- 16 Eylül 2009
- 14.377
- 24.218
- 398
ben de bu aralar bu şekildeyim. tamamen duygusuz buz gibi. kırgınım üzgünüm. yıllarca çözülebilecek bir problemi neden çözmez ki insan....bazen insan yıllar öncesinde boş bir bardak ama gelinen noktada artık
yıllar öncesinin en basit şeyini bile içine alamayacak kadar dolu hissediyor kendini
ve bazen inceldiği yerden kopsun deyiveriyor kendine
bu sene bu duyguyu çok sık yaşar oldum inan
ben bu aralar kötüyüm ama evlilik kötüdür demem. eşimle birbirimizi çok seviyoruz. ben bunu biliyorum. üstelik çok kötü bir ailesi olmasına rağmen.böyle sizleri görünce evliliğe o kadar uzak bakıyorum ki bir an diyorum ki sonu belli neden evleneyim ki çünkü erkekler hep aynı bir yerde değişiyorlar ve kabalıkları başlıyor düşüncesizler biz kadar fedakar değiller bazen ben erkek arkadaşımda da deniyorum o da öyle düşüncesiz davranıyor ki eminim ki bir çok erkeğe göre görmüş geçirmiş iyi bir aileden geliyor ama sonuç ortada bana göre onun gibi erkek az ama o da bir yerde çıldırtıyor beni kahır çekip idare etmek için mi evleneyim diyorum kendi kendime o da bu aralar çok niyetli ev diziyoruz düğünde takacağı altınları alıyor vs.. ama bakalım zor iş
eşim çok iyidir. bana yardım eder çocuğumuzla ilgilenir. o olmasaydı ben işimde bu kadar hızlı yükselemezdim. her zaman her konuda bana tam destektir.
fakat bu kırgın olduğum konunun çözümü ondan geçiyor. yıllarca çözmedi. kırgınlığım ondan...