duygusallık...
kendime olan şaşkınlığım...
Ailemde olan herkesin okumuş olması avukat mühendis hakim vs..bunların ne önemi var.
Önemli olan insanlık değilmi?diye düşünürken.
erkek arkadaşım başlarda bi kaç kez ben sana denk değilim..yarın öbür gün istesek ailen vermez..o zaman ikimizde çok üzülürüz.hakkına girmicem derdi.
Ama ayrılmak öyle söylendiği gibi kolay olmuyormuş.
Helede hayatında ilk defa biriyle görüşüyorsan...saplantılı bi şekilde yürüyor ve ne yapacağımı bilmiyorum...
iki yakın arkadaşım dışında kimse bilmiyor bu durumu.
Son bi kaç aydır erkek arkadaşım artık bende okumaya karar verdim zor olsada başlıcam buna..seninle olmak için bu sorun edilecekse ikimiz için bunu yapmam lazım diyor.tabii bunda benim konuşmalarımın etkisi büyük..
En başlarda aşktan o kadar körelmişimki o olsun,beni sevdiğini bileyim yeter bana derdim..sonra bi arkadaşım bana..
-matemm toplumm ne der?
-ailen kabul etmeyebilir...kızlarını okutmuşlar istemezler öyle birini..
-ilerde pişman olursun gibi sözler söylediğinde...
toplumdan banane deyip sahipleniyorum sevgimi..bu şimdide böyle..
Bazen ona çok kırıldığımda oluyor..banatabii sen okumuşsun bizim gibi değilsin...sözler söylediği olur.
Ama bu sözleri asla benden kaynaklı değildir.Haytta insanlar tarafından çok ezildiğini,okumamış olmanın eksikliğini yaşadığını söylerken,onun bazı komplekslerinin olduğunu farkettim.
Bu noktada hiçbi şekilde kendimle övünmeyerek,bunun sadece bi gereklilik olduğunu,sevgimi ona hissettirdiğimde ancak kurtulabiliyoruz o duygudan..
ve bugün bana derse başladığını söyledi..bu arada maden ocağında çalışmaya devam ediyor.şartları kötü ve ben büyük bi vicdani yük altında hissediyorum..
O sırf bu sebeple okuduğunda bile ailemin okumuş olsun kızımızı veririz duygusu yok.ya ilerde herşeye rağmen olumsuz bakarlarsa diye düşünüyorum..sonuçta bende henüz ailesini tanımıyorum.
Ailem için çok iyi kariyer sahibi biri olsada bakacakları özellik okumuş veya zengin olması değil,karakteri ve kimseye muhtaç etmeden yaşatacak kadar kazanması...
Çok karışık yazdım kızlar,farkındayım çünkü düşüncelerim darmaduman..
fikirlerinize ihtiyacım var..erkek arkadaşım düzlise mezunu sözel çıkışlı.benim girdiğim yıllarda öss sınavıydı.şuan sistem nasıldır?
meslekler hakkında,2 yıllık ama çalışma imkanı olan bölümler hakkında bilgiyede ihtiyacım var.
Bana sen yanımda olursan herşeyi aşarız diyor...onu yanlış yönlendirmek istemiyorum.
İlerde ailem ona karşı çıksa bile,okumuş olmasına kendi hayatını kurtarmasına yardımcı olmak bile beni mutlu edecek.
İçimde ona sürekli yardım etme acıma duygusu var.
Bazen acaba acıdığım içinmi seviyorum diye kendime soruyorum?
kafam çok karışık.ayrıldığımda onsuz bi hayatıda istemiyorum.o olmadığında bana teklif eden,görüşmek isteyen bütün erkeklerden nefret ediyorum.ağlama krizlerine giriyorum olmadık zamanlarda...
Lütfen yardımcı olun.bana bi yol gösterin.

Elaray · 10 Ekim 2014

Aslinda ailenin ne diyeceginden cok kendi düsüncelerin önemli. Sanki icten ice bu durum seni rahatsiz etmis gibi..

Önemli olan tabikide ilk basta insanligi, karakteri, huyu suyu.. Ama yinede iyi düsünmek lazim. Ben nisan attim. Eski nisanlim okumamisdi ve hic sorun etmedim. Hepimiz insaniz sonucta kimse kimseden üstün degil diye düsünüyorum. Gel görelimki o icinden bu durumu dert etmis, kendini ezik hissetmis. Sen okumussun ben okumadim denk degiliz tabi derdi.. Son zamanlar benim kazanacagim paranin hesabini yapiyor senin ayri hesabin olamaz diyordu. Yani kendi kendini kücümsedigi icin sorun oluyordu ve beni daha cok ezmeye calisiyordu. Bu durumu dert etmeyecek bir erkek bulmak zor sanirim, tabi istisnalar elbette vardir..

Yasadiklarimdan sonra bende biraz bu denklik konusuna takildim acikcasi. Denk olsun diyorum. Dert etmedim önemsemedimde noldu diyorum. Etrafimdada hep bu yönden ayni fikirleri duyuyorum. Denk olmak lazim davul bile dengi dengine diyorlar..

Siz yinede iyi düsünün. Uyumluysaniz ve anlasiyorsaniz herseyin üstesinden beraber gelebilirsiniz. Üstelik okumayada istekliymis. Tabi bunu önce kendisi icin yapmali...

athenenoctua · 10 Ekim 2014

Aileyi, toplumu bir kenara birakip siz kendi duygularinizi cozmelisiniz once,
ne zaman onun sartlarindan bahsetseniz vicdan ve acima kelimeleri girmis araya,

Sefkat kotu birsey degil ancak bunu hissetmenize iten nedenler onemli, ben sevdigme gosteririm...
sevmem icin de en basta iyi ve durust bir insan olma sarti koyarim herkes icin,
karakterinin diger ozellikleri de benim daha cok isinmami veya onunla extra gurur duymami saglayan seyler olur...

bu arada ilkokul mezunu bir muteahhit olsaydi aile veya toplum kismina ne derece takilirdik...?

o yuzden onun karakteri, anlasabildigniz konular ve kendi duygulariniza dair dusuncelerinizi netlestirin ve ona gore davranin.

Senderr · 10 Ekim 2014

matemm .!.:
Birbuçuk yıldır görüştüğüm bi erkek arkadaşım var.ikimizde 25 yaşındayız ve o benim ilk defa böylesine sevdiğim,ilk görüştüğüm insan.
lise,dersane,üniversite ve yoğun bi ders çalışma derken...amann sevmekte neymiş..ben kimseyi sevemem.derslerim daha önemli diye kimseyi yıllarca kabul etmezken,evliliğin e'sini düşünmezken öyle bişey yaşadımki bu benmiyim diye soruyorum kendime ?
Psikolojim fena halde bozuk.ayrılmalı barışmalı..güvendim güvenmedim derken geçti zaman..
Bu yıl mimarlık bölümünden mezun oldum ve özelde işmi kpssmi diye birsürü sorumluluğum var.
Asıl sorunumda burda başlıyor.
erkek arkadaşımla hiç olmadık bi zamanda karşılaştık..imkansızlığını başından beri kabul eder gibi olsamda neden mücadele etmeyelim diye düşünüyorum bazen..
Çünkü erkek arkadaşım maddi sıkıntılar ve ailesinde çokta okuyan insan olmamasının etkisiyle bence küçük yaşta çalışmaya başlamış..dinlenme tesisleri..maden ocakları..gibi yerlerde..
Bunu bile bile sevdim çünkü mesafelerin...onun okumamış olmasını problem etmenin vicdanıma dokunduğunu hissediyorum.
Merhamet...
Şevkat...onun hayatta yaşadığı zorluklara oturup ağlayacak kadar duygusallık...
kendime olan şaşkınlığım...
Ailemde olan herkesin okumuş olması avukat mühendis hakim vs..bunların ne önemi var.
Önemli olan insanlık değilmi?diye düşünürken.
erkek arkadaşım başlarda bi kaç kez ben sana denk değilim..yarın öbür gün istesek ailen vermez..o zaman ikimizde çok üzülürüz.hakkına girmicem derdi.
Ama ayrılmak öyle söylendiği gibi kolay olmuyormuş.
Helede hayatında ilk defa biriyle görüşüyorsan...saplantılı bi şekilde yürüyor ve ne yapacağımı bilmiyorum...
iki yakın arkadaşım dışında kimse bilmiyor bu durumu.
Son bi kaç aydır erkek arkadaşım artık bende okumaya karar verdim zor olsada başlıcam buna..seninle olmak için bu sorun edilecekse ikimiz için bunu yapmam lazım diyor.tabii bunda benim konuşmalarımın etkisi büyük..
En başlarda aşktan o kadar körelmişimki o olsun,beni sevdiğini bileyim yeter bana derdim..sonra bi arkadaşım bana..
-matemm toplumm ne der?
-ailen kabul etmeyebilir...kızlarını okutmuşlar istemezler öyle birini..
-ilerde pişman olursun gibi sözler söylediğinde...
toplumdan banane deyip sahipleniyorum sevgimi..bu şimdide böyle..
Bazen ona çok kırıldığımda oluyor..banatabii sen okumuşsun bizim gibi değilsin...sözler söylediği olur.
Ama bu sözleri asla benden kaynaklı değildir.Haytta insanlar tarafından çok ezildiğini,okumamış olmanın eksikliğini yaşadığını söylerken,onun bazı komplekslerinin olduğunu farkettim.
Bu noktada hiçbi şekilde kendimle övünmeyerek,bunun sadece bi gereklilik olduğunu,sevgimi ona hissettirdiğimde ancak kurtulabiliyoruz o duygudan..
ve bugün bana derse başladığını söyledi..bu arada maden ocağında çalışmaya devam ediyor.şartları kötü ve ben büyük bi vicdani yük altında hissediyorum..
O sırf bu sebeple okuduğunda bile ailemin okumuş olsun kızımızı veririz duygusu yok.ya ilerde herşeye rağmen olumsuz bakarlarsa diye düşünüyorum..sonuçta bende henüz ailesini tanımıyorum.
Ailem için çok iyi kariyer sahibi biri olsada bakacakları özellik okumuş veya zengin olması değil,karakteri ve kimseye muhtaç etmeden yaşatacak kadar kazanması...
Çok karışık yazdım kızlar,farkındayım çünkü düşüncelerim darmaduman..
fikirlerinize ihtiyacım var..erkek arkadaşım düzlise mezunu sözel çıkışlı.benim girdiğim yıllarda öss sınavıydı.şuan sistem nasıldır?
meslekler hakkında,2 yıllık ama çalışma imkanı olan bölümler hakkında bilgiyede ihtiyacım var.
Bana sen yanımda olursan herşeyi aşarız diyor...onu yanlış yönlendirmek istemiyorum.
İlerde ailem ona karşı çıksa bile,okumuş olmasına kendi hayatını kurtarmasına yardımcı olmak bile beni mutlu edecek.
İçimde ona sürekli yardım etme acıma duygusu var.
Bazen acaba acıdığım içinmi seviyorum diye kendime soruyorum?
kafam çok karışık.ayrıldığımda onsuz bi hayatıda istemiyorum.o olmadığında bana teklif eden,görüşmek isteyen bütün erkeklerden nefret ediyorum.ağlama krizlerine giriyorum olmadık zamanlarda...
Lütfen yardımcı olun.bana bi yol gösterin.

Kendin çok önemlisin. Denkliği fazla kafana takma. Sen seviyorsan gerisi boş. Benim teyzem üniversite mezunu eniştem ilkokul hemde çok küçük yaştan beri çalışıyor arada ucurum var ama gel gör ki 20 yıldır tek kavgaları olmamıştır. Ben ve oğlumun babası da dengiz güya her yönden:). Kültürümüz düşünce yapımız, aklına gelecek herşeyle. Ama biz boşanıyoruz:). Sen kendine de sevgiline de güveniyorsan aşılmayacak engel yok

matemm · 10 Ekim 2014

şuan hiçte mantıklı düşünemiyorum.bazen karakterlerimizin ne kadar farklı olduğunu anlayıp bunu ona söylediğimde,bişey olmaz zıt karakterler evlenince daha iyi anlaşır diye teselli veriyor bana.
onun kötü bana uymayan huylarını değiştirebileceğimi düşünüyorum bu yüzden.
bazende anlaşamayız biz deyip ayrılıyorum ama herdefasında yeniden barışıyoruz.
Bunun sebebide hayatıma giren ilk insan olması sanırım.

matemm · 10 Ekim 2014

Senderr .!.:
Kendin çok önemlisin. Denkliği fazla kafana takma. Sen seviyorsan gerisi boş. Benim teyzem üniversite mezunu eniştem ilkokul hemde çok küçük yaştan beri çalışıyor arada ucurum var ama gel gör ki 20 yıldır tek kavgaları olmamıştır. Ben ve oğlumun babası da dengiz güya her yönden:). Kültürümüz düşünce yapımız, aklına gelecek herşeyle. Ama biz boşanıyoruz:). Sen kendine de sevgiline de güveniyorsan aşılmayacak engel yok

örneklendirme için teşekkür ederim.
bazen tamda böyle şeyleri duymak umutlandırıyor beni.

in vino veritas · 10 Ekim 2014

Senin ne hissettiğin burda önemli olan. Onu da biz bilemeyiz. Ancak sezebiliriz, benim sezdiğim de senin okul olayını kafana takıyor olduğun.
Biz hatun kısmı anaç duygularla doğuyoruz, o yüzden duygularını birbirine karıştırman normal. Ama her aşkın içinde biraz anaçlık yok mudur?
Ailen her türlü sorun çıkarabilir. Geçenlerde burda mimar mı mihendis mi ne bir kız vardı, erkek arkadaşı işletme mezunu olduğu için ailesi karşı çıkıyordu. Seninkiler de böyle tepki verebilir.

Bana sorarsan evet birliktelik yaşayan iki insan denk olmalı. Ben yapamazdım mesela. Senin bir iş çevren, arkadaş çevren olacak. Bazen bu ortamlara eşinle girmen gerekecek. Orda kendini ezik hissetmeyen, ortama ayak uyduran biri olmalı yanında bence. Sen de eşim diye tanıtırken utanmamalısın ondan ya da mesleğinden. Şimdi herşey toz pembe ama ilerde böyle görecek misin? Bu en basiti örnek. Daha maaşı var, ailesi var, sosyal statüsü var, kariyeri var. Bunların altında ezilmeyecek Okumamış bir adamla olur. Ama sorun edecek bir adamla olmaz.

kita_kitta · 10 Ekim 2014

Benim bir arkadasimda lise yillarinda tanistigi bir erkek arkadasi vardi. Arkadasim okudu öğretmen oldu ama sevgilisi lise mezunu. Çocuk sonradan okudu, arkadasimda onun okulu bitirmesini bekledi ona destek oldu hatta para gonderdigi bile oldu. Şimdi evliler ve bir de çocuklari var çok mutlular. Her ikiside fedakarlik yapti. Ama onlarda şöyle birsey var, aileler denk. Sanirim senin durumda ailelerde farkli ki bu çok büyük sorun ben bunu kendi evliligimden biliyorum

matemm · 10 Ekim 2014

Sephora85 .!.:
Senin ne hissettiğin burda önemli olan. Onu da biz bilemeyiz. Ancak sezebiliriz, benim sezdiğim de senin okul olayını kafana takıyor olduğun.
Biz hatun kısmı anaç duygularla doğuyoruz, o yüzden duygularını birbirine karıltırman normal. Ama her aşkın içinde biraz anaçlık yok mudur?
Ailen her türlü sorun çıkarabilir. Geçenlerde burda mimar mı mihendis mi ne bir kız vardı, erkek arkadaşı işletme mezunu olduğu için ailesi karşı çıkıyordu. Seninkiler de böyle tepki verebilir.

Bana sorarsan evet birliktelik yaşayan iki insan denk olmalı. Ben yapamazdım mesela. Senin bir iş çevren, arkadaş çevren olacak. Bazen bu ortamlara eşinle girmen gerekecek. Orda kendini ezik hissetmeyen, ortama ayak uyduran biri olmalı yanında bence. Sen de eşim diye tanıtırken utanmamalısın ondan ya da mesleğinden. Şimdi herşey toz pembe ama ilerde böyle görecek misin? Bu en basiti örnek. Daha maaşı var, ailesi var, sosyal statüsü var, kariyeri var. Bunların altında ezilmeyecek Okumamış bir adamla olur. Ama sorun edecek bir adamla olmaz.

Benimde farkettiğim kötü özelliklerinden biri bu.malesef onunda kendini öyle ortamlarda eksik hissedeceğini düşünüyorum.
normalde çok sosyaldir çevresiyle ilişkileri gayet iyidir.ama konu okumaya gelince ona üstünlük taslamaya çalışanlara gayet tepkili.ve bu bencede normal.bazen bi konuyu tartışırken
-Ben kimimki..haklısın falan der.oysaki ben küçümsemediğim halde bunu söylüyor düşünün.
bende -Sen benim sevdiğim insansın.bundan daha önemli bişey yok diyorum.bu şekilde aşıyoruz durumu.
İlerde bu durum artarmı onu bilemiyorum..

matemm · 10 Ekim 2014

kita_kitta .!.:
Benim bir arkadasimda lise yillarinda tanistigi bir erkek arkadasi vardi. Arkadasim okudu öğretmen oldu ama sevgilisi lise mezunu. Çocuk sonradan okudu, arkadasimda onun okulu bitirmesini bekledi ona destek oldu hatta para gonderdigi bile oldu. Şimdi evliler ve bir de çocuklari var çok mutlular. Her ikiside fedakarlik yapti. Ama onlarda şöyle birsey var, aileler denk. Sanirim senin durumda ailelerde farkli ki bu çok büyük sorun ben bunu kendi evliligimden biliyorum

oda evin enküçüğü ve ablaları çoktan evlenmiş birsürü yeğeni var..
Babası abisini okutmak istemiş dersaneye yollamış zamanında ama okumamış abisi.
benim babamsa çocuklarının okumasını çok çok önemseyen bi insan..

kita_kitta · 10 Ekim 2014

matemm .!.:
oda evin enküçüğü ve ablaları çoktan evlenmiş birsürü yeğeni var..
Babası abisini okutmak istemiş dersaneye yollamış zamanında ama okumamış abisi.
benim babamsa çocuklarının okumasını çok çok önemseyen bi insan..

İşte o sorun olabilir. Benim eşim okumuş ama ailesinde başka okuyan yok ve kafa yapasi olarak da eğitimsizlik değil de cahillikleri beni ve evliliğimizi çok yipratti. Benimkardeslerim ben hatta kuzenlerin filan tüm sülale okumuştur.
Birde bazi insanlarda kompleks oluyor bu durum ben görümcelerimle bu kompleksleri yüzünden anlasamadim.
İyi düşün canim insan bir kisiyle evlenmiyor çünkü bütün aileyle evleniyorsun.

matemm · 10 Ekim 2014

kita_kitta .!.:
İşte o sorun olabilir. Benim eşim okumuş ama ailesinde başka okuyan yok ve kafa yapasi olarak da eğitimsizlik değil de cahillikleri beni ve evliliğimizi çok yipratti. Benimkardeslerim ben hatta kuzenlerin filan tüm sülale okumuştur.
Birde bazi insanlarda kompleks oluyor bu durum ben görümcelerimle bu kompleksleri yüzünden anlasamadim.
İyi düşün canim insan bir kisiyle evlenmiyor çünkü bütün aileyle evleniyorsun.

bunu sordum kendisine,ailen ablaların için okumuş olmak iyimidir kötümüdür diye?
çünkü bazı insan sırf sindiremediği için küçümser.
bazısıda takdir eder.
benim durumumu yaşayan bi arkadaşım daha var.sanırım çocukta asgari ücretle çalışıyormuş.ailecek tanışıyor onlar bigün akşam yemeğine misafirken çocuğun ablası kıza -amann sizde sanki çokmu kazanıyosunuz alacağınız maaş 4bin diye küçümsemiş...düşünün kendi erkek kardeşinin durumunu bildiği halde bunu söyleyen bi abla var ortada.
Benim erkek arkadaşımsa sorun olmaz aksine gurur duyarlar seni takdir ederler diyor ama zaten aksini söyleyeceğini sanmıyorum.insan evlenmeden,onlarla yaşamadan bilemez.

safkelebek · 10 Ekim 2014

matemm .!.:
Benimde farkettiğim kötü özelliklerinden biri bu.malesef onunda kenini öyle ortamlarda eksik hissedeceğini düşünüyorum.
normalde çok sosyaldir çevresiyle ilişkileri gayet iyidir.ama konu okumaya gelince ona üstünlük taslamaya çalışanlara gayet tepkili.ve bu bencede normal.bazen bi konuyu tartışırken
-Ben kimimki..haklısın falan der.oysaki ben küçümsemediğim halde bu söylüyor düşünün.
bende -Sen benim sevdiğim insansın.bundan daha önemli bişey yok diyorum.bu şekilde aşıyoruz durumu.
İlerde bu durum artarmı onu bilemiyorum..

Gerçekten üstünlük taslamaya çalışan insanlar olacaktır, var böyle insanlar biliyoruz. Ama farkında olmadan yapanlar da olacaktır, bu da bir gerçek. İkisi arasındaki farkı anlamak zorunda kalacak olan o, her durumda açıklama yükü olacak ikinizde de. Aşılabilir mi? Evet. Zor olur mu? Duruma bağlı.

İki örneğimle sonlandırayım, yıllarca ailesinin mesleklerine denk bir damat adayını ailesine söyleyen bir arkadaşım, asla olmaz, bir daha bu konuyu açma tepkisiyle karşılaştı. Ailenizin tepkisini tahmin edebilirsiniz ama gerçekten öğrenmek için o günün gelmesi lazım.

İkinci örneğim aralarında eğitim farkı olan başka bir yakın arkadaşım çok mutlu, kendinde eksik gördüğü yerleri rahatlıkla söyleyebilen ve bu eksikliklerini başka özellikleriyle kat kat kapatabilen bir insan eşi. İlk tanıştıklarında bizim arkadaş olarak iyi düşün, bunlar sorun olabilir dediğimiz şeylerde, onlar için o kadar yanıldık ki bir daha ağzımızı açamadık :) Sorunları da oldu ama halletmenin bir yolunu buldular. Benim için ayrılma sebepleri olurdu o sorunlar, kendimi biliyorum.

kita_kitta · 10 Ekim 2014

matemm .!.:
bunu sordum kendisine,ailen ablaların için okumuş olmak iyimidir kötümüdür diye?
çünkü bazı insan sırf sindiremediği için küçümser.
bazısıda takdir eder.
benim durumumu yaşayan bi arkadaşım daha var.sanırım çocukta asgari ücretle çalışıyormuş.ailecek tanışıyor onlar bigün akşam yemeğine misafirken çocuğun ablası kıza -amann sizde sanki çokmu kazanıyosunuz alacağınız maaş 4bin diye küçümsemiş...düşünün kendi erkek kardeşinin durumunu bildiği halde bunu söyleyen bi abla var ortada.
Benim erkek arkadaşımsa sorun olmaz aksine gurur duyarlar seni takdir ederler diyor ama zaten aksini söyleyeceğini sanmıyorum.insan evlenmeden,onlarla yaşamadan bilemez.

Aynen öyle insan içine girmeden bilemiyor. Ahh ahh ben o kompleksli görümcelerden neler çektim. Evliliğim bitiyor bu insanlar yüzünden. Dediğin gibi bazi insan vardir gurur duyay gıpta eder bazisi da kiskanir. Ben mesela eğitimli insanlara hep saygiyla bakarim, ben öğretmenim ama böyle senin gibi bir mimar bir doktor bir avukat kadinlari görünce nasıl hoşuma gidiyor. Eşimin ailesi içinse kadin evlenir 1 ay sonra hamile kalir 5 senede 3 tane çocuk doğurur. Ne kadar doğurursan o kadar iyi kadinsin. Bana hep burun kivirdilar. Kendilerinden farkli olana hep böyleler.

in vino veritas · 10 Ekim 2014

matemm .!.:
Benimde farkettiğim kötü özelliklerinden biri bu.malesef onunda kendini öyle ortamlarda eksik hissedeceğini düşünüyorum.
normalde çok sosyaldir çevresiyle ilişkileri gayet iyidir.ama konu okumaya gelince ona üstünlük taslamaya çalışanlara gayet tepkili.ve bu bencede normal.bazen bi konuyu tartışırken
-Ben kimimki..haklısın falan der.oysaki ben küçümsemediğim halde bunu söylüyor düşünün.
bende -Sen benim sevdiğim insansın.bundan daha önemli bişey yok diyorum.bu şekilde aşıyoruz durumu.
İlerde bu durum artarmı onu bilemiyorum..

Kompleksli bir insan belli ki. Sen küçümsemediğin halde bunu yapıyorsa durum vahim. Çalışmayı düşünüyorsan büyük sorun olur. Sen işi de yükseldikçe evde psikolojik şiddete maruz kalacaksın muhtemelen. Çalışmayı düşünmüyorsan sorun olmaz. Ama düşünmediğini sanmıyorum.
Böyle evliliklerin mutlu olanlarında kadın genelde çalışmıyordur. Evdeki mutluluğu tercih eder. Sen ne istiyorsun?

tingirmingir · 10 Ekim 2014

Once kendin netlesmelisin. Senin icin gercekten sorun mu degil mi? Bir de çok fena bir cümle kurmussun icinden cikmasi zor. Sevdigin icin mi aciyorsun acidigin icin mi seviyorsun? Bunlarda bir sekilde netles sonra ilişkine odaklan. Ordaki sorunlari coz. Cunku anladigima gore bunlar disinda da sorunlu bir ilişki. Ayrilmalar barismalar ve guven problemlerinden bahsetmissin. O problemler bunlardan daha onemli cunku anladigim kadariyla erkek arkadasin senin icin okuyup bir meslek sahibi olmayi düşünüyor. Ki bu da aradaki o denklik farkini ortadan kaldirir. Geriye kaldi diger problemleri çözmek. Çünkü asil onlar kalici olabilir. Derin içeriği bilmiyorum ama bu guven konulari falan cok ciddi problemler yaratabilir.

rosalone · 10 Ekim 2014

Senin ne hissettigin ve dusundugun onemli ama bence denklik onemli, bunu insan asikken anlamiyor, hayat gercekten toz pembe geliyor ama evlenince sorunlar ortaya cikiyor. Ben de kendimden ornek vereyim, Ben cok zengin olmamakla beraber baba evinde her dedigi alinmis, Hic yokluk gormemis, zorluk cekmemis biriyim. Esim de hayati boyunca fakirlik yasamis, cocuk yaslarda hem calisip, hem okumus, okurken ordan burdan burs almis biri. Ikimiz de univ mezunuyuz, esim benden 2-3 Kat fazla Maas aliyor ama o fakirlikten, yokluk zihniyetinden kurtulamadi 2 yildir. Her harcadigim Olay oluyor, her kurus batiyor ona. Daha az once kavga ettik, manti satan birinden manti satin aldim, onun yerine bilmem kac kilo sebze alinirmis, bilmem kac gun yemek yenirmis vs vs. bagristik yine. kahvalti hazirlarim, niye 3 cesit peynir, bilmem kac cesit yemek varmis, anasinin evinde bir cesit yemek yer kalkarlarmis, parayi cok bulunca gormemis gibi herseyi Bol Bol almak mi lazimmis Hic bitmedi bu sorunlarimiz. Ailede gormemis, bendekini asiri saniyor. Oysa gercekten asiri da degilim. Zaten nisan surecimiz cok zordu yine parasizliktan. Kv-kp desen ayri bir olay. Cevremde de Ben gibi bu denklik kavgasini yapan arkadaslar var, dusun yani iyi ki okumus esim, okumamis olsa daha buyuk sorunlar olurdu bizim icin. Yani evlilik gercekten Simdiki hislere bakilarak yapilacak birsey degil, tabi kendin bilirsin, tabi her sorunu asacagini dusunuyorsan, zor ama.

EXXWOMAN · 10 Ekim 2014

matemm .!.:
Birbuçuk yıldır görüştüğüm bi erkek arkadaşım var.ikimizde 25 yaşındayız ve o benim ilk defa böylesine sevdiğim,ilk görüştüğüm insan.
lise,dersane,üniversite ve yoğun bi ders çalışma derken...amann sevmekte neymiş..ben kimseyi sevemem.derslerim daha önemli diye kimseyi yıllarca kabul etmezken,evliliğin e'sini düşünmezken öyle bişey yaşadımki bu benmiyim diye soruyorum kendime ?
Psikolojim fena halde bozuk.ayrılmalı barışmalı..güvendim güvenmedim derken geçti zaman..
Bu yıl mimarlık bölümünden mezun oldum ve özelde işmi kpssmi diye birsürü sorumluluğum var.
Asıl sorunumda burda başlıyor.
erkek arkadaşımla hiç olmadık bi zamanda karşılaştık..imkansızlığını başından beri kabul eder gibi olsamda neden mücadele etmeyelim diye düşünüyorum bazen..
Çünkü erkek arkadaşım maddi sıkıntılar ve ailesinde çokta okuyan insan olmamasının etkisiyle bence küçük yaşta çalışmaya başlamış..dinlenme tesisleri..maden ocakları..gibi yerlerde..
Bunu bile bile sevdim çünkü mesafelerin...onun okumamış olmasını problem etmenin vicdanıma dokunduğunu hissediyorum.
Merhamet...
Şevkat...onun hayatta yaşadığı zorluklara oturup ağlayacak kadar duygusallık...
kendime olan şaşkınlığım...
Ailemde olan herkesin okumuş olması avukat mühendis hakim vs..bunların ne önemi var.
Önemli olan insanlık değilmi?diye düşünürken.
erkek arkadaşım başlarda bi kaç kez ben sana denk değilim..yarın öbür gün istesek ailen vermez..o zaman ikimizde çok üzülürüz.hakkına girmicem derdi.
Ama ayrılmak öyle söylendiği gibi kolay olmuyormuş.
Helede hayatında ilk defa biriyle görüşüyorsan...saplantılı bi şekilde yürüyor ve ne yapacağımı bilmiyorum...
iki yakın arkadaşım dışında kimse bilmiyor bu durumu.
Son bi kaç aydır erkek arkadaşım artık bende okumaya karar verdim zor olsada başlıcam buna..seninle olmak için bu sorun edilecekse ikimiz için bunu yapmam lazım diyor.tabii bunda benim konuşmalarımın etkisi büyük..
En başlarda aşktan o kadar körelmişimki o olsun,beni sevdiğini bileyim yeter bana derdim..sonra bi arkadaşım bana..
-matemm toplumm ne der?
-ailen kabul etmeyebilir...kızlarını okutmuşlar istemezler öyle birini..
-ilerde pişman olursun gibi sözler söylediğinde...
toplumdan banane deyip sahipleniyorum sevgimi..bu şimdide böyle..
Bazen ona çok kırıldığımda oluyor..banatabii sen okumuşsun bizim gibi değilsin...sözler söylediği olur.
Ama bu sözleri asla benden kaynaklı değildir.Haytta insanlar tarafından çok ezildiğini,okumamış olmanın eksikliğini yaşadığını söylerken,onun bazı komplekslerinin olduğunu farkettim.
Bu noktada hiçbi şekilde kendimle övünmeyerek,bunun sadece bi gereklilik olduğunu,sevgimi ona hissettirdiğimde ancak kurtulabiliyoruz o duygudan..
ve bugün bana derse başladığını söyledi..bu arada maden ocağında çalışmaya devam ediyor.şartları kötü ve ben büyük bi vicdani yük altında hissediyorum..
O sırf bu sebeple okuduğunda bile ailemin okumuş olsun kızımızı veririz duygusu yok.ya ilerde herşeye rağmen olumsuz bakarlarsa diye düşünüyorum..sonuçta bende henüz ailesini tanımıyorum.
Ailem için çok iyi kariyer sahibi biri olsada bakacakları özellik okumuş veya zengin olması değil,karakteri ve kimseye muhtaç etmeden yaşatacak kadar kazanması...
Çok karışık yazdım kızlar,farkındayım çünkü düşüncelerim darmaduman..
fikirlerinize ihtiyacım var..erkek arkadaşım düzlise mezunu sözel çıkışlı.benim girdiğim yıllarda öss sınavıydı.şuan sistem nasıldır?
meslekler hakkında,2 yıllık ama çalışma imkanı olan bölümler hakkında bilgiyede ihtiyacım var.
Bana sen yanımda olursan herşeyi aşarız diyor...onu yanlış yönlendirmek istemiyorum.
İlerde ailem ona karşı çıksa bile,okumuş olmasına kendi hayatını kurtarmasına yardımcı olmak bile beni mutlu edecek.
İçimde ona sürekli yardım etme acıma duygusu var.
Bazen acaba acıdığım içinmi seviyorum diye kendime soruyorum?
kafam çok karışık.ayrıldığımda onsuz bi hayatıda istemiyorum.o olmadığında bana teklif eden,görüşmek isteyen bütün erkeklerden nefret ediyorum.ağlama krizlerine giriyorum olmadık zamanlarda...
Lütfen yardımcı olun.bana bi yol gösterin.

Bence sizin de kafanız karışık ve yürümeyeceğini düşünüyorsunuz. Kendinize yakıştıramayabilirdiiz ilerde. Ben akademisyenim eşim öğretmenlik mezunu ama polis olmuş. Tanıştığımızdan kısa süre sonra kabul aldım üni den bu işin geleceğini biliyor erkek arkadaşım asla ssorun edecek biri değil etmedi de. savcıyla, kendinden üst amiriyle, doktorla evli polis memuru olup güzel evlilikleri olan arkadaşları var. Ama buna rağmen 30 kere düşündüm acaba acaba diye. Eşim oturmasını kalkmasını bilen biri veailesindeki tek okumuş kişi. Hele ki bir mesleği bile olmayan erkekten bahsediyorsunuz bence yürümez yol yakınken vazgeçin....vazgeçin derim...

Kajmery34 · 10 Ekim 2014

Bence evlilikteen önemli şey denklik..
Senin hayata bakışın ,çevren ,olayları kavraman hepsi onunkinden çok farklı olacak..
Anladığım kadarıyla ailenizin maddi durumuda iyi..
Para önemli değil diyenlere asla inanmam ...
Aşk karın doyurmuyor maalesef...
Ben bu ilişkide olur bir yan göremedim kusura bakmayın..

oglumbenimherseyim · 10 Ekim 2014

yazdiklarinizdan anliyorum ki gorustuguniz kisi kompleksli okumaya baslamis cok guzel ama yol cok uzun ve agir calisma sartlarinda sonuna kadar devam ettiremeyebilir egitimini o zaman durum daha vahim cunki kompleksleri articak siz problem etmeseniz bile o problem edicek ve siz kendinizi suclu hissetmeye baslicaksiniz.

mesleginiz cok guzel bende gercekten imrendim. mimar olmak demek yanlis bilmiyorsam cogu zaman masa basinda olamamak demek hele ki kamuda degilde ozelde calisirsaniz bu esnek calosma saatleri getirebilir size, onununz cok acik basarili olup mesleginizde seckin kisilerden olabilirsiniz ama esinizin isinden dolayi kendinizi kisitlama ihtiyaci hissedebilirsiniz yada daha kotu esiniz sizi kisitlama ihtiyaci hissedebilir.
butun bunlari iyii dusununun esinizin ve ailesinin bu konuda kompleksi yoksa siz mesleginizde ne kadar ilerlerseniz sizinle o kadar cok gurur duyacaklarsa iliskinizi bozmayim derim. siz ailenizi bir sekilde ikna edersiniz simdilik onu dusnmeyin bence

son olarak kendini iyi hissetsin diyye lutfen kendinizi kisitlamayin boyle fedakarlarin sonu husran oluyor genelde.

Birbirine denk olmak..?

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

YazKokulununAnnişi<3

Popüler Üye

Popüler Üye

in aqua sanitas

ajıların gadını kita

Popüler Üye

Popüler Üye

ajıların gadını kita

Popüler Üye

perfectus papilionem

ajıların gadını kita

in aqua sanitas

Guru

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Popüler Üye

Arrivederci KK❤️

Baslangic kilosu 79 ilk hedef 75 guncel 77.7

Benzer Konular